รักสุดท้าย

"ไอ้ไนท์กลับ"ผมมองพี่ไอ้ไนท์ที่ขู่บังคับมันตอนนี้

"โธ่พี่โน่ ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนะพี่"

"มึงไม่เคยทำอะไรผิดแต่มึงก็ไม่เคยทำอะไรถูก กูก็ไม่อยากจะโทษนะว่ามึงไปเอาแบบอย่างคนแย่ๆ"

"อ้าว น้อง"ผมลุกขึ้นตอนแรกผมว่าจะไม่ยุ่งเรื่องในครอบครัวคนอื่นแล้วนะครับ แต่นี่น้องหน้าสวยมันมาพาดพิงผมก่อนเอง ใจผมที่มันอยากยุ่งแต่แรกก็ได้ทีสิครับ

"พี่โน่ พี่ปุณณ์ไม่เกี่ยวนะพี่ พี่ปุณณ์คอยช่วยผมตลอด"

"กลับบ้าน"

"พี่โน่"

"น้องครับ ถ้าน้องจะอบรมไอ้ไนท์เพราะมันเอาแบบอย่างแย่ๆจากพี่ไป ทำไมน้องไม่ลากพี่ไปอบรมด้วยเลยหล่ะ มันจะได้มีตัวอย่างดีๆไง"ผมไปยืนตรงหน้าพี่ไอ้ไนท์

"ผมไม่ยุ่งหรอก พี่เองเรียนมาจะหกปีแล้ว ผมเพิ่งเรียนสามปี น้อยกว่าพี่ตั้งเยอะ แก่วิชาอย่างพี่ ผมไม่อยากคุยด้วย"

"ไม่อยากหรือไม่กล้า"

"ทำไมผมต้องไม่กล้า"

"ก็ไม่รู้ เหมือนจะเห็นคนไม่กล้าอยู่ตรงหน้า"

"พี่นี่ก็เห็นทุกอย่างเนอะ ยกเว้นอนาคตตัวเอง"ดูน่ารักแต่ปากดีใช่ย่อยนะครับ

"แล้วน้องเห็นอนาคตตัวเองแล้วหรอครับ"ผมขยับไปชิดน้อง

"พี่ปุณณ์นี่พี่ผมนะ"ไนท์ดึงผมจากด้านหลัง

"ว่าไง น้องเห็นอนาคตตัวเองมั้ย"

"ไม่ใช่เรื่องของพี่"

"งั้นพี่บอกให้ก็ได้ เพราะพี่เห็น....."ผมพูดค้างไว้แล้วขยับเข้าไปไกล้น้อง

"พี่เห็นอนาคตว่าน้องจะเป็นของพี่"แล้วน้องก็ผลักผมอย่างแรง ดูหน้าตอนนี้เดาไม่ยากว่าน้องโกรธผมมากขนาดไหน ถึงผมจะเลวโดยสันดานแต่เรื่องแบบนี้ผมไม่เคยหลอกใคร ผมไม่ทำร้ายใจใครเพราะคำพล่อยๆหรอกครับ เรายืนจ้องหน้ากันผมขยับยิ้มมุมปาก ยิ้มแบบนี้ทำให้ผมโดนมาหลายเท้า แต่คราวนี้ไม่อยากโดนเท้าแต่ผมอยากได้อย่างอื่นแทน

"ไอ้ไนท์กลับ"

"กลับไปไหนพี่"ไนท์ยืนเกาหัวมองผมกับพี่มันสลับกัน

"กลับบ้านมึงไง ต่อไปนี้กูจะโดนพี่มึงอบรมทุกวัน กูจะเป็นตัวอย่างที่ดีให้มึง ไปกลับ!!!"ผมเดินนำออกมาไม่สนใจไคร อยู่ดีๆผมก็อยากเป็นพี่เขยไอ้ไนท์ ผมพูดจริงนะครับคนอย่างผมอยากได้อะไรก็ได้จนชินแล้วซะด้วย

ฟิคเรื่องใหม่ค่า ขอบคุณที่ยังอดทนติดตามกันเนอะ มาบ้างไม่มาบ้างก็ไม่หายไป ขอบคุณนะคะ รักทุกคนน๊า