มันไม่ใช่เรื่องยากหากจะรักใครสักคน แต่มันยากสำหรับเธอ การที่เขาเดินเข้ามาในชีวิต มันทั้งสับสน และไม่อยากให้เป็นแบบนั้นเลยจริงๆ หากเธอไม่ถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับเขา คุณชายหนึ่ง แห่งตระกูเหลียว อย่างเขา 'เหลียวอี้เฟย' ผู้ชายที่ดูอบอุ่นแต่น่ากลัวที่สุดเวลาโมโห ชีวิตเธอคงเลือกทางเดินนี้เองไม่ได้สินะ ทั้งๆที่ฉันก็มีคนรักแล้ว ทำไมพ่อต้องให้ฉันแต่งงานกับเขา ตำแหน่งนายหญิงของตระกูลเหลียวมันสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ แล้วความสุขฉันหล่ะ
บทนำ
คุณเคยโดนบังคับให้ทำในสิ่งที่หัวใจไม่ต้องการมันไหม ฉันหลิวลู่ กลับถูกพ่อบังคับให้แต่งงานกับเขาทั้งๆที่ฉันไม่เคยรักเขาเลย ทำไมนะ ทำไม ฉันได้แต่นั่งถามตัวเองในห้องนอนทั้งน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม
แคร๊ก!!
จู่ๆเสียงอะไรบางอย่างก็ดังมาจากด้านหลัง ฉันมองไปที่หน้าต่างพบว่ามีเงาคนตะคุ่มๆอยู่ ฉันจึงค่อยๆเดินไปเปิดไฟ ก่อนจะโดนใครบางคนรวบเอวเข้าไปกอดอย่างไม่ทันตั้งตัว
"คุณชายหนึ่ง ปล่อยนะ" ฉันคงได้แต่ดิ้นเมื่อเขารัดเอวบางๆของฉันกระชับขึ้น
"แต่งงานกับฉันทำไมต้องร้องไห้ หลิวลู่" เขาใช้มืออีกข้างค่อยๆบรรจงปาดน้ำตาที่แก้มฉันอย่างอ่อนโยน
"คุณชายหนึ่ง ปล่อยค่ะ" ฉันยังคงยืนยันคำเดิน
"เธอไม่เคยรักฉันเลยหรอ หลิวลู่" เขาใช้มือข้างนั้นที่ปาดน้ำตาฉันค่อยๆเชยคางฉันขึ้นให้ไปสบตากับเขา
"ฉันไม่ได้รักคุณ ไม่มีผู้หญิงคนไหนอยากแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รักหรอกค่ะ คุณชาย" เหมือนคำพูดฉันมันจี้ใจดำของเขา เขาจึงปล่อยฉันออก
"แล้วเธอรักใคร หลิวลู่" เขาเอ่ยถามเสียงเรียบ
"ฉันรักฟางไค คุณชายยกเลิกงานแต่งเถอะนะ" ฉันเอื้อมมือไปจับแขนเขาก่อนที่เขาจะสบัดมือฉันออกอย่างแรง
"ฉันถามไม่ได้หมายความว่าจะยกเลิกงานแต่ง" เขาใช้มือบีบคางฉันอย่างแรง
"ที่ฉันถาม เพราะฉันจะฆ่ามัน และจำไว้เธอเป็นของฉันแค่คนเดียว" พูดจบเขาก็กระโดดลงไปจากห้องนอนฉัน 'ฟางไค' เขาจะทำอะไรเธอไหม ฉันได้แต่นั่งร้องไห้อยู่อย่างนั้น
ฝากติดตามด้วยน้าาาา
Guest
