ในกรงสิเน่หา

เขารู้ตัวว่าไม่ใช่คนดีนัก เพียงเพราะต้องใจรสรักจึงพร้อมจะทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง 

สวัสดีค่ะ นิยายเรื่องนี้เป็นแนวโรมานซ์ 

ไรท์แต่งขึ้นตามจินตนาการ ชื่อสถานที่และบุคคลต่างๆ สมมุติขึ้นเท่านั้นนะคะ 

ขอขอบคุณที่ติดตามผลงานค่ะ 

ตัวอย่างเล็กๆ น้อยๆ 

พัฒนะค่อยๆ พาหญิงสาวไปที่เตียงแล้วให้เธอนอนลงช้าๆ อย่างมีชั้นเชิง พลิกกายขึ้นคร่อมทับแล้วเริ่มรุกเร้าทีละน้อย ไล้ฝ่ามือหนาอยู่บนไหล่กลมกลึงชั่วครู่ในขณะที่ค่อยๆ ละเลียดส่งปลายจมูกไปซุกไซ้ซอกคอขาวเนียน แตะริมฝีปากอุ่นลงไปแล้วเริ่มใช้ปลายลิ้นลากไล้ซ้ายขวา ดูดดึงผิวเนื้อบางเบาๆ กระตุ้นความรู้สึกให้กับเธอ หญิงสาวหายใจผิดจังหวะและสะดุดไปจนเขาสัมผัสได้ เธอช่างอ่อนด้อยประสบการณ์เขาหลอกล่อเพียงนิดหน่อยเธอก็คล้ายจะอ่อนแรง แต่พอเขาเริ่มลากฝ่ามือมายังเนินอกเธอก็ยกมือมาจับคล้ายห้ามไว้ แม้จะไม่ได้ออกแรงต่อต้านมากนักแต่เพียงเท่านั้นก็พาให้อารมณ์ของชายหนุ่มขาดห้วงไป 

“ผมเข้าใจว่าคุณสมัครใจเลือกแบบนี้แล้วนี่ครับ” 

มนษยาชะงักงัน รู้ล่ะว่าเธอไม่ควรต่อต้านเขาแต่ก็ยังทำไปโดยใช้สัญชาตญาณ มือบางค่อยๆ ผละออกจากฝ่ามือหนาอย่างช้าๆ บดเปลือกตาเข้าหากันแน่น ขบเม้มริมฝีปากแล้วเอียงหน้าซบลงกับหมอนนุ่มนิ่มหลบซ่อนความรู้สึกที่ไม่อาจปิดบัง  

‘เธอต้องยอมเขา อดทนไว้นะ’ หญิงสาวท่องประโยคนั้นวนซ้ำไปซ้ำมาราวกับสะกดจิตตนเอง พัฒนะเห็นอาการแข็งเกร็งเหล่านั้นแล้วก็อ่อนใจ มือหนาที่วางแปะไว้บนทรวงอกอิ่มนิ่งค้างชั่วขณะ 

“สงสัยว่าหมื่นห้าที่ให้ไปคงจะไม่คุ้มค่าเสียแล้วล่ะมั้งครับ จะเปลี่ยนใจมาเป็นการเล่าความจริงไหม ผมให้โอกาสครั้งสุดท้าย” 

คนใต้ร่างยังคงนิ่งงัน ทั้งเปลือกตาและริมฝีปากบางเงียบสนิทไม่เอ่ยสิ่งใด ภายใต้อาการนิ่งงันนั้นมนษยากำลังครุ่นคิดอย่างหนัก เธอตัดสินใจถูกต้องแล้วหรือที่จะแลกสิ่งที่สำคัญกับอนาคตเธอและเพื่อนในครั้งนี้