สวัสดีค่ะ วันนี้ไรท์เอานิยายเรื่องใหม่มาฝากค่ะ ถึงแม้ว่าเรื่องเก่ายังไม่จบแต่ไม่ต้องกังวนว่าไรท์จะทิ้งเรื่องใดเรื่องหนึ่งแน่นอนจะลงตอนในวันเดียวกันแน่นอนค่ะแต่วันนี้เอาเรื่องเดียวก่อนเนอะ ตอนต่อไปจะได้ลงพร้องกันนะค่ะ เพราะเดี๋ยวไรท์ต้องทำการบ้านวิทย์ต่อค่ะขึ้นม.ปลายงานก็เยอะจนท่วมหัวเลยละค่ะขนาดพึ่งเปิดเทอมนะค่ะเนีย
พอจบเรื่องไรท์ก่อนวันนี้ไรท์เอาเรื่องราวความรักของ‘โม่’ และ ‘แบล็ก’ มาฝากกันค่ะเรื่องราวคาวมรักจะเป็นยังไงมันจะมั่ว รั่ว หรือ งี่เง่า แค่นั้น ไปอ่านกันเลย
บทนำ
“ เฮ้ย!....อย่าหนีนะ หยุดเดี๋ยวนี้นะมึง”
หยุดให้โง่หรอวะหยุดก็โดนกระทืบดิ ตอนนี้พวกไอกรีซไม่อยู่ด้วยผมตัวคนเดียวขืนหยุดก็ได้นอนโรงบาลพอดี
สวัสดีคับทุกคน ตอนนี้คงงงล่ะสิผมทำบ้าอะไรอยู่และเกิดอะไรขึ้นทำไมถึงวิ่งหนีเตลิดเหมือนหมาจะโดนเชือดแบบนี้แล้วผมเป็นใครละสิ งั้นผมเแนะนำตัวก่อนแนะนำตอนกำลังวิ่งหนีเนียแหละ
ผม แบล็ก วิศวะช่างกล ปีสอง รูปหล่อบ้านรวจ มีรถขับมีเงินใช้ด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเองเห็นผมชอบมีเรื่องเกเรแบบนี้ผมก็ทำงานหาเงินเองนะ เมื่อกี้ถามว่าอะไรนะทำไมผมมาอยู่ในสภาพแบบนี้หรอ อ่อไปเอาหญิงแล้วผัวเธอมาบอกว่า ‘นี้เมียกูกูเอาได้คนเดียว’ แล้วก็วิ่งไล่กระทืบผมอย่างที่เห็นเนียแหละ
เรื่องก็เป็นแบบนี้แหละเข้าใจแล้วใช่ม่ะงั้นผมขอแก้ปัญหาข้างหน้านี้ก่อน
“เชี้ย....ทางตัดเอาไงดีวะ”ใช่คับทางตันซึ่งก็หมายความว่าไม่มีทางไปต่อและไม่มีทางไปต่อก็คือไม่มีทางหนีและเมื่อไม่มีทางหนีก็หมาความว่าถ้าไม่ปีนก็คือโดนรุมกระทืบและสถานที่ที่จะไปต่อคือ ไอ ซี ยู เพราะงั้นปีนมันซะ
“ปีนก็ได้วะ”
ตุบ
ผมปีนข้ามมาแล้วพบว่า เชี้ยบ้านใครวะนึกว่าจะเป็นป่ารกที่ไหนได้บ้านไม่สิคฤหาสน์คับหนีเสือปาดจะเข้ชัดๆรอดจากโดนกระทืบก็จะมาโดนขอหาบุกรุกวันนี้มันซวยชัดๆ
พรึบ!
“เฮ้ย!”ใครจับไหล่วะผมหันไปเป็นผู้ชายตัวเล็กผมบางหน้าหวานตอนแรกนึกว่าเป็นผู้หญิงซะอีกแต่ไม่มีหน้าอกผมรองทรงยาวนิดหน่อย
“นายเป็นใคร ปีนเข้าบ้านคนอื่นแบบนี้มันผิดกฏหมายขอหาบุกรุกพื้นที่ส่วนบุกคนปรับมะ...”
“พอๆไม่ต้องรายกฏหมายบันญัตให้ฟังหรอกฉันมีเหตุผมของฉัน”
รายมาซะยาวผมนึกว่าผมยืนอยู่กับหนังสือกฎหมายซะอีก
“คือ”
บางทีก็สั้นไป😑
“หนีพวกนักเลงมาถ้าไม่ปีนก็โดนกระทืบดิ”ผมบอกแล้วทำท่าจะเดินหาทางออกจากบ้านหลังนี้
“เดี๋ยวนำไป”
แล้วมันก็พาผมมาหน้าประตูมีการ์ดเฝ้าอยู่เต็มไปหมดแต่ก็ยังพาผมเดินฝ่ามาโต้งๆนี้ไม่คิดจะหลบเลยหรอไงวะ
“เอ่อ...คุณหนูคับผู้ชายคนนี้คือ”
การ์ดคนนึงถามมันแล้วหันมามองผมอย่างจับผิด
“เพื่อน”
“อ่อ...เข้าใจแล้วคับ”
สั้นมากไม่คิดจะขนายความหน่อยหรอไอการ์ดก็เข้าใจด้วยไม่ถามหน่อยหรอว่าผมเข้ามายังไงเข้ามาตอนไหนแล้วมาทำอะไรตอนเกือยตีสองแบบนี้อะ
“ประตู นี้บ้านรัฐมนต์ตรีอย่าปีนมาดึกๆแบบนี้อีกล่ะโดนจับขึ้นมานายเองจะซวย”
“ห้ะ!...........อะ..เออๆขอบใจที่มาส่งไปละ”
ซ็อกสิคับ ซ็อกยาวเลยเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “การปีนเข้าบ้านคนอื่นมันเป็นสิ่งที่ผิดแทมอาจมาพร้อมกับความซวยผมคนนึงแหละที่คิดผิดและเกือบซวยสัญญาว่าจะไม่ปีนเข้าบ้านใครซุ่มสี่ซุ่มห้าอีกเลย.....
Guest
