ลูกผู้ใหญ่บ้านหรือจะสู้หลานกำนัน

ลูกผู้ใหญ่บ้านหรือจะสู้หลานกำนัน

ปราบภัย หลานกำนันปืน

สู้ ลูกผู้ใหญ่บ้าน(กกสะแบง)

ก๊วยเจ๋ง หลานปราบภัยลูกสมุนสู้

@บ้านกกสะแบง

"อ้ายสู้ๆ ข่อยเห็นผุสาวอ้าย อีข้าวหอม มันนั่งรถกระบะ ไปกับบักได๋บ่รู้อ้ายแต่ว่ามันหล่อฮ้าย"

(พี่สู้ๆ ผมเห็นข้าวหอมแฟนพี่ นั่งรถไปกับผู้ชาย ใครก็ไม่รู้หล่อมากพี่)

ทีมเด็กในหมู่บ้านพ่วงลูกน้อง ลูกสมุน เด็กในแก๊ง อะไรสักอย่างแหละ วิ่งหน้าตาตื่นเอาข่าวมาบอกผมที่กำลังนั่งเล่นเกมส์ที่ร้านพี่วิน ต้องบอกก่อนว่าร้านนี้เป็นร้านเกมส์ประจำหมู่บ้าน(เพราะทั้งหมู่บ้านมีอยู่ร้านเดียว เจริญ!!!)อยู่ตรงสามแยกใจกลางหมู่บ้านกกสะแบงแห่งนี้ ทำเลดีมากนี่บอกเลย ชาวบ้านกกสะแบงหรือหมู่บ้านใกล้เคียง ต่างก็ต้องใช้เส้นทางนี้เทียวไปแล้วก็เทียวมา ยิ่งสาวๆขี่ผ่านร้าน พวกผมก็จะพากันผิวปากแซวไปทั่ว จนได้สมญานามว่า สามแยกปากหมา ชาวบ้านต่างเอือมระอาแต่ทำอะไรไม่ได้ไงเพราะพ่อผมใหญ่สุดในหมู่บ้านนี้ แหม๋ ผมก็สู้ลูกผู้ใหญ่บ้าน อะนะ หล่อด้วยยยยย ส่วนเรื่องข้าวหอม จะไปนั่งรถกระบะ สามล้อถีบ หรือรถไถนากับใคร ก็ช่างเถอะครับแต่จะไปทั้งที่ผมยังไม่ได้บอกเลิกนี่มันหยามกันชัดๆ เสียการปกครองพอดี  ถ้าเด็กๆในแก๊งผมรู้มันพากันพูดทับถมผมแน่ ซึ่งพวกมันก็คงรู้กันแล้ว คนหล่อขอคิดแปปว่าจะแก้ไขสถานการณ์กอบกู้หน้าตาหล่อๆนี่ยังไง

"ใครมันกล้าลูบคมไอ้สู้ลูกผู้ใหญ่บ้านว่ะ"ผมวางมือจากแป้นพิมพ์ก่อนจะหันมาสนใจไอ้ทีม ที่นั่งดูดโอเลี้ยงถุงอยู่ใกล้ๆ

"ไอ้ปราบภัยพี่"ไอ้ทีมดูดโอเลี้ยงจนหมดถุงก่อนจะรีบบอก  ใครว่ะ? สงสัยผมทำหน้างง ไอ้ทีมเลยเสริมขึ้นมาว่า

"ไอ้ปราบภัยหลานกำนันปืน ไม้เบื่อไม้เมาพี่ตอนเด็กไงว่ะ ทำเป็นลืม" ผมนึกตามสิ่งที่ไอ้ทีมบอกมา อ๋ออออ ไอ้ปราบลูกลุงเปรมหลานกำนันปืน ในที่สุดมันก็กลับมา ผมรอวันคิดบัญชีแค้นกับมันอยู่พอดี หึหึ ให้รอนานหลายปีเลยนะไอ้ปราบภัย

"กูจำมันได้แล้ว กูจะเล่นให้หนักเลย พวกมึงคอยดู โฮ่ะๆๆ"

"ลูกผู้ใหญ่บ้านจะสู้หลานกำนันได้หรอว่ะพี่สู้"

เพล้งงงงงงงงงงง ทำไมผมรู้สึกจุกๆกับหน้าตาซื่อๆคำพูดลอยๆของไอ้ทีมว่ะ

บุคคลในรูปไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหานะจ๊ะ เพื่ออรรถรสอะจ๊ะ

*****เม้นให้กำลังใจอ้ายสู้แหน๋เด้อจ้าาา*****