เจ้าหัวใจจอมเถื่อน ซีรี่ส์ ยอดเสน่หาจอมเถื่อน (อวสาน...)

อีโรติก

จบ เจ้าหัวใจจอมเถื่อน ซีรี่ส์ ยอดเสน่หาจอมเถื่อน  (อวสาน...)

เจ้าหัวใจจอมเถื่อน ซีรี่ส์ ยอดเสน่หาจอมเถื่อน (อวสาน...)

Dakanda2557

อีโรติก

34
ตอน
64.5K
เข้าชม
145
ถูกใจ
56
ความคิดเห็น
161
เพิ่มลงคลัง

 

เจ้าหัวใจจอมเถื่อน ซีรี่ส์ ยอดเสน่หาจอมเถื่อน 

ดากานดา (อัคนียา) 

www.mebmarket.com 

“เราต้องคุยกัน...”“ค... คุยก็ ต่างคนต่างนั่งก็ได้มั้งคะ” เรียวนิ้วที่ซุกแทรกเข้าไปคลึงเคล้าเรือนผมและหนังศีรษะทำให้รู้สึกใจสั่น ขนลุกเกรียวทั่วกายพร้อมกันนั้นก็เกิดความรู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูก เรียวปากได้รูปยกยิ้มน้อยๆ แม้สีหน้ายังนิ่งเรียบ“ผัวเมีย... ก็ต้องนั่งแบบนี้” “มะ...แหม ถ้าเมียใครอ้วนสักร้อยกิโล จะนั่งแบบนี้ได้ไหม”“ต่อให้ขวัญอ้วนร้อยโล ก็ต้องนั่งบนตักเฮีย แต่มั่นใจเถอะ...” เสียงห้าวทุ้มพร่าลง ตาคมทอประกายระยับ “เฮียจะพาขวัญออกกำลังจนไม่มีวันอ้วนแบบนั้นแน่”“เฮีย!” เธอคิดไปเองหรือเปล่านะ สายตาเขามันวิบวับชอบกล แถมรอยยิ้มก็ดูเจ้าเล่ห์ แล้วทำไมต้องทำเสียงชวนคิดลึกด้วยไม่รู้ ธราขำเบาๆ อย่างชอบใจ พวงแก้มใสสุกปลั่งทันตาน่าจูบ แต่เขามีเรื่องต้องพูดคุยกันเสียก่อน “คิดไปไหน แค่ออกกำลังทำงานในไร่ตากแดดทั้งวันให้ไขมันละลาย ดีไหม...” 

 

ฝนห่าใหญ่ผ่านไปแล้ว เหลือความเปียกชุ่มทิ้งไว้ทั่วทั้งบริเวณ และ 

เม็ดฝนที่มองไม่เห็นชัดผ่านความมืดยังคงทิ้งตัวโปรยปรายอยู่เหนือกระต๊อบไม้ไผ่หลังคาหญ้าแฝก สายน้ำที่หยาดไหลรินลงมาตามชายคา สายน้ำยาวบ้างสั้นบ้าง แต่มีความงามยามสะท้อนแสงตะเกียงน้ำมันก๊าด 

ทว่า... ฝนฟ้าไม่ใช่สิ่งที่ทำให้เธอกลัว เธอชอบสายฝน สายลม แสงแดด 

แต่มัดกล้ามเนื้อคร้ามแดดของลำแขนใหญ่ที่สอดเข้ามารัดตรงเอวกับหน้าท้องแบนเรียบนี่สิ เรียกเสียงหัวใจเธอเต้นระทึกก้องหู 

“อย่ามาทำเป็นอารมณ์พาไปกับเค้านะ” 

“เค้าไหนกัน... แล้วไอ้อารมณ์พาไปนี่มันยังไง หืม...” เสียงห้าวของเจ้าของลำแขนเย้าเสียงทุ้มพร่า คล้ายว่าแค่ลำแขนแกร่งยังสร้างความหวั่นไหวระทึกใจให้สาวเจ้าไม่พอ ร่างหนาใหญ่บึกบึนเพราะออกกำลังทำงานเป็นนิจขยับเข้าชิด แผ่นอกแข็งกระด้างติดแผ่นหลังบาง กระชับลำแขน แถมซุกหน้าระคายเคราลงข้างแก้มนิ่ม 

