** คำเเนะนำ** : นิยายเรื่องนี้ไม่ได้ดูมิ่นสถาบันพระมหากษัตริย์เเต่อย่างใด เป็นเรื่องที่ดัดแปลงมาจากเพลงมาเเต่งเป็นนิยาย โปรดใช้ลูกตา,ปาก,ใจเเละจินตนาการในการอ่านด้วยค่ะ ส่วนตอนจบไรท์คิดเองมั่วๆนะ5555
นานมาแล้ว......มีอาณาจักรแห่งหนึ่ง ซึ่งขึ้นชื่อว่า มีองค์หญิงเรื่องมาก นางไม่ยอมคบกับใครไม่ว่าจะหาคู่มาให้เเค่ไหนนางก็หาจุดอ่อนเเละปฏิเสธทันที จนมาวันหนึ่ง นางได้สั่งคนใช้ให้เรียกข้ารับใช้หนุ่มส่วนตัวของนางมาพบที่ห้องโถงซึ่งมีคนในวังรวมตัวกันเพราะว่าอีก 3 อาทิตย์จะถึงวันครบรอบวันคล้ายวันเกิด 18 ปีของนาง นางจึงรับสั่งข้ารับใช้หนุ่มว่า.........
" เจ้า!จงไปตามหาหัวใจของข้ามาถวายในวันเกิดของข้าสะ หัวใจของข้ามันกำลังจะหายไป ถ้าข้าไม่ได้มันกลับคืนมาข้าคงมีชีวิตต่อไม่ไหว "
ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นจึงตอบองค์หญิงว่า......
" ขอรับ กระหม่อมจะรีบตามหาหัวใจขององค์หญิงมาถวายให้ได้ขอรับ''
เมื่อชายหนุ่มกล่าวดังนั้นทำให้องค์หญิงทรงคลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ
ชายหนุ่มต่างหาอัญมณีมีค่ามากมายมาถวายแต่องค์หญิงทรงตรัสขึ้นก่อนว่า......
" มิใช่สิ่งนี้ หัวใจของข้ามีค่ามากกว่านั้น^_^"
ชายหนุ่มเห็นดังนั้นจึงออกเดินทางตามหาเเล้วไปเจอปราสาทที่สวยมากเขาจึงทูลกล่าวต่อองค์หญิง เเต่คำตอบกลับเหมือนเดิม........ชายหนุ่มจึงทูลถามว่า..........
" หัวใจขององค์หญิง เป็นอย่างไรขอรับ?"
" มันเป็นสิ่งมีชีวิต^_^ ที่ห่างหายจากข้าไป"
ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นจึงตามหาสิ่งมีชีวิตที่ว่า ทั้งกระต่าย แมว สุนัข หมาป่า จระเข้ฯลฯ คำตอบกลับเป็นเช่นเดิม 2 อาทิตย์ผ่านมาเขาก็เดินทางเข้ามาในป่าลึก จนได้พบกับยายเฒ่า เขาจึงเล่าเรื่องทั้งหมดให้ฟัง เขาถามว่า.........
" อะไรกันคือหัวใจ ที่ห่างหายองค์หญิงมานาน? บอกข้าที"
" หึๆ ข้าจะบอกอะไรให้นะ อะไรกันที่ห่างหายออกมาจากองค์หญิงมาเนินนานเป็นอาทิตย์ๆ อะไรกันที่ออกจากวังโดยมิได้กลับไปหาองค์หญิง ปล่อยให้องค์หญิงเหงาพระทัยอยู่คนเดียว สิ่งนั้นเเหละคือ'หัวใจ' ขององค์หญิง ข้าบอกเจ้าได้เท่านี้เเหละ "
"......................"
ชายหนุ่มครุ่นคิดอยู่นาน ..........จนในที่สุดชายหนุ่มก็รู้รีบขอบคุณยายเฒ่าแล้วรีบเดินทางกลับวังทันที เเต่กว่าจะไปถึงคงถึงวันเกิดองค์หญิงพอดี หลังจากที่ชายหนุ่มไปแล้ว ยายเฒ่าที่นั่งอยู่ก็มีเเสงเปร่งออกมา จากนั้นร่างค่อยๆเปลี่ยนเป็นเด็กผู้หญิงถือคันธนู บนศรมีรูปหัวใจปักอยู่ คงไม่ต้องบอกว่านางคือใครนะ..............
