คุณหมอขายาว

"สอบติดหมอแกคิดว่าจะได้รับการยอมรับเหรอ เหอะ ครอบครัวเราไม่เคยมีใครสอบได้เลย แล้วทำไม ทำไมต้องเป็นเด็กกำพร้าอย่างแกที่สอบได้ ทำไมไม่เป็นหลานๆของฉันแทน อยากเรียนก็หาเงินเรียนเอง หรือไม่ก็กลับไปใช้ชีวิตข้างถนนซะ " คำพูดที่ได้ยินทุกวันขณะอยู่ชั้น ม.6 และสอบติดหมอ จนวันนี้ที่ฉันสอบได้ คิดอยู่เสมอว่าชีวิตจะได้รับการยอมรับและพ้นจากสภาพการเป็นบุตรบุญธรรมที่แสนน่ารังเกียจของบ้านหลังนี้ ความกดดันระหว่างฉันกับน้องสาวต่างพ่อต่างแม่จะได้หมดไปสักที แต่ให้ตายเถอะ มันไม่ง่ายอย่างที่คิด การเรียนหมอมันหนักกว่าที่คิดไว้ ไหนจะต้องรับมือกับค่าใช้จ่าย การเรียนที่หนักหน่วง งานที่หนักและต้องอดทนสุดๆ บางครั้งก็อยากจะหยุดเรียนให้รู้แล้วรู้รอด แต่ทำไมนะ ถึงรู้สึกได้ว่าฉันมีคนช่วยเหลืออยู่ตลอด คำปลอบใจเล็กๆ ความช่วยเหลือที่ได้รับโดยไม่แสดงตัวบุคคล ถ้าเป็นในละคร ก็ต้องเรียกบุคคลนี้ว่าคุณพ่อขายาว แต่ในเมื่อคนช่วยฉันน่าจะเป็นหนึ่งในคุณหมอด้วยกัน ขอเรียกเป็นคุณหมอขายาวล่ะกันนะ แต่สุดท้ายฉันจะผ่านมันไปได้และมีความสุขแบบคนอื่นได้จริงๆรึเปล่าละ