“ก็... ก็... ฝนตก อากาศเย็นๆ ชวนเหงาๆ คนอกหักอย่างเฮียก็คงเข้าโหมดเปล่าเปลี่ยวเดียวดายคิดถึงคนรักที่เข้าหอกับคนอื่นคืนนี้ไง ปล่อยเค้าเลยนะ” 

คนรู้ดีเสียงสั่น  ปากได้รูปกระตุกยิ้ม 

“ไม่อยากรู้เหรอ เวลาอารมณ์พาไปมันเป็นยังไง” 

สาวน้อยสะดุ้ง ดันหน้าคมออกห่าง เบี่ยงบ่ายส่ายหน้าหลบเลี่ยงหนีคนฉวยโอกาสที่คอยกดปลายจมูกดมดอมผิวหน้า ราวกับว่าหน้าของเธอมันมีกลิ่นหอม จากเช้าจนเย็นย่ำค่ำมืด ผ่านแดด ผ่านฝนมาแบบนี้ แป้งเอย น้ำอบน้ำหอมที่ทาไว้ละลายหายไปกับเหงื่อหมดแล้ว จะมีก็เพียงกลิ่นเหงื่อเท่านั้น ยังจะดมอยู่ได้ 

เสียงหวานแต่แข็งร้องโต้ ขยับตัวหนี ทั้งที่ลมหายใจชักติดขัดหอบแรงเกินจำเป็น 

“ไม่อยากรู้ 

! 

เค้าไม่ใช่ศิราณีที่คอยบำบัดคนมีปัญหาเรื่องความรัก ขวัญไม่ใช่ตัวแทนของพี่นะ” 

“ขวัญเป็นขวัญ เป็นเด็กม้าดีดกะโหลกที่อยู่นิ่งๆ ไม่เป็น แล้วไอ้เรื่องแบบนี้ มันก็เป็นเรื่องธรรมดาของหญิงชาย ไม่เกี่ยวว่าใครเป็นตัวแทนใครหรอกน่ะ” ชายหนุ่มกดเสียงพูดหนักแน่นจริงจัง พร้อมใช้มือเหนี่ยวปลายคางเล็กให้อยู่นิ่ง เพื่อจ้องมองตากันและกันได้ถนัด 

เมื่อเธอทำท่าสะบัดหน้าค้อนและจะดิ้นหนี เขายกร่างเล็กขึ้นมาบนตัก กก กอด กระชับชิด มองอาการกระสับกระส่ายของสาวเจ้าอย่างนึกขำแกมเอ็นดู ลมหายใจหอบถี่แต่เจ้าตัวพยายามกดให้เบาเพื่อไม่ให้เขารู้ความรู้สึกของเธอนั่นอีก น่าขันไหม... 

“โตแล้วนะ จะอารมณ์พาไปกับผู้ชายบ้างจะเป็นไร” 

“บ้าสิ เดี๋ยวพ่อว่า” 

“อ้อ กลัวพ่อว่า แต่ตัวขวัญไม่ว่า งั้นเราสองคนก็มาอารมณ์พาไปกันเหอะ บรรยากาศดีๆ แบบนี้ต่อให้ไม่อกหักเป็นใครก็คงอยากไซ้สาวกันทั้งนั้น แก่ตัวไป ขวัญจะได้เก็บเป็นประสบการณ์ไว้บอกลูกหลานว่าเคยมีบรรยากาศแบบนี้กับผู้ชายที่กระต๊อบปลายนา” 

//

(function(d, s, id) {

var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];

if (d.getElementById(id)) return;

js = d.createElement(s); js.id = id;

js.src = "//connect.facebook.net/th_TH/sdk.js#xfbml=1&version=v2.7";

fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);

}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));

// ]]> 

ดากานดา / Imagine love book 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว