(บุคคลในภาพไม่ได้มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับเนื้อหาในนิยายเรื่องนี้ ใช้เพื่อเป็นแค่อิมเมจตัวละครให้แฟนๆ ได้จิ้นกันเท่านั้นค่ะ) 

เขา...คุณอารามขา สุดหล่อ 

เธอ...พระพาย หลานสาวนอกไส้สุดดื้อ 

ฝากคุณอารามขา กับ หลานพระพายด้วยนะคะ 

( แนวกินเด็กเน้อ ) 

...หมายเหตุ... 

นิยายเรื่องนี้เป็นอีโรติกโรมานซ์ ที่มีเนื้อหาในเรื่องของ 

NC แบบจัดหนัก  NC30+ ( NC แรงมาก ) ใครไม่ชอบแนวนี้โปรดผ่านนะคะ 

อ่อย...สวาทรักคุณอาขา...ค่ะ 

“คุณเข้าใจไหมหรือไงฮึ 

! 

พระพาย...เธอเรียกฉันอย่างนั้นทำไม ในเมื่อฉันเป็นอาของเธอนะ ทีเมื่อก่อนนี้เธอเคยเรียกฉันยังไง เคยเรียกคุณอารามคะ คุณอารามขา อย่างนั้นมาตั้งนานไม่ใช่หรือ แล้วคิดยังไงถึงได้จะมาเปลี่ยนเอาตอนนี้ล่ะฮึ 

! 

...” 

ราเมศคำรามด้วยน้ำเสียงเข้มที่บอกว่าเขาหงุดหงิดมากแค่ไหนกับสรรพนามการเรียกแทนตัวเองทั้งของเขา และของเธอ ที่หญิงสาวเรียกเขาว่าคุณ และจงใจแทนชื่อตัวเองที่เคยพูดกับเขาว่าพระพายอย่างนั้นพระพายอย่างนี้อยู่เป็นประจำในเมื่อครั้งเก่าก่อน ให้มาเป็นคำว่าฉัน 

“บ้าชิบ 

! 

...” 

ราเมศสบถหงุดหงิดอย่างระงับไม่อยู่ และแวบหนึ่งที่เขานึกแปลกใจตัวเองเหมือนกันเพราะแทนที่เขาจะโกรธที่ยัยเด็กนี่เรียกพี่ชายผู้ล่วงลับว่า...เขา...แทนการเรียกว่าพ่อเหมือนอย่างที่ควรจะเป็น หากเขากลับไม่ได้รู้สึกว่าโกรธในประเด็นนั้นเลยสักนิด 

แต่กลับจะมาหงุดหงิดงุ่นง่านไม่พอใจอะไรกับอีแค่ที่ยัยเด็กแสบจอมดื้อด้านนี่ไม่เรียกเขาว่าคุณอารามคะ คุณอาขาเหมือนอย่างที่เคยเรียก 

แต่เขาก็รีบสะบัดหัวแรงๆ เพื่อสลัดความรู้สึกนั้นทิ้งไปขณะตาคมยังคงจ้องมองแม่หลานสาวตัวดีที่ยังคงต่อปากต่อคำกับเขาอย่างไม่คิดที่จะยอมแพ้ 

“เพราะคุณไม่ใช่ไงเหมือนอย่างที่เขาเองก็ไม่ใช่พ่อแท้ๆ ของฉันเหมือนกัน” 

“พระพาย 

! 

...” 

ราเมศคำรามลั่น กรามแกร่งถูกบดเข้าหากันจนเกิดเสียง ดวงตาคมดุเปล่งแสงวาววับมองหน้าแม่หลานสาวนอกไส้อย่างอยากจะจับหักคอเสียให้มันรู้แล้วรู้รอดไป แต่เมื่อไม่อาจทำได้อย่างนั้นราเมศจึงต้องข่มกลั้นอารมณ์ตัวเอง 

“แน่นอนว่าเธอไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ของพี่อัฐ และเธอก็ไม่ใช่หลานสาวของฉัน แต่ยัยพรพรรณเองก็ไม่ใช่ลูกของพี่อัฐเหมือนกันทำไมพรพรรณไม่เห็นเคยจะมีปัญหากับเรื่องของการอยู่ที่นี่ละ แล้วเธอมันเป็นยังไงถึงอยู่ไม่ได้ฮึ 

! 

