ในโลกของความจริง...ทุกสิ่งแปรผันไปตามกาลเวลา
หากแต่ในโลกของความรัก...กลับถูกตรึงไว้ด้วยคำมั่นสัญญา
ที่ชายชาติทหารได้ลั่นวาจาเอาไว้...ให้กับหญิงสาวที่เขารักจนหมดใจ
...แม้ว่ามิได้พานพบ...ก่อนนางจะสิ้นลม...
*****************************************************************
“ไพเราะจริง
…
”
เสียงแผ่วที่แว่วมาตามสายลมทำเอาหญิงสาวต้องลืมตาขึ้นในทันใด สายตาจับจ้องไปยังรั้วสีขาวที่บัดนี้มีใครบางคนกำลังยืนส่งยิ้มละมุนให้เธออยู่ ใบหน้าอันเกลี้ยงเกลาของเขาช่างรับกับชุดสูทสีขาวนวลเสียเหลือเกิน แต่ก่อนที่เธอจะนึกชื่นชมเขาไปมากกว่านี้ หญิงสาวก็หันไปเมียงมองผู้เป็นพี่พลางส่งสายตาขอความช่วยเหลือ ซึ่งกำลังนั่งฟังเพลงบรรเลงอยู่กับกลุ่มเพื่อนๆของเขา ทำให้คนที่ถูกเรียกกรายๆต้องลุกขึ้นและเดินเลี่ยงมาหาน้องสาวของตน
“มีอะไรหรือ” อิฐกาลกระซิบถามผู้เป็นน้อง
“มะลิเห็นมีแขกอยู่ข้างนอกคนนึง พี่อิฐช่วยไปดูทีสิ” มัลลิกากระซิบตอบ
เมื่อได้ยินดังนั้นอิฐกาลจึงมองไปยังด้านนอกก่อนจะเดินออกไปต้อนรับแขกตามคำบอกของน้องสาว บทเพลงยังคงบรรเลงต่อจนมาถึงท่อนสุดท้าย และเมื่อปลายนิ้วเรียวจรดตัวโน๊ตและหยุดลง ทุกคนก็ต่างพากันปรบมือและเอ่ยชื่นชมกันเสียยกใหญ่ ให้คนเป็นพ่อเป็นแม่ต้องรู้สึกภาคภูมิใจอย่างยวดยิ่ง มัลลิกาลุกขึ้นและย่อโค้งให้กับทุกๆคน ก่อนจะหันไปมองคนที่เดินกลับเข้ามาในสวนด้วยสีหน้าฉงนสงสัย
“ไม่เห็นมีใครเลยยายมะลิ!”
************************************************************
เนื่องด้วย กาลภพรัก มีฉากร่วมหอของพระนางและฉากบางส่วนในสมัยอยุธยาอันไม่เหมาะสมแก่ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี จึงขอเปลี่ยนจากเรทธรรมดา มาเป็นอีโรติก 18+ ให้สอดคล้องตามนโยบายที่ทางเว็บได้จัดทำขึ้นเจ้าค่ะ
ขอบพระคุณผู้มาเยี่ยมเรือนทุกท่าน
ปลายฝัณ