คำเตือน
เรื่องนี้เป็นแนว ชายxชาย ใครไม่ชอบกดปิดค่ะ
แนวนี้เป็นแนวใสๆไร้ncมั้ง ncจะมาเวลาที่ไรท์มีอารมณ์ดีๆ
แนะนำตัว
ยูกินะ ซาสึเกะ
อายุ 36 ปี
อาชีพ นายแบบมืออาชีพ
วันๆเอาแต่ทำงานจนไม่ค่อยได้สนใจลูก และก็ไม่รู้เลยว่าตัวเองก็แอบรักลูกชายของตนเองอยู่
"การที่เราจะรักใครสักคนพพ่อไม่ว่าหรอกนะ แต่อย่าพามันมาให้พ่อเห็นเป็นอันขาด"
ยูกินะ เรน
อายุ 16 ปี
ชอบเล่นกับเพื่อนมากและเล่นแต่ล่ะทีจะต้องถึงเนื้อถึงตัวกันตลอด แอบชอบพ่อของตัวเองแต่ไม่กล้าบอก
"ปะป๊า ได้โปลดอย่าเอาผู้หญิงคนนั่นเข้าบ้านได้ไหมครับผมไม่ชอบ"
บนนำ
"หว่า ไทกะอย่ามาหอมแก้มเค้าจิเดี๋ยวพ่อเห็น"ยูริเพื่อนสนิทของเรนล้อเลียนเรนที่ถูกไทกะหอมแก้มไปเมื่อสักครู่
"ยูริ มึงต้องการอะไรจากชีวิตอีเรนหะ หอมแก้มกัยนบ่อยๆก็ดีนะ555สัสฟิน"มิโกะเพื่อนสนิทอีกคนของเรนพูดขึ้นพรางทำหน้าเหมือนอาเบะเข้าไปทุกวัน
"พอเลยทุกคนอ่ะแกล้งผมทำไมอ่ะ จะกินไหมไอติม"เรนมองหน้าเพื่อนทั้งสองอย่างงอลๆแล้วทำแก้มป่องข้างหนึ่งก่อนจะหันหน้าหนีเพื่อนๆ
"โอ้ย จะทะเลาะกันอีกนานไหมป่ะไปแดกติม ส่วนมึงอ่ะเลิกทำหน้าอย่างนั่นได้แล้วเดี๋ยวจะโดนลากเข้าป่าเอา"ไทกะหันไปพูดกับเพื่อนๆก่อนที่จะหันมาคุยกับเรน
"สัสป่ะแดกกัน"เรนอมยิ้มนิดๆก่อนที่จะพูดกับเพื่อนๆอีกครั้ง
"กินกัน อะไรนะกูเป็นผู้ชายนะจะกินกันทางไหนทางตูดหรอ อ้ากกกเขิลนะตัว"ยูริพูดกับเรนพรางเอามือมาทุบอกของเรนเบาๆ
"หึหึหึ สนุกตายล่ะป่ะพวกมึงเราไปกินไอติมกัน ปล่อยหมาไว้ตรงนี้แหละ"เรนเดินมาจับมือมิโกะกับไทกะเดนไปข้างหน้าปล่อยให้ยูริพูดอยู่คนเดียว
ณ ผับที่เปิดเฉพาะกลางวัน
"พี่ยูกินะขาาา ยุยอยากไปเที่ยวทะเลอ่าาาพี่ยูกินะว่างไหมค่ะ"ยุยเอานมเบียดแขนของซาสึเกะ ก่อนที่ซบลงที่อกของซาสึเกะ
"ก็อยากไปนะครับ แต่ไอ้คุณซาสึเกะมันไม่มีเวลาไปเที่ยวกับกระหรี่ขายฮีหรอกครับขอโทษด้วย"โอสึมิหนุ่มหล่อเจ้าของผับแห่งนี้พูดแทนซาสึเกะที่ทำหน้าบึ้งอยู่
"กรี้ดดดดดดดดดดดดด นี่แกกล้าด่าฉันหรอรู้ไหมฉันเป็นใคร พี่ยูกินะค่ะมันด่ายุยอ่ะจัดการมันที"ยุยอารมณ์ร้อนทันทีที่อยู่ก็มีมารมาขวางตัวเองกับซาสึเกะเอาไว้ แถมยังถูกด่าอีกว่ากระหรี่ขายฮี
