หลับตาฝันถึงเจ้าชาย

สวัสดีค่ะทุกคน~

ไรท์มีชื่อว่า มิว นะค่ะ

ขอบอกน่ะ นิยายเรื่องนี้ เป็นชาย รัก ชาย

แล้วขอบอกนะค่ะว่า ให้ลุ้นเอาเองว่าใครเป็นพระเอก

ขอบอกน่ะค่ะว่าไม่สวยงาม แต่จะเป็นดราม่าแทน

เรื่องนี้ 18+ ยังไม่มานะค่ะ ต้องรอภาค 2 นายเอกท้องได้ด้วยนะค่ะ แต่ท้องภาค 2

555555555+

ยังไงก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ไว้ในใจทุกคนด้วย นะค่ะ

คุณเคยเป็นแบบนี้กันมั้ยครับ?

" ห๊ะ!ทะ...ที่นี่ที่ไหน? " เด็กหนุ่มค่อยลืมตาแล้วมองไปรอบๆห้อง

" นี่!ไม่ใช่ห้องของเรานี่นา " เมื่อเด็กหนุ่มค่อยๆสํารวจห้องว่าไม่ใช่ห้อง

ของตนก็พูดกับตัวเองเบาๆก่อนที่จะค่อยๆลุกขึ้น

คุณเคยฝันถึงใครสักคนที่คุณไม่รู้จักบ้างไหมครับ?

แกร๊ก!

เสียงดังขึ้นพร้อมกับปรากฎภาพของชายหนุ่มผู้สง่างามใส่ชุดพ่อบ้าน

" ห๊ะ!องค์ชายฟื้นแล้วหรอขอรับ " ผู้ชายคนนั้นพูดขึ้นพร้อมกับ สีหน้าที่มี

ความสุขแถมนํ้าตายังไหลออกมาอย่ามีความสุข

" นะ...นายเป็นใคร " เด็กหนุ่มถามผู้ชายที่อยู่ตรงหน้า

" กระผมเป็นพ่อบ้านขององค์ชายไงขอรับ กระผมชื่อ ทานากะขอรับ "

ทานากะแนะนําตัว พร้อมกับโค้งตัวอย่างสง่างาม

แล้วคุณเคยเจอกับเหล่าหนุ่มหล่อที่หน้าตาดีเหมือนเจ้าชาย ที่คอยอยู่ใกล้คุณตลอดมั้ยครับ?

" อ๊ะ! " เด็กหนุ่มร้องอย่างตกใจเมื่อขาของตนไปสะดุดกับก้อนหิน

พรึบ!

" เจ้าไม่เป็นไรน่ะ? " ชายที่รับเขาไว้ถามอย่างเป็นห่วง

" หม่อมชั้นไม่เป็นไรหรอกเพค่ะ องค์ชายเรน "

" เจ้าจะไปไหน! " ชายที่มีเรือนผมสีดํายาวถามด้วยน้ำเสียงที่ดูจะหงุดหงิด

" หม่อมชั้นจะไปไหนก็เรื่องของหม่อมชั้น พระองค์มีสิทธิ์สั่งอะไร! "

เด็กหนุ่มพูดไปด้วยนํ้าเสียงที่เรียบ

" มีสิทธิ์สิ ข้ามีสิทธิ์ในฐานะ คู่หมั้นของเจ้า " ผู้ชายคนนั้นตอบด้วยน้ำเสียงที่

เกรี้ยวกราดอย่างเช่นเคย

" ฮึก...ฮือๆ...ฮึก " ร่างเล็กของเด็กหนุ่มผมสีขาวยืนร้องไห้

อยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ที่ดูเหี่ยวแห้ง

" พระองค์มาร้องไห้อะไรอยู่ตรงนี้หรือองค์ชาย " เด็กหนุ่มเดินไปถามร่างเล็กด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่น

" ท่านพี่ว่าปู่ซากุระ...ฮึก...จะออกดอกให้...ฮึก...เรามั้ย? "

ร่างเล็กถามไปพร้อมสะอื้นไป

" พี่เชื่อว่ายังไงท่านปู่ซากุระก็จะต้องออกดอกให้เราแน่ " เด็กหนุ่มพูดน้ำเสียงที่อ่อนนโยน

พร้อมกับค่อยๆลูบเรือนผมสีขาวของร่างเล็กเบาๆ

" นี่!เจ้าข้ามีอะไรให้ดู " เด็กหนุ่มผมสีแดงพูด พร้อมกับไปเก็บอะไรมาจากต้นไม้

พร้อมกับกํามือเอาไว้เพื่อไม่ให้เด็กหนุ่มเห็น

" อะไรหรอ? " เด็กหนุ่มหันกับไปหาเด็กหนุ่มผมแดง

" ยื่นหน้ามาใกล้ๆมือข้าสิ " แล้วเด็กหนุ่มก็ยื่นหน้าเข้าไปหามือของเด็กหนุ่มผมแดง

ที่กําลังกำอะไรอยู่ แล้วเด็กหนุ่มก็เปิดมือออก

" อ๊ากกกกกกกกกกก! นะ....หนอน!!!! " เด็กหนุ่มร้องอย่าตกใจ

" 5555555555+ " เด็กหนุ่มผมแดงหัวเราะลั่น

" บ้าๆบ้าๆนายมันบ้าที่สุด "

" แหะๆขอโทษครับ 555555+ "

" ตาบ้านี่ถ้าฉันหัวใจวายมาจะทํายังไง แวดๆแวดๆ "

