Love me, Will you? รักผม(ได้)ไหม?

Love me, Will you?   

รักผม(ได้)ไหม?   

เมื่อคนสองคนที่ต่างก็อกหักจากความรักที่เค้าทั้งคู่นั้นก็คิดว่าตัวเองนั้นใช้ใจกลับมันมากที่สุด หลากจะเปรียบให้เหมือนกับการปลูกต้นไม้ พวกเค้าคงทั้งรดน้ำพรวนดินและคอยเฝ้าใส่ปุ๋ยความรักและใส่ใจเพื่อจะปลูก ‘ต้นรัก’ ให้มั่นคงและยาวนานตลอดไป แต่เหมือนต้นรักที่เค้าทั้งสองคนต่างเฝ้าดูแลมันอย่างดีนั้นจะค่อยๆเฉาและตายจากไปในที่สุด ทิ้งไว้เพียงคำถามที่ไม่สามารถที่จะหาคำตอบ ‘เราทำอะไรผิด?’ คำถามที่มันยังคอยเข้ามาแทรกแซงสมองปั่นป่วนและหัวใจให้ปวดหนึบ…ทิ้งกันไปทำไม?... 

“เราเลิกกันเถอะจ้าว โซคิดว่าโซรักคนอื่น” 

คำพูดที่แสนจะโหดร้ายที่คนฟังไม่อยากที่จะฟังถูกเอ่ยออกมาพร้อมกับใบหน้าที่เรียบเฉย เหมือนว่าความสัมพันธ์นี้มันแค่เรื่องง่ายๆ ที่คิดจะตัดทิ้งเมื่อไหร่ก็แสนจะง่ายด้วย   

“นาว พี่ว่าเราพอกันแค่นี้เถอะนะ…” 

คำพูดจากคนใจ(ไม่)ร้ายแต่มีเหตุผลที่จะต้องพูดมันออกมา ในใจก็อยากจะเอ่ยขอร้องให้คนรักรอตัวเค้าได้ไหม…รอในวันที่เค้าพร้อม พร้อมเพื่อจะยืนด้วยขาทั้งสองข้างโดยที่ไม่ต้องพึ่งพาใคร…อาจจะเห็นแก่ตัวแต่รอหน่อยนะคนดี… 

แต่อีกคนที่ไม่ได้รับรู้หรือสามารถที่จะอ่านความคิดที่ร้องบอกก้องอยู่ในใจได้ น้ำตาใสค่อยๆไหลอาบแก้ม ความรู้สึกไม่เข้าใจ เสียใจ ปนผสมกันไปหมดเค้าต้องรู้สึกยังไง… 

‘ทำไมล่ะ?’ คำถามที่อยากจะถามกับคนรักเช่นกัน 

ใช่…ถึงอย่างนั้นพวกเค้าทั้งสองก็ยัง เชื่อ และ ศรัทธา ในความรักและยังเชื่อว่าซักวันตัวเค้านั้นจะได้พบเจอกับความรักดีดีอีกครั้งนึง…แต่เมื่อไหร่ก็ไม่อาจที่จะรู้ได้… 

มาเอาใจให้เค้าทั้งคู่ได้เจอกับคนคนนั้นที่จะมาปลูก ‘ต้นรัก’ ต้นใหม่ กันเถอะ 

แล้วก็ขอให้ต้นรักต้นนี้มั่นคงและแตกดอกออกผลสวยงามตลอดไป… 

ปล.สำหรับคนที่เคยเข้ามาอ่านแล้ว เรื่องนี้เราได้ทำการเอาพล็อตมาวางเนื้อเรื่องใหม่อยากแต่งให้มันสมูทดีกว่าเดิม ไม่ต้องงงไปน้า  

ใครที่รอมาตลอดก็ขอบคุณมากจ้าส่วนใครที่เข้ามาเจอเรื่องนี้โดยบังเอิญก็หวังว่าจะชอบและอยากติดตาม  

เรายังมือใหม่ผิดพลาดยังไงก็ขอโทษด้วยน้า ติชมกันได้เลยน้า 

เราเปลี่ยนชื่อเรื่องจากเดิิมด้วย  

Please _fade 

ใครที่เข้ามาอ่านหรืออยากที่จะติดตามการอัปนิยายของเราชื่อเพจอยู่ด้านบนนะ อย่าลืมไปกดติดตามหรืออยากสอบถามพูดคุยกันด้วยนะจ้ะ