เสียงครางบาดหูของนภัสราเหมือนจะทรมาน แต่กลับมีเสียงเร่งเร้าให้ศรวิชญ์เร่งกำลังแรงขึ้น คัทลียารู้สึกริษยาผู้หญิงที่นอนอยู่บนโต๊ะประชุมนั่นจนน้ำตาปริ่มซึม อยากไปอยู่แทนที่นภัสรา อยากมีความสุขร่วมกับผู้ชายที่ตนรัก แต่มันคงจะไม่มีวันนั้น
ชนัญดาเองก็รู้สึกไม่ต่างจากเพื่อนสาว หล่อนกัดริมฝีปากจนห้อเลือดด้วยความริษยานภัสรา แต่ขณะเดียวกันก็รู้สึกเร่าร้อนไปกับบทพิศวาสที่เห็นโดยที่ไม่อาจห้ามตัวเองได้
สองสาวเพื่อนรักหัวอกเดียวกันต่างบีบมือของกันและกันแน่น แสนจะทรมานกับความเร่าร้อนที่สุมอยู่ภายในร่าง พอๆ กับความทรมานทางจิตใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความริษยาและเจ็บปวดรวดร้าวกับการที่ชายหนุ่มที่ตนรักต้องตกไปเป็นของคนอื่นให้เห็นต่อหน้าต่อตา
สองสาวต่างคิดตรงกัน...และในหัวก็มีแต่คำถามวิ่งวนโดยที่ต่างฝ่ายต่างไม่ตระหนักรู้ความคิดของกันและกัน
...แล้วมันจะมีหนทางไหนบ้างไหมที่จะช่วยให้หล่อนได้ครอบครองผู้ชายคนนี้ และกำจัดศัตรูหัวใจของตนให้ออกไปพ้นทางรักได้สำเร็จ?
เมื่อคนเราหลงรักใครสักคนจนหมดหัวใจ การที่จะพิสูจน์ให้เขาเห็นในความรักที่มีให้แก่เขา มันอาจต้องอาศัยแรงกายแรงใจและความเสียสละอย่างมากมายซึ่งเป็นสิ่งที่คัทลียาและชนัญดา สองสาวเพื่อนรักต้องตัดสินใจว่าพวกหล่อนพร้อมจะลงทุนลงแรกถึงขนาดนั้นหรือไม่เพื่อที่จะได้ครอบครองหัวใจของศรวิชญ์ วัฒยากร ชายหนุ่มซึ่งเป็นรักแรกของทั้งสองสาว