สิ่งที่ควรรู้ก่อนอ่าน
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เกิดจากการแต่งขึ้นมาอย่างสมบูรณ์เพื่อจุดประสงค์ด้านความบันเทิงเพียงเท่านั้น ทุกตัวละครและเหตุการณ์สำคัญที่เกิดขึ้นในนิยายเรื่องนี้ล้วนไม่มีความเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในโลกแห่งความจริง แต่จะมีการกล่าวถึงเหตุการณ์สถานที่และบุคคลจริงอยู่บ้างเพื่อการดำเนินเรื่องที่ราบรื่นขึ้น การกล่าวถึงเหตุการณ์สถานที่และบุคคลจริงดังกล่าวนั้นไม่ว่าจะทั้งในทางบวกและทางลบล้วนเป็นการอ้างโดยใช้จินตนาการของผู้แต่งเป็นหลัก ความเกี่ยวพันกันระหว่างเหตุการณ์สถานที่และบุคคลจริงที่มีการพูดถึงในนิยายเรื่องนี้ไม่ได้เป็นการชี้นำไปถึงความเกี่ยวพันกันในโลกแห่งความจริงแต่อย่างใด การจะอ่านนิยายเรื่องนี้ได้ผู้อ่านจะต้องเข้าใจในเรื่องนี้ก่อนเพื่อป้องกันไม่ให้มีการนำเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ไปอ้างถึงลอกเรียนแบบหรือการกระทำที่เข้าข่ายการก่อความไม่สงบให้กับประเทศชาติ
ถ้าผู้อ่านไม่เข้าใจแล้ว ผมอยากให้ผู้อ่านไปหานิยายเรื่องอื่นไปอ่านดีกว่านะครับ
_____________________________________________________________________________________________
สิ่งที่ควรรู้ก่อนอ่าน 2
นิยายเรื่อง “เมื่อพี่ชายของอุมิหายตัวไป” เป็นนิยายภาคต่อจากนิยายเรื่อง “เมื่อน้องสาวของกล้วยหายตัวไป” หมายความว่านิยายเรื่องนี้มีการดำเนินเรื่องต่อจากตอนจบของนิยายเรื่อง “เมื่อน้องสาวของกล้วยหายตัวไป” เพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่านนิยายเรื่องนี้ผู้อ่านควรกลับไปอ่านนิยายเรื่องดังกล่าวให้จบก่อนที่จะมาอ่านเรื่องนี้ แต่ถ้ามีผู้อ่านท่านใดที่ไม่สะดวกหรือไม่มีเวลามากพอกับการไปอ่านนิยายความยาวเกือบ 400 หน้ากระดาษเอสี่ที่ผมเขียนไว้ ผมก็ได้ทำการสรุปเนื้อหาอันยาวเหยียดของนิยายทั้งเล่มมาไว้ในย่อหน้าเดียวเพื่อความสะดวกในการทำความเข้าใจโครงเรื่องของนิยายเรื่องนี้โดยไม่จำเป็นต้องเสียเวลาไปอ่านนิยายเก่าของผม ย่อหน้าต่อจากนี้จะมีการเปิดเผยเนื้อหาที่จะเป็นการทำลายอรรถรสในการอ่านอย่างแน่นอน แต่ผมก็ได้พยายามเลือกเฉพาะเนื้อหาที่จำเป็นและเลี่ยงที่จะใช้เนื้อหาที่ส่งผลต่ออารมณ์และความคิดเห็นของผู้อ่านหลายท่านออกไปแล้ว ตอนนี้ก็ขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของคุณผู้อ่านแล้วว่าจะทำอย่างไรเพื่อที่จะเข้าถึงเนื้อหาของนิยายตอนต่อเรื่องนี้
เมื่อวันศุกร์ที่ 3 กันยายน พ.