ลิ้นอุ่นๆค่อยๆสัมผัสลงไปที่คอร่างเล็กอีกครั้ง ก่อนที่แทฮยองจะใช้ฟันขบลงไปที่ต้นคอนั้น ก่อนที่เลือดอุ่นๆของยุนกิมันจะไหลซิบออกมา พร้อมกับน้ำตาด้วยความเจ็บปวด และ ผิดหวัง
มือกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น ไม่มีเรียวแรงที่จะขัดขืนหรือทำอะไรได้เลย ได้แต่จำใจให้มันเป็นแบบนี้
(( จองกุก ))
ม่านตาหลับลงพร้อมกับน้ำตา ก่อนที่แทฮยองจะจับหน้าของยุนกิให้หันมามองหน้าเค้า
ก่อนที่ร่างเล็กจะกลั้นลืมตาขึ้นมามอง คนที่กำลังย้ำยีร่างกายและจิตใจของเค้าอยู่
“ เสียใจหรอ “
“........”
“ใช่ซินะ...ในสายตาของมึง กูคงกลายเป็นคนเลวไปแล้ว แต่จงจำเอาไว้ด้วยนะยุนกิว่าที่กูเป็นแบบนี้ ส่วนนึงมันก็เป็นเพราะความใจง่ายของมึงเอง “
“ มึงอยากจะทำอะไรก็ทำ ... คืนนี้กูจะถือว่ากู ทำทานให้หมามันก็แล้วกัน “
“ ยุนกิ “
เพี้ย...!!
ฝ่ามือตบลงกระทบมาบนหน้าของร่างเล็ก ก่อนที่เค้าจะหันไปมองแทฮยองอีกครั้ง...
“ ได้..! กูจะจัดให้มึงตามคำขอเลยก็แล้วกัน มินยุนกิ “
ร่างสูงดึงตัวของยุนกิเข้าไปใกล้ๆ ก่อนที่จะกระชากเสื้อของยุนกิออกยังไม่ใยดี ริมฝีปากที่ไซร้ไปตามร่างกาย พร้อมกับรอยประทับเป็นจ้ำๆตามตัว
ก่อนที่ปลายลิ้นจะลงมาตวัดที่ปลายหัวนมเล็กๆ ก่อนที่ร่างกายของร่างเล็กมาจะเกร็งไปหมด
“ มึงจะครางออกมาก็ได้นะ กูไม่ว่าหรอก “
“ ไม่มีทาง...กูไม่มีวันครางใต้ร่างของมึงเด็ดขาด “
“ หรอก...งั้นมึงก็คอยดู วันนี้กูจะทำให้มึงร้องครางใต้ร่างของกูให้ได้ มินยุนกิ “
แทฮยองล่ะตัวออกห่างจากตัวของยุนกิทันที ก่อนที่จะเอามือปลดกางเกงของยุนกิลงไปกองกับพื้น พร้อมกับของตัวเอง เผยให้เห็นชุดวันเกิดด้วยกันทั้งคู่
ก่อนที่แทฮยองจะออกร่างดึงตัวของยุนกิเข้ามาใกล้ๆ แล้วจับยุนกิถางขาออก เอามาพาดไหล่ของเค้าเอาไว้ มือปลายสัมผัสไปที่แกนกายที่กำลังจะขยายตัวเต็มที
“ ขนาดที่มึงไม่อยากนะยุนกิ มันยังขยายได้ขนาดนี้ แล้วถ้ามึงอยากล่ะ “
คำพูดที่คอยถลากถลาง ทำให้ร่างเล็กรีบหันหน้าหนีไปทางอื่น
ก่อนที่แทฮยองจะรีบเอามือรูดขึ้นรูดลงแกนกายของยุนกิอย่างเมามัน ส่วนร่างเล็กก็ได้แต่เกร็งและกั้นเสียงร้องของตัวเองเอาไว้
จนกระทั่ง...!!!
น้ำรักของยุนกิมันพุ้งออกมา จนแทฮยองถึงแต่แสยะยิ้มด้วยความพึ่งพอใจ
“ มือกูมันยังคงไม่ถึงใจมึงใช่ไหม มึงถึงไม่ร้อง....ได้มินยุนกิ เดียวกูจะทำให้มึงร้องให้ได้ “
พรึ่บ...!!
แกนกายของแทฮยองถูกสอดเข้ามาในช่องเล็กๆของยุนกิ ทีละนิดๆจะมันแทบจะมิดด้าม
“ อะ...อะ...รูของมึงนี่มันดูดดีเหมือนเดิมเลยนะยุนกิ ”
เสียงกำลังจะเร็ดรอดออกมาจากปากของยุนกิ ก่อนที่ร่างเล็กจะรีบเอามือของตัวเองปิดเอาไว้
ก่อนที่แทฮยองจะรีบกระแทกจะร่างเล็กเผลอร้องออกมาด้วยความไม่ตั้งใจ
แกนกายที่เสียบคาอยู่ในช่องอย่างคงขับเคลื่อนไปเรื่อยๆ จนแทฮยองเอื้อมมือขึ้นมาดึงยุนกิขึ้นไปนั่งบนตักของเค้า แล้วออกแรงกระแทกจนตัวของยุนกิรู้สึกระบมไปหมด
อะ...อ....อะ...อ้า.....กูจะแตกแล้ว กูจะแตกแล้วยุนกิ
แทฮยองจับยุนกิให้แอ่นไปข้างหลังทันที ก่อนที่จะใส่แรงกระแทกเข้ามาเต็มแรง
ตับ....ตับ....ตับ ....!!
เสียงเนื้อกระทบเข้าหากันเป็นระยะๆ จนกระทั่ง....!!
อะ....อะ....อ้า.....!!!
น้ำของแทฮยองพุ้งเข้ามาในตัวของยุนกิ ก่อนที่ทั้งคู่จะนั่งหมดแรงไปพร้อมๆกัน