" 5555555555+ "

" นายฟังชั้นอยู่รึเปล่าเนี่ยตาบ้า! "

" ขอโทษนะครับ ขอนั่งด้วยน่ะครับ " เด็กหนุ่มขออนุญาตนั่งข้างผู้ชายผมสีเทา

ด้วยนํ้าเสียงที่สั่น

" ........ " ชายหนุ่มผมสีเทาเงียบ

' คนอะไรเนี้ย เย็นชาชะมัด ' ร่างบางบ่นในใจเบาๆ

" ......... "

" องค์ชายระวังน่ะ มันอันตรายมากเลนน่ะขอรับ! "

ทานากะตะโกนบอกนายของตนด้วยความเป็นห่วง

" ฉันไม่เป็นไรหรอกน่า~ อ๊ะ! " ไม่ทันพูดจบกิ่งไม้ที่เด็กหนุ่มนั่งอยู่ก็หัก

" ระวังน่ะองค์ชาย! " ทานากะตะโกนบอก พร้อมกับวิ่งไปหาองค์ชายของตน

เด็กหนุ่มหลับตาของตนด้วยความกลัว

พรึบ!

เด็กหนุ่มลืมตาขึ้นเมื่อตนรู้สึกว่ามีคนอุ้มอยู่

" ฮึก...ไม่เป็นไรน่ะเพค่ะ องค์ชาย " ทานากะถามนายของตนด้วยความเป็นห่วง

" ฉันไม่เป็นไรหรอก แล้วนายหล่ะ " เด็กหนุ่มถามทานากะอย่างเป็นห่วง

" องค์ชายไม่เป็นอะไรหม่อมชั้นก็ไม่เป็นอะไรแล้วเจ้าค่ะ " ทานากะตอบด้วยนํ้าเสียงที่อบอุ่น

พร้อมกับโอบกอดเด็กหนุ่มอย่างอ่อนโยน

แล้วคุณเคยฝันถึงพวกเขาแล้วพอตื่นขึ้นมากลับจําอะไรไม่ได้เลย

" อ๊ะ!ทะ...ที่นี่ที่ไหน " เด็กหนุ่มถามขึ้นเมื่อตนมองไปรอบๆห้องกลับพบว่านี่เป็นห้องสีขาวโพลน

พร้อมกับถุงนํ้าเกลือ กับกลิ่นยา

" ตื่นแล้วหรอลูก...ฮึก...ฮือๆ " หญิงสาวสูงอายุวิ่งมากอดลูกชายสุดที่รักของเธอ

" พะ...พ่อ มะ...แม่ ที่นี่ที่ไหน " เด็กหนุ่มถาม

" ที่นี่ที่โรงพยาบาลไงลูก " ผู้เป็นพ่อตอบพร้อมกับโอบกอดเด็กหนุ่มกับภรรยาของตนเบาๆ

' อบอุ่นจัง ' เด็กหนุ่มคิด

" แล้วเกิดอะไรขึ้นกับผมหรอครับ " เด็กหนุ่มถาม

" ลูกโดนเกือบโดนเหล็กทับหน่ะแต่ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว "

" กลับมาแล้วค่ะ พะ...พี่ค่ะ " เมื่อหญิงสาวมัธยมต้นเห็นพี่ชายของตนฟื้น

ก็รีบกระโดดกอดพี่ชายของตนทันที

" พี่รู้มั้ยหนูคิดถึงพี่มากเลยนะค่ะ " เด็กสาวพูดพร้อมกับเอาหน้าไปถูอกของพี่ชายตนเบาๆ

" งั้นพ่อแม่ไปไปซื้ออะไรให้กินก่อนน่ะ เดี๋ยวพ่อกับแม่จะกลับมาน่ะ ฝากดูแลพี่ด้วยน่ะมายูมิ "

" ค่ะ " พูดจบพ่อกับแม่ของเด็กหนุ่มก็เดินออกไป

" พี่รู้มั้นหนูคิดถึงพี่มากเลย พี่รู้มั้ยพี่หลับไปต้ังกี่วัน "

" กี่วันหล่ะ? " เด็กหนุ่มถามน้องสาวตน

" พี่หลับไปต้อง 3เดือนหน่ะ "

" หึหึหึหึ " เด็กหนุ่มขําเบาๆ

" ขําอะไรอ่ะพี่ มายูมิไม่สนุกน่ะ " เด็กสาวว่างอนๆ

" พี่มีคนเอาสิ่งนี้มาให้พี่ด้วย เขาบอกว่าเขาชื่อ ยูกิโตะ "

แล้วเด็กหนุ่มก็รับของจากน้องสาวตนพร้อมกับกอดมันไว้ แล้วค่อยๆคิดถึงเจ้าของมัน

' ข้ามีชื่อ ยูกิโตะ เป็นคู่หมั้นเจ้า ' เสียงของเจ้าของดังขึ้น

' อ๊ะ!รับสิ่งนี้ไปนี้คือตัวแทนของพวกเรา ' แล้วเด็กหนุ่มผมแดงก็โยน

แหวนเพชรสีแดง

แล้วเด็กหนุ่มก็ค่อยๆเปิดกล่องนั้นออกมาคือ แหวนเพชรสีแดงแต่...

มีจดหมายที่เด็กหนุ่มได้รับ คือ....

' แล้วยูกิโตะคือใคร '

รอลุ้นกันในเรื่อง หลับตาฝันถึงเจ้าชาย