ภรรยากาฝาก

ภรรยา...กาฝาก

Image: น้องพิมฐาค่ะ

ราวสองนาทีเศษที่มีเพียงเสียงลมหายใจหอบสะท้านผ่านพ้นไป ดวิษก็พลิกตัวลงไปนอนบนหมอน แต่ก็ไม่ลืมคว้าร่างบางเข้าไปแนบชิดด้วยยังไม่สิ้นความเสน่หา คนถูกประคองกอดให้ซุกอกนั้นสิ้นแรงจะต้าน หากแต่ดวงตาก็ยังแวววาวด้วยน้ำใสๆ

“ร้องไห้ทำไม” น้ำเสียงขรึมๆ ถามขึ้นชิดกระหม่อมของหญิงสาว

มิสายังนอนแน่นิ่ง แววตาเลื่อนลอย แต่ก็ยังสัมผัสได้ถึงความอบอุ่นที่ร่างใหญ่ที่ถ่ายทอดมาให้ สองร่างที่ปราศจากอาภรณ์ยังแนบชิดใต้ผ้าห่มที่เขาเพิ่งคว้ามาคลุมเมื่อครู่

“เธอทำเหมือนไม่เคย...”

วาจาที่เปล่งออกมาเหมือนไม่ได้ผ่านการกลั่นกรองนั้นเรียกน้ำตาของหญิงสาวให้ร่วงเผาะด้วยความน้อยใจ แต่ก็แทบจะนับหยดได้ ก่อนที่เธอจะกะพริบตาถี่ๆ แล้วปิดเปลือกตาลงในที่สุด

อยากจะโต้กลับไปใจจะขาดว่าก็ไม่เคยจริงๆ น่ะสิ เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอยอมพลีกายให้เขาด้วยความอ่อนไหวและอ่อนหวานที่เขาเป็นฝ่ายปลุกเร้าขึ้น สัมผัสอ่อนโยนทะนุถนอมในยามเริ่มต้นซึ่งแตกต่างจากทุกครั้งที่ผ่านมาทำให้หัวใจของหญิงสาวทั้งสุข และเจ็บในเวลาเดียวกัน

แล้ววินาทีนั้นคำถามต่างๆ นานาก็ผุดขึ้นในห้วงความคิด เขาทำแบบนี้เพื่ออะไร...

เขาอยากมีน้องให้ลูก

เขาอยากใช้สิทธิ์ความเป็นสามี...อยากแสดงสิทธิ์ความเป็นเจ้าของ

หรือแค่อยากจะล้อเล่นกับความรู้สึกของเธอ...

จะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่ เขาก็ทำสำเร็จแล้ว เธอหวั่นไหวและในขณะเดียวกันก็เจ็บปวด อับอาย ที่เผลอตัวเผลอใจแสดงออกให้เขารู้ว่าลึกๆ ในใจแล้วเธอยังตกเป็นเบี้ยในกำมือของเขาอยู่วันยังค่ำ

ระหว่างรอเล่มภรรยากาฝาก

อยากให้ลองอ่านรักโหดๆ เศร้าๆ เคล้าน้ำตา

ของ มะปราง กับ นายเขม

ใน 'จ้าวหัวใจ ไฟเสน่หา' ไปก่อนนะคะ