ศ.2561 นางสาวใจอารีย์ บ้านสวย(แก้ว) ได้หายตัวไปอย่างลึกลับ เลยทำให้ นายพัฒนพล บ้านสวย(กล้วย) พี่ชายของหล่อนที่ซิ่วมาเรียนคณะวิทยาศาสตร์ต้องออกไปตามหาน้องสาวที่หายตัวไป แต่ไม่วายกลับต้องมาประสบอุบัติเหตุกลางทาง โชคดีที่ นางสาวสมุทรา รัตนชัย(อุมิ) เพื่อนในคณะช่วยชีวิตกล้วยไว้ได้ทัน หลังจากที่เหตุการณ์วุ่นวายได้จบลง นายอิศรา กาญจนตระกูล(คุณแดง) จึงเดินทางมาพบทั้งกล้วยกับอุมิเพื่อจะมาบอกว่าการหายตัวไปของน้องสาวของกล้วยนั้นมีความเกี่ยวข้องกับกระบวนการหนึ่งที่มีชื่อว่า “แก๊งศุกร์หรรษา” ซึ่งได้ทำการลักพาตัวคนลักษณะนี้มาแล้วถึงห้าครั้งด้วยกัน และคุณแดงได้มอบหมายภารกิจให้ทั้งสองคนไปสืบข้อมูลของแก๊งศุกร์หรรษาเพื่อเอามาเป็นหลักฐานให้กับทางตำรวจและหาตัวน้องสาวของกล้วยให้เจอ และต่อมาไม่นานก็มีคนอื่นๆที่ตัดสินใจมาร่วมการสืบสวนครั้งนี้ด้วย ซึ่งได้แก่ นายสมมานะ อุดมพักพิง(พี่เบียร์) พี่เลี้ยงของคุณแดง และนายวนรักษ์ ทองดี(ไม้) เพื่อนที่อยู่คณะเดียวกันกับแก้ว แต่แล้วในที่สุด พันตำรวจเอก เพลิงชัย เด็ดเดียว(สารวัตรชัย) หนึ่งในสมาชิกแก๊งศุกร์หรรษา กับพี่เบียร์ ได้เสียชีวิตจากการปะทะกันระหว่างการสืบสวนครั้งหนึ่ง จากเหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ พันตำรวจโท ประพจน์ หัตถธรณีสกุล(สารวัตรพจน์) ตัดสินใจพาน้องสาวของกล้วยมาคืนและเข้ามอบตัวกับตำรวจในวันศุกร์ที่ 15 มีนาคม พ.ศ.2562 และหลังจากนั้นสมาชิกคนอื่นๆในแก๊งศุกร์หรรษาก็ทยอยกันมาเข้ามอบตัวกันแต่โดยดี เหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นในช่วงหกเดือนที่ผ่านมาได้ทำให้หลายๆอย่างในชีวิตหลายๆคนเปลี่ยนแปลงไป รวมไปถึงการที่กล้วยเป็นแฟนกับอุมิด้วยในที่สุด
ส่วนเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้จะเป็นการหายตัวไปของ นายนภารัฐ รัตนชัย(พี่โซระ) พี่ชายของอุมิ ผมไม่สามารถบอกได้ ณ ตรงนี้ว่าพี่โซระหายตัวไปได้อย่างไร สิ่งเดียวที่ผมสามารถบอกได้ก็คือ “ความทรงจำคือคำตอบ”
การหายตัวไปของน้องสาวของกล้วยนั้น เมนหลักของเรื่องจะอยู่ที่การเติบโตจากวัยรุ่นช่วงปลายไปเป็นผู้ใหญ่ช่วงตนที่สามารถยอมรับความจริงและความเป็นไปของสิ่งต่างๆได้ แต่การหายตัวของพี่ชายของอุมินั้น เมนหลักจะอยู่ที่ความทรงจำ ผมบอกได้แค่นี้ ที่เหลือให้ไปอ่านเอาเองแล้วกันครับ
______________________________________________________________________________________________
จากผู้เขียน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องยาวเรื่องที่สองที่ผมเขียนในธัญวลัยครับ ผมเริ่มเขียนนิยายมาได้ตั้งแต่ปีที่แล้ว ผมเองยังใหม่กับการเขียนนิยายอยู่ครับ ถ้ามีอะไรที่ถูกใจหรือไม่ถูกใจ ผู้อ่านทุกคนสามารถแสดงความคิดเห็นได้เลยครับ ผมเข้าใจครับว่าแต่ละคนมีความชอบและความคิดเห็นต่องานเขียนไม่เหมือนกัน ผมเชื่อว่าจะต้องมีคนไม่ชอบงานเขียนของผมอยู่แล้ว ถ้าผู้อ่านคนไหนที่ไม่ชอบงานเขียนของผมและสามารถอธิบายให้ผมด้วยการแสดงความคิดเห็นได้จะเป็นการดีมาก เพราะว่าจะเป็นการพัฒนางานเขียนของผมให้ดีขึ้นในอนาคต
นิยายเรื่องนี้อาจมีคำที่สะกดผิดหรือการใช้คำผิดความหมายอยู่บ้าง ถ้าพบว่าผิดตรงส่วนไหนผมจะยินดีแก้ไขให้ครับ สำหรับนิยายเรื่องนี้คาดว่าจะมีจำนวนตอนประมาณสิบถึงยี่สิบตอน ผมจะพยายามลงตอนใหม่ทุกวันอังคารและวันศุกร์ตอนช่วงเย็นครับ