‘เหมือนกรรมจะตามสนอง...เมื่อห้าปีก่อนเขาเอาแต่หัวเราะขำขันกับอาการของฆฤณผู้เป็นพี่ชายที่ดันมีเมียเด็กกว่าจวนจะรอบ กระทั่งตอนนี้เขาได้รู้ซึ้งแล้วว่าอาการนั้นมีที่มาที่ไปอย่างไร
อาจจะจริงที่เขาไม่ได้ตั้งใจจะทำเรื่องเลวบัดซบกับเธอ แต่ความจริงยิ่งกว่านั้นก็คือเธอกำลังอุ้มท้องลูกของเขา !’
‘ชีวิตใหม่ของเธอกำลังจะเริ่มขึ้นในอีกแค่ไม่กี่เดือนข้างหน้า ชีวิตที่แสนอาภัพจมปลักอยู่กับความข้นแค้นแสนลำบากมาตลอดชีวิตยี่สิบสองปีเต็มกำลังจะถึงคราวอวสาน
ทว่าทุกอย่างไม่ได้เป็นเช่นที่หวังในเมื่อไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้นทำระยำจนอนาคตเธอปนปี้ไปหมด มิหนำซ้ำเขายังฝากแค้นฝากรักไว้ในท้องเธอ ไล่ต้อนเธอให้จนมุมและทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ลูกไปอยู่ในความดูแลโดยที่ปราศจากคนเป็นแม่เช่นเธอ’
ธนินท์ วังศิลาภพ อายุ30ปี (พี่ธิน)
รองประธานธุรกิจโรงแรมและรีสอร์ทในเครือวังศิลาภพ นักธุรกิจหนุ่มขี้เล่นแสนเจ้าชู้ เขาไม่ได้เป็นเพียงนักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่เจนจัดในสังเวียนธุรกิจมากกลโกงเท่านั้น หากแต่เขาคือนักรักผู้เเสนเจนจัดในสังเวียนรัก(แสนฉาบฉวย)ด้วย และกำลังจะเพิ่มตำแหน่งพ่อของลูกที่เกิดจากเมียเด็ก(ที่ไม่สมยอม)
ดาหลา สุขสมบุญ อายุ22 ปี (ริน)
นักศึกษาสาวชั้นปีที่4จากคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี ดีกรีเกียรตินิยมอันดับหนึ่ง ความร่ำรวยและความสุขสบายที่เธอเฝ้าฝันถึงยังไม่ทันได้เริ่มต้นขึ้นก็ต้องจบลงเพราะผู้ชายใจทมิฬ! เธอมึนงงและสับสนในเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้น อนาคตแสนสดใสที่เพ้อฝันหาจบลง เหลือเพียงแต่ความจริงที่ว่าเธอตกเป็นแม่ของลูกเขา และต้องอุ้มท้องไปอีกเก้าเดือน!
UNCENSORED จริงๆนะ
“จะนอนกับผู้ชายที่เกลียดจริงๆน่ะหรอดาหลา”น้ำเสียงเข้มถามลอดไรฟัน อยากรู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังพูดมันแค่เป็นผลมาจากอาการเมาหรือแท้จริงแล้วมันคือจิตใต้สำนึกของเธอ
“ฉันก็นอนได้หมดนั่นแหละค่ะ ใครก็ได้ที่ทำให้ฉันครางดังๆ”ความอดทนของเขาขาดสะบั้นลงในวินาทีนั้นเมื่อได้ยินคำพูดถือดีและสีหน้าของคนท้าทาย ก็ขอให้ครางดังอย่างปากว่าและไม่ต้องมานั่งร้องห่มร้องไห้เสียใจทีหลังเพราะว่าสิ่งที่เขาทำมันเป็นผลมาจากการกระทำของเธอทั้งนั้น “เร็วสิ...อื้อ”
เสียงหวานถูกปิดกั้นด้วยริมฝีปากหยักอิ่มที่จูบหนักๆด้วยแรงอารมณ์ทั้งโกรธทั้งผิดหวัง เขาโกรธที่เธอทำทีเหมือนรังเกียจเขาเต็มทน โกรธที่เธอหาเหตุหลมาเป็นร้อยเป็นพันเพื่อกันเขาออกไปจากชีวิต โกรธที่เธอเอาแต่มองเขาในแง่ร้าย และผิดหวังที่เธอมองตัวเองต่ำต้อยทั้งที่ไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะคิดว่าเธอเป็นเพียงของเล่น มันไร้สาระสิ้นดี!