"หุบปากสักที จะร้องขอส่วนบุญรึไงรำคาญออกไปเลยไป"ซาสึเกะพูดขึ้นมาบ้างจนทำให้ยุยอารมณ์เสียเข้าไปอีก
"หว่า กระหรี่โดนด่าเป็นไงสมน้ำหน้าออกไปเลยไปยัยกระหรี่ขายฮี"โอสึมิทำหน้ายั่วอารมณ์ของยุย ยุยเห็นว่าเริ่มที่จะไม่ดีแล้วก็เลยรีบวิ่งออกไปจากผับทันที
"ค่าเหล้ามึงจ่ายด้วย กุจะกลับบ้านเหนื่อย"พอพูเสร็จซาสึเกะก็รีบเดินออกไปจากผับทันที จนไม่ได้ฟังเสียงเพื่อนของตัวเองเลยสักนิดพอซาสึเกะออกมาจากผับก็เดินตรงไปที่รถทันที
ณ บ้านของซาสึเกะและเรน
"เรน ป๊ากลับมาแล้วป๊าซื้อของมาให้ทานด้วยวันนี้เรามาทานเนื้อกันนะ เรน เรนอยู่บ้านไหม"ซาสึเกะพูดพรางเดินเข้าไปในบ้านพรางเรียกชื่อเรน จนกระทั่ง
"หลับหรอ หึทำไมไม่ขึ้นไปนอนบนห้องกันนะเดี๋ยวก็เป็นหวัดหรอก"ซาสึเกะเดินมาเห็นเรนที่นอนอยู่ที่โซฟาก่อนที่จะเดินเอาของไปเก็บในตู้เย็นแล้วเดินมาอุ้มเรนที่หลับอยู่ขึ้นไปบนห้อง
18:09
เรนค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนที่จะตกใจเล็กน้อยที่เห็นซาสึเกะนอนกอดตัวเค้าอยู่
"ปะป๊า น่ารักจังเลยนะเวลาหลับเนี่ยนิดหนึ่งคงไม่เป็นไรใช่ไหมนะ"เรนค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปหาซาสึเกะเรื่อยจนปากทั้งสองเกือบจะโดนกันแล้วแต่
I think it’s so cute and I think it’s so sweet (เสียงโทรศัพท์ของเรนดังขึ้น)
"มาดังอะไรตอนนี้นะ ครับๆ"เรนรีบลุกออกมาจากเตียงก่อนนที่จะเดินออกไปรับโทรศัพท์อยู่นอกห้องเพราะกลัวซาสึเกะจะตื่น แต่เรนคิดผิดแล้วซาสึเกะเห็นการกระทำของเรนทุกอย่างเพราะเค้าพึ่งจะเตรียมข้าวเย็นเสร็จแล้วขึ้นมากอดเรนเฉยๆ
"อะไรกันว่ะเนี่ย หึ เดี๋ยวทำไมน้องชายกุตื่นเนี่ย"ซาสึเกะกำลังงงกับท่าทีของเรนแต่ก็พึ่งสังเกตว่าน้องชายของเค้ากำลังตั้งโด่อยู่ ซาสึเกะรีบว่งเข้าไปในห้องน้ำทันที และเริ่ม นั่นแหละ
"ปะป๊า เอ๊ะ"เรนเดินเข้ามาในห้องเพื่อที่จะปลุกพ่อของตัวเองลงไปกินข้าวแต่ได้ยินเสียงแปลกๆมาจากห้องน้ำ
"อ้าาาา เรน เรน เรน ป๊า อ่าาาา เรนนนนนนนนน"ซาสึเกะเสร็จกิจแล้ว
"ปะป๊า โอ้ยยยปะป๊า"เรนหน้าแดงมากๆก่อนที่จะะรีบวิ่งลงไปที่ชั่นล่างพรางพูดขึ้นมาเบาๆ