ตำนานรักฉบับซาตาน

      "ฆ่าพวกมันซะ"
       "ครับท่าน"
  สิ้นสุดเสียงในโทรศัพท์คำพูดอันโหดเหี้ยมที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความอาฆาตแค้นตัดสินใจอย่างไม่รีรอที่จะพูดถ้อยคำตัดสินชีวิตคนด้วยการฆ่าอย่างโหดเหี้ยมไม่มีแม้แต่ใยดีหลงเหลืออยู่      "คริสเตียน แคลมองลุซโซ่" ได้ชื่อว่าเป็นราชสีห์ แห่งวงการมาเฟียในลัสเวกัสที่ใครๆที่พบเห็นต่างก็เกรงกลัวเขา ด้วยแววตาอันแข็งกร้านคำรามเหมือนราชสีห์หนุ่มพร้อมจะตะครุบเหยื่อได้ทุกเมื่อ
  แต่ก็ยังมีบรรดาสาวๆ ต่างหลงใหลในตัวเขา ผลัดแวะเวียนมาบำเรอคริชเตียนอย่างไม่มีหมด แต่กฏเหล็กก็ย่อมมี ไม่ว่าจะเป็นหญิงสาวคนไหนที่ได้ชื่อว่านางบำเรอ จะไม่มีสิทธิ์ได้เป็นเมียตีตราเป็นอันขาด ในแต่ละคืนพวกนางจะได้เพียงเศษเงินเป็นค่าตัวเท่านั้น ไม่มีแม้แต่หัวใจหรือถ้อยคำหวานที่จะกล่าวออกไปให้พวกนางได้เพ้อฝันกับความสัมพันธ์เพียงชั่วคราว  เพราะหัวใจของคริซได้มอบให้กับหญิงสาวผู้หนึ่งไปแล้ว 
       "คริซค้ะ อยู่ต่ออีกแป๊ปเดียวน้ะค้ะ" ถ้อยคำออดอ้อนของนางแบบสาว เธอยื้อเมื่อเห็นอีกฝ่ายลุกขี้นพร้อมเดินมุ่งตรงไปทางห้องน้ำเพื่อชำระร่างกาย รอยมลทินต่างๆที่นางแบบสาวได้ทำ
        "อย่ามาอ้อน ฉันไม่ชอบ! " คริซเตียนตะหวาดกลับเมื่อได้ยินน้ำเสียงออดอ้อวนสุดสวาท 
        "แล้วคุณจะรีบไปไหนล้ะค้ะ" เธอเดินเอ่ยไปพร้อมกับสวมกอดชายเจ้าของร่างสูงใหญ่ทางแผ่นหลังอันอบอุ่น
        "ฉันมีธุระ เวลาของเธอหมดล้ะ แล้วต่อไปก็ไม่ต้องมาบำเรอฉันอีก "
  คริสเตียนหมุนตัวมาหานางแบบสาวพร้อมกับกระชากเรียวมือของเธอออกอย่างรุนแรง คริสเตียนจ้องหน้านางแบบสาวนิ่งอย่างคาดโทษ แววตาไร้ความพิสวาท พร้อมกับบอกเสียงเข้ม เขาแต่งตัวเงียบๆพร้อมกับหยิบเช็คมากรอกตัวเลขหลายหลักแล้วโปรยลงบนอากาศ เศษกระดาษโปรยปริวลงตรงหน้าของนางแบบสาวทันที พร้อมย่างเท้าเดินออกจากห้องไปอย่างไม่รอคำตอบ
        "ค้ะ" เธอขานรับคำสั่งของคริสเตียนอย่างจำใจ หากเธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงอย่างไม่พอใจออกไป มีหวังเจ้าของร่างสูงใหญ่ได้ทำร้ายเธอเป็นอย่างแน่ เพราะนิสัยพื้นเพลของคริสเตียน ค่อนข้างเอาแต่ใจ ไม่ชอบให้ใครขาดคำสั่งโดยเฉพาะกับนางบำเรอ 
         ***********
       "จะไปบริษัทเลยไหมครับ ท่าน"  ไรอันคนสนิทของคริสเตียนไถ่ถาม เพราะปกติหลังจากเขาเสร็จธุระพิศวาศเขาก็มักจะไปบริษัทต่อเลย แต่วันนี้คริสเตียนอารมณ์ไม่ดีสักเท่าไหร่ ไรอันจึงถามอีกครั้งเพื่อความชัว เพื่อไม่ให้เขาถูกเจ้านายตะหวาดหากพาไปผิดสถานที่เอา 
        "ไม่ ฉันจะกลับบ้านเลย " คริสเตียนยื่นคำขาด
        "เออ แล้วงานที่ฉันให้ไปทำ เรียบร้อยดีรึเปล่า " เจ้าของร่างสูงใหญ่หันกลับมาถามลูกน้องคนสนิทอย่างคาดโทษ 
         "เรียบร้อย แล้วครับท่าน" ลูกน้องคนสนิทตอบกลับอย่างมั่นใจพร้อมกระตุกรอยยิ้มที่มุมปากอย่างโหดเหี้ยม
         " ดีมาก" คริสเตียนขานรับอย่างซะใจ 
*********