... ทำไม 

! 

...ไหนบอกฉันมาสิ หรือเธอคิดว่าไอ้การอยู่ที่นี่มันห่างไกลพวกผู้ชายหรือไง เธอกลัวจะหาผัวไม่ได้ใช่ไหมฮึ 

! 

พระพาย...” 

“อาราม 

! 

...” 

“นั่นไงเธอก็เรียกฉันอาได้แล้วนี่ แค่ไม่ครบว่า อารามคะ อารามขา แค่นั้น” 

“หึ 

! 

...” 

พระพายเสียงสะบัด เมื่อลืมตัวเผลอเรียกเขาว่าอาราม 

“หึ 

! 

...อะไร อาสิที่ต้องทำเสียงอย่างนั้น เธอมันทำตัวยุ่งยากเรื่องมาก ชอบทำให้เรื่องง่ายๆ กลายเป็นเรื่องยาก ทำไมต้องคอยทำให้ชีวิตอาวุ่นวายอยู่เรื่อย เธอสนุกสะใจนักใช่ไหมพระพาย ที่เห็นอาต้องลำบากใจอยู่อย่างนี้” 

“ลำบากใจ หึ 

! 

...คุณหรือลำบากใจ ลำบากใจเรื่องอะไรล่ะ ฉันไม่เคยขอร้องให้คุณทำอะไรให้เลย และก็ไม่เคยร้องขออะไรจากพวกคุณสักอย่างด้วยซ้ำ” 

“พวกคุณหรือฮึ 

! 

...พระพาย 

! 

...” 

ราเมศกำมือเข้าหากันแน่น เขาโมโหสุดๆ 

 

ทำไมต้องขึ้นพวก ทั้งๆ ที่ทุกคนเป็นญาติของเธอทั้งนั้น...พระพาย 

! ...” 

 

ญาติ...หึ 

! ... 

เห็นจะมีก็แต่คุณพ่อคนเดียว แล้วท่านก็เสียไปแล้วค่ะ ฉันไม่คิดกลับมาที่นี่อีกแต่อยู่ๆ คุณท่านก็สั่งให้คนไปรับฉันมา ก็นี่ไงฉันก็มาแล้ว แล้วยังไงอีกคะทีนี้ 

 

 

แล้วทีนี้ยังไงอีกเหรอ 

? ... 

พระพาย! ...แล้วยังไงอีก...ก็อย่างนี้ไง 

 

เมื่อจบประโยคคำรามก้องของราเมศร่างเล็กลอยหวือเข้าปะทะอกแกร่งแทบจะทันที 

 

อุ๊ย...ว้าย...อุบ...อื้อ...อื้อ.... 

 

ร้องได้แค่นั้นเพราะริมฝีปากระเรื่อที่พูดจาอย่างอวดดีอยู่เมื่อครู่ของพระพายถูกคุณอารามขาประกบจูบบดเคล้าแรงๆ อย่างเป็นการลงทัณฑ์มากกว่าที่เขาจะนึกพิศวาส ก่อนผลักออกทันทีที่คิดได้ว่าเขามีศักดิ์เป็นอา และคนที่เป็นอาก็ไม่ควรทำอย่างนี้กับหลานสาว ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันก็ตาม 

 

หึ 

! ... 

ดีไหมล่ะแบบนี้ 

 

ราเมศเสียงหยัน มองริมฝีปากสีสวยเจ่อขึ้นมานิดๆ อย่างพยายามสะกดกลั้นอารมณ์บางอย่างที่กำลังก่อตัวและปั่นป่วนอย่างรุ่มร้อนขึ้นทุกขณะภายในกาย 

 

ฉาด 

! ...” 

 

พระพาย 

! ...” 

................................................................... 

ขออ่อยอีกนิดค่ะ คริๆๆๆๆ 

“อารามอิ่มหรือยังคะ” 

พระพายถามด้วยรอยยิ้มหวาน มือบางวนลูบไล้อกแกร่งด้วยท่าทางพยายามให้เซ็กซี่สุดชีวิต ยิ่งรับรู้ได้ว่าเขาขนลุกซู่ขึ้นมา แถมในเวลาที่เรียวนิ้วสวยปัดผ่านยอดอกตุ่มไตเล็กๆ มันก็แข็งอย่างสู้สัมผัสจากมือเธออีกด้วยก็ยิ่งได้ใจ 

“ถามอย่างนี้...จะให้อากินได้ใช่ไหมครับหือม์...” 