ธนินท์มอบจูบเผ็ดร้อนสั่งสอนคนอวดดีที่ไม่ประสีประสากับจูบเลยสักนิด ช่างตรงข้ามกับที่เธอบอกเขาโดยสิ้นเชิง
โซ่ตรวนแห่งความสำนึกผิดชอบชั่วดีขาดสะบั้นลงในวินาทีนั้น ริมฝีปากหยักอิ่มเล้าโลมจูบคนถือดีอย่างดุดัน คลอเคลียอย่างอดทนก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปเกี่ยวกระหวัดลิ้นเล็กที่ไม่ประสาอย่างเร่าร้อน เอาแต่ใจ และเรียกร้อง ลิ้นเรียวไล้ชิมความหอมหวานของแม่ดอกไม้แรกแย้มด้วยความเสน่หาสุดทานทน ไล้เรียวลิ้นหยอกเย้าดูดดึงลิ้นเล็ก ทักทายไรฟันซี่เล็กขาวสะอาดอย่างอ่อนหวาน กลิ่นหวานหอมของเหล้าผลไม้และกลิ่นดิบเถื่อนของบุหรี่ราคาแพงซาบซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย
“อื้อ อือ”ธนินท์ยอมถอนจูบออกมาจากเรียวปากอิ่มอย่างอ้อยอิ่ง จมูกโด่งซุกไซร้ไปตามซอกคอหอมกรุ่นกลิ่นหวานละมุน เรียวปากร้อนก็ขบเม้มดูดดึงเล้าโลมอย่างชำนิชำนาญไม่แพ้มือแกร่งที่ลูบสะเปะสะปะไปทั่วแผ่นหลังบอบบางเปลือยเปล่าที่คนใต้อาณัติจงใจเปลื้องมันเองกับมือ
นิ้วแกร่งสะกิดปลดตะขอบราเซียร์ไร้สายตัวจ้อยให้หลุดออกจากร่างของเธอตามประสงค์ของดาหลาที่ต้องการแต่ทีแรก “อื้อ!”เธออุทานเสียงดังเมื่อ มือแกร่งที่ของเขาเลื่อนมาเคล้นคลึงอกอิ่มกลมกลึงคู่งามด้วยแรงปรารถนาในขณะที่ริมฝีปากหยักอิ่มดูดกลืนยอดอกสีหวานเฉกเช่นทารกกระหายหิว ชิวหาร้อนตวัดระรัวยอดอกสีหวานในอุ้งปากจนเสียงหวานครางกระเส่าอย่างไม่อาจควบคุม
“คุณ...” ร่างบางแอ่นอกอิ่มคัดตึงเข้าหาร่างแกร่งด้วยสัญชาตญาณดิบในกายที่ไม่อาจควบคุมได้ ความรู้สึกบางอย่างที่คล้ายกับการถูกเติมเต็มปะทุขึ้นมาท่ามกลางความพึงพอใจที่จะให้มันเป็นเช่นนั้น ดวงตากลมโตหลับพริ้มในขณะที่เรียวปากอิ่มถูกฟันซี่เล็กขบเม้มไว้เพราะความซ่านเสียว
“อืม ริน”
“ฮะ อื้ม”เสียงสะอื้นฮักเพราะความซ่านสยิวถูกกลืนกลบด้วยริมฝีปากหยักอิ่มสวยสดราวกับอิสตรี ธนินท์จูบดาหลาอีกคราอย่างเร่าร้อน ขณะที่มือแกร่งลูบไล้ต้นขาเรียวสลักเสลาของหญิงสาวอย่างเย้ายวนสลับกับบีบคลึงอย่างมันเขี้ยวจนขนอ่อนของกายสาวลุกชันอย่างพร้อมเพรียง และในวินาทีต่อมานิ้วแกร่งก็เกี่ยวเอาซับในตัวจ้อยออกไปพร้อมกับแพนตี้สีหวาน
“อื้อ อ๊ะ”
Guest