1 อาทิตย์ผ่านมา ถึงเวลาวันคล้ายวันเกิด 18 ปีพอดี เขาเดินเข้ามาในงานในสภาพมอมแมม เขาเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าองค์หญิง แล้วกัมมือแล้วยื่นออกไป
" กระหม่อมหาพบเเล้้วขอรับ หัวใจขององค์หญิง ข้าได้นำมันกลับมาเเล้วขอรับ^_^"
" ฮึกๆ อะไรอีกล่ะที่เจ้าจะนำมาให้ข้า ฮือๆๆๆ"
ชายหนุ่มเเบมือออกเเล้วบอกว่า...........
" ถ้ากระหม่อมจะพูดออกไปมันจะเห็นเเก่ตัวไหมขอรับ?"
องค์หญิงปาดน้ำตาเเล้วเอามือมาประคองหน้าของชายหนุ่มไว้อย่างเบาๆ ทำเอาคนทั้งราชวังอึ้งในการกระทำขององค์หญิง
" คนเราเกิดมามีสิทธิ์ที่จะพูดตามใจอยาก^_^"
" งั้น........"
ชายหนุ่มถอยออกมาเเล้วอ้าเเขนออกพร้อมกับขยับปากแบบไม่มีเสียง ได้ความว่า
" กระหม่อมคิดว่า หัวใจขององค์หญิงคือ กระหม่อมเองขอรับ^_^"
จากนั้นองค์หญิงรีบวิ่งกระโดดเข้าไปกอดชายหนุ่มอย่างคิดถึงเเละโหยหาเหมือนจากกันไปสัก10ปี ชายหนุ่มเองก็กอดองค์หญิงอย่างคิดถึงเหมือนกันทั้งสองกอดกันนานมาก ต่างฝ่ายต่างไม่ปล่อย ทุกคนเห็นว่ากอดนี้มันช่างแสดงออกถึงความโหยหาคนรักและคิดถึง จึงปล่อยไปแล้วยิ้มให่กับมันแทน ทั้งสองค่อยๆคลายอ้อมกอดออก แล้วทรงตรัสอะไรบางอย่างข้างๆหูชายหนุ่มว่า................
" หัวใจของข้า...."
เเล้วองค์หญิงก็เอามือมาประคองหน้าชายหนุ่มไว้ เเล้วบรรจงจูบอย่างแผ่วเบา ชายหนุ่มจึงกอดรัดเอวขององค์หญิงให้เข้ามาชิดตัว ทำให้ปากชิดกันเข้าไปอีก มันเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ ก่อนทั้งสองจะผละออกจากกัน องค์หญิงทรงหันไปทางราชาซึ่งบัดนี้กลับยิ้มให้เเล้วตรัสออกมาช้าๆว่า.............
" บัดนี้ข้ารู้เเล้วว่า หัวใจขององค์หญิงคืออะไร มันมิใช่อัญมณีน้ำงาม มิใช่ปราสาทเริ่ดหรู มิใช่สิ่งมีชีวิตเลี้ยงดู เเต่เป็นคนที่เอาหัวใจขององค์หญิงไปครองต่างหาก คือ'หัวใจ'ที่แท้จริงขององค์หญิง^_^"
" ฮึกๆๆ ฮือๆๆๆ เสด็จพ่อ!"
" ^_^ ขอให้ลูกมีความสุขกับชายผู้นั้นอย่าได้เเคร์สิ่งรอบกาย"
จากนั้นชายหนุ่มก็ได้ครองรักกับองค์หญิงนาน.....ชั่วกัปชั่วกัลป์ ความรักที่ยั่งยืนและยาวนาน ก่อนตายทั้งสองสัญญาไว้ว่า...............
" แม้ความตายจะพรากจากเราให้ห่างกัน แต่เพียงหัวใจเราเท่านั้นที่ไม่เคยห่างไกล. ไม่ว่าชาติไหนๆ ขอให้เราได้เกิดมาคู่กัน....."
แล้วทั้งคู่ก็หมดลมในทันที
อีกทางหนึ่ง มีเด็กผู้หญิง ถือธนู คนเดิม จดจำสัญญารักนั่นไว้ เธออยากให้ทั้งคู่มาพบกันอีก พอดีแถวนั้นมีด้ายสีแดงอยู่เธอจึงหยิบขึ้นมาเเล้วผูดนิ้วของทั้งสองไว้ด้วยกัน เเล้วเอาพลังรักแท้จากสัญญานั่นใส่ลงไปในด้ายเเดง จากนั้นเด็กหญิงก็หายไป…………………………………………
👉∞﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏❤♡[ End ]♡❤﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏﹏∞👈