"ป้าครับ ทั้งหมดนี่เท่าไหร่ครับ"
"150 บาทจ้า"
"แป๊บนะฮะ..."
" ชิบหายละกระเป๋าตังค์ดันลืมไว้บนห้อง ทำไงดีวะ!" ผมสบถออกมาซะดังจนป้าได้ยินแล้วมองหน้ามาที่ผม จากตอนแรกที่มีรอยยิ้ม ตอนนี้จะเขมือบผมละ แล้วผมจะทำไงดี
แปะ
!!!
จู่ๆก็มีมือยาววางเงินลงตรงหน้าผมเป็นแบงค์สีแดงสองใบ พระเจ้ามาโปรดผมแท้ๆเลยอ่ะ นี่ขนาดมาม.วันแรกยังโดนอุปถัมภ์ขนาดนี้ ชีวิตผมต้องโคตรราบรื่นแน่ๆเลยเทอมนี้
"ขอบคุณมากนะ..." ผมพูดพร้อมยิ้มออกไปก่อนจะหยิบของแล้วขึ้นอาคารไป แต่ตอนนี้เค้าดูเหมือนกำลังก้มหาอะไรสักอย่างแต่คงได้ยินที่ผมพูดอยู่ล่ะมั้ง
"ตังค์หายไปไหนวะ?" ผมก้มลงหาหูฟังไม่นานก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาเตรียมจะสั่งน้ำและขนมขึ้นไปกิน แต่เงินผมหายไปไหนไม่รู้
"ป้า เห็นเงินผมมั้ย?" ผมเป็นคนติดนิสัยวางเงินก่อนแล้วค่อยสั่งแต่ทุกทีก็ไม่หายมีครั้งนี้แหละ
"พ่อหนุ่มคนเมื่อกี้เค้าคิดว่าจ่ายค่าขนมให้น่ะ "
"ห๊ะ! ใครวะ" ผมหัวเสียตั้งแต่เช้า นี่ผมต้องจ่ายเงินค่าน้ำกับขนมไป 400 เนี่ยนะ นี่มันวันอะไรวะเนี่ย มาวันแรกก็ซวยชิบหายเลย