คนที่เข้าใจตรงกันถามกลับด้วยน้ำเสียงยั่วเย้าไม่ได้ต่างไปจากคนถามเลยสักนิด แววตาคมกริบที่ยังมีแววเสน่หาเจือปนจ้องมองคนที่ตั้งใจยั่วเขาด้วยท่าทางยิ้มๆ 

“แล้วอารามอยากกินไหมล่ะคะ” 

พระพายแหงนเงยใบหน้าสวยพูดด้วยเสียงแปลกๆ แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากตัวเองที่มันอยู่ห่างจากกลีบปากหนาของคุณอาหนุ่มไม่ถึงนิ้วอย่างตั้งใจยั่วยวนเขาเต็มที่ 

แล้วมันก็ช่างได้ผลเหลือเกินจนเธออดที่จะกระตุกยิ้มมุมปากอย่างสะใจขึ้นมาแวบหนึ่งไม่ได้ 

“อาร์...พระพายจ๋า พระพายของอา” 

คุณอาหนุ่มที่อารมณ์ค้างเมื่อครู่เริ่มแข็งชันขึ้นมาอีกอย่างพร้อมรบ ยิ่งมันคือกับยัยตัวร้ายเขายิ่งรุ่มร้อนมากเป็นเท่าตัว 

ลำแขนแกร่งละจากการท้าวช่องประตูมาตวัดโอบกอดเอวคอดของหลานสาวคนสวยดึงรั้งเข้าหาตัว บดเบียดสะโพกสอบเข้าหาจนพระพายรับรู้ได้ถึงแท่งลำที่ทิ่มแทงหน้าท้องน้อยผ่านเนื้อผ้าของชุดนอนบางๆ 

“อือม์...จุ๊บ...จ๊วบ...จ๊วบ” 

“อ้า...” 

“อือม์...พระพายจ๋า ยัยตัวแสบของอา ขยับเข้าไปข้างในสิจ๊ะ” 

คนคุณอาพลางบอกออกแรงดันร่างสวยที่กำลังเบียดชิดกายแกร่งของเขาอย่างยั่วเย้าให้ขยับเดินถอยหลัง ตามด้วยการปิดประตู ก่อนหันกลับมาตวัดช้อนอุ้มร่างบางที่สวมชุดนอนบางๆ ที่เขาดูออกตั้งแต่แรกว่าแม่หลานสาวคนสวยโนบราทั้งบนทั้งล่าง 

ร่างบางถูกวางลงกับเค้าเตอร์ครัวสุดหรู ก่อนชุดนอนที่แทบไม่ช่วยปกปิดอะไรเลยจะถูกคุณอาหนุ่มถอดออกจากร่าง หมายรวมไปถึงเสื้อผ้าที่ติดตัวมาของคุณอาหนุ่มด้วยก็เช่นกัน 

และนั่นก็เท่ากับว่าเวลานี้ร่างสองร่างกำลังเปลือยเปล่าที่ไม่มีใครได้เปรียบหรือเสียเปรียบกันเลย 

“พระพายจ๋าอาร์ สวยอะไรอย่างนี้” 

ฝากผลงานทั้งหมดภายใต้นามปากกา ธเนศวร เอาไว้ในอ้อมใจแฟนๆ ด้วยค่ะ 

ทั้งหมด มีทั้งในแบบรูปเล่ม และ อีบุ๊ค นะคะ 

สนใจหนังสือนิยายในแบบรูปเล่ม ติดต่อได้ทาง เพจ หรือ เฟสบุ๊ค ธเนศวร นามปากกา 

อย่าลืมกดไลค์เพจ เพื่อการติดตามขาวสารกันได้ง่ายขึ้นนะ 

เปิดจอง 

นิยายเรื่อง สวาทรักคุณอาขา   ตั้งแต่วันนี้ - 30 มิถุนายน 2560 

...รักค่ะ... 

ธเนศวร 

ดาวโหลดอีบุ๊คทุกเรื่องได้ที่ 

www.mebmarket.com 

 

ามารถคลิ๊กที่ภาพเพื่อดาวโหลดได้เลยค่ะ 

 

นามปากกา ธเนศวร 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว