Closefriend(You+Me)

เพื่อนสนิท คำๆนี้ฟังทีไรใครๆก็รู้สึกอุ่นใจ คิดถึงความหลังประสบการณ์ต่างๆที่ได้ก้าวผ่านด้วยกันมา สามารถยิ้มได้ทุกครั้งทั่นึกถึง กับฉันก็เช่นกันแต่มันไม่ใช่แค่นั้น ฉัน....หลงรักเพื่อนสนิทของตัวเอง แล้วคิดว่าหลายๆคนคงเคยตกอยู่ในสภาวะเช่นเดียวกันกับฉัน มันเป็นอารมณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เหมือนจะสุขแต่ก็สุขไม่สุดเหมือนจะทุกข์แต่ก็ทุกข์ไม่ถึงขั้นเศร้า พูดง่ายๆคือมันทั้งเจ็บปวดและมีความสุขในเวลาเดียวกัน เจ็บปวดที่ต้องเฝ้ามองเค้ารักกับคนอื่น เจ็บปวดที่รักแต่พูดออกไปให้อีกฝ่ายรับรู้ไม่ได้ ต้องเก็บไว้ในใจคนเดียวเพราะถ้าบอกไปแล้วอีกฝ่ายไม่ได้คิดเหมือนกัน คำว่าเพื่อนคงจบลงแค่นั้น และฉันปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นไม่ได้ มันเจ็บเกินว่าจะทนไหว ถ้าคนที่รักต้องตีตัวออกห่าง สุข ก็สุขเพราะได้อยู่ใกล้ๆ ได้ทำอะไรหลายๆอย่างให้ ได้ดูแล ได้ใกล้ชิด ได้พูดคุย ได้สบตา แต่ก็นั่นแหละที่บอกว่าได้ มันก็ได้แค่ในฐานะเพื่อน ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนผ่านการปิดกลั้นความรู้สึกเอาไว้ กลัวว่าถ้าแสดงออกมากไป แล้วทำให้อีกคนต้องอึดอัดใจ ค่อยๆทำตัวห่างจากฉันออกไป ฉันคงเจ็บปวดใจกว่าตอนได้เฝ้ามองแต่ครอบครองไม่ได้หลายเท่า จะทำไงได้ละ ก็เรามันแค่ "เพื่อนสนิท" แค่นี้เอง