ที่กูขี้หึง... เพราะมีเมียอย่างมึงที่ขี้อ่อย
Talk : 'ที่กูขี้หึง... เพราะมีเมียอย่างมึงที่ขี้อ่อย' เป็นเรื่องสั้นจบในตอน
แต่ละตอนจะได้เห็นถึงความขี้อ่อยของไปป์ และความขี้หึงของนอร์ฟในรูปแบบต่างๆ
เรื่องนี้เป็นเรื่องพักเบรกจากเรื่องหลักที่ฌัลล์แต่งค้างไว้อยู่
เพราะฉะนั้นอย่าคาดหวังการอัพสม่ำเสมอนะครับ
ฌัลล์ขออัพเรื่อง #ช็อกโกแลตเซ็กซ์ เป็นอันดับหนึ่งก่อนเนอะ
คำเตือน
นอร์ฟ
ฌัลล์ : พูดถึงไปป์หน่อยดิ
นอร์ฟ : ให้พูดอะไรวะ
ฌัลล์ : เอ้า! ก็มึงอยากบอกอะไรมันล่ะ
นอร์ฟ : เลิกทำให้กูหึงได้ละ มึงก็รู้ว่ากูไม่ชอบ
ไปป์
ฌัลล์ : ให้ฝากอะไรถึงไอ้นอร์ฟหน่อย
ไปป์ : นอร์ฟเหรอ (ทำหน้าครุ่นคิด) แม่งเหมือนพ่อ
ฌัลล์ : แค่เนี้ย ?
นอร์ฟ : แล้วก็เลิกตามหึงกูได้ละ ถึงกูจะขี้อ่อย... แต่อร่อยกับมึงแค่คนเดียวนะเว่ยยย
==========================
"ไอ้ไปป์! ไปไหนมา กลับซะดึกเชียว"
"ไปดื่มกับพวกไอ้มิลมา ก็มึงไม่รับโทรศัพท์กูอ่ะนอร์ฟ โทษกูไม่ได้เว่ย"
"กูยังไม่ได้ว่าอะไรมึงสักคำเลย"
"แต่เมื่อกี้มึงขึ้นเสียงใส่กู"
"ขึ้นเสียงอะไร กูก็พูดแบบนี้อยู่แล้วป่ะ"
"งั้นมึงก็ทำหน้าโหดใส่กู"
"เลอะเทอะใหญ่แล้วมึงอ่ะ ไปอาบน้ำได้ละ"
"ไปอาบด้วยกัน"
"เห็นไหมเนี่ยว่ากูอาบแล้ว"
"แต่กูอยากอาบกับมึงอ่ะ อาบใหม่อีกรอบไม่ได้เหรอ"
"ดูปากกูไอ้ไปป์... กู - ไม่ - อยาก - อาบ - กับ - มึง!"
"โหย! อะไรวะ มึงแม่งใจร้ายฉิบหาย หัดตามใจกูบ้างดิวะ"
"มึงมากกว่ามั้งที่ใจร้าย อ่อยผู้หญิงท่าไหนให้ลิปสติกเปื้อนมุมปากมาได้!?"
==========================
ฌัลล์
ฌัลล์