โหดนัก... แต่ก็รักอยู่ดี



"เมื่อไหร่มึงจะเลิกยุงกับกูสักทีว่ะ"

"นี่มึงกำลังฝันอยู่รุป่าวว่ะหะ!!ถ้ามึงคิดจะไปจากกู ทางเดียวก็คือความตาย จำใส่หัวของมึงไว้ซะ"

"ได้ถ้ามีแค่ทางเดียวคือความตายกูก็จะไป"

"มึงจะทำบ้าอะไรหะ!!ถ้ากูไม่สักให้ตายมึงก็ไม่มีสิทธิ์ เข้าใจไหม"

"กูไม่เข้าใจ แม้แต่นาทีเดียวกูก็ไม่อยากอยู่กับมึง"

"งั้นก็ดี ต่อไปนี้มึงต้องอยู่กับกูทุกนาที จำใส่สมองมึงซะ!"



"พี่จะพาผมมาที่นี่ทำไมครับ "

"มึงก็ถามโง่ๆดึกขนาดนี้ก็มานอนซิว่ะ หรือมึงอยากทำอย่างอื่น😚**"**

"บ้านผมก็มีช่วยพาผมไปส่งหน่อยไม่งั้นผมจะให้พี่กัสมารับ"

"ถ้ามึงไม่หยุดพูดกูจะไม่ทำแค่นอนนะ กูจะ.....จนเช้าเลยเอาไหม เงียบแล้วหุบปากซะ"

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์ ที่ไรท์ได้หันมาแต่งนิยายชายรักชายก็มาจากการจิ้นแบบซีรี่ย์จบแต่ความจิ้นไม่จบเลยมาหานิยายที่แต่งเกี่ยวกับเมนสุดที่รักทั้ง2คน (ไวท์กับกัปตัน)เมนน่ารักของไรท์แต่พออ่านหลายๆเรื่องบางเรื่องก็จบแบบที่เราคิดแต่บางเรื่องก็ไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิด จึงทำให้ไรท์คิดว่าถ้าเราได้แต่ตามใจตัวเองมันก็จะได้ตามความคิดตัวเองเลยทำให้ไรท์ลองหันมาแต่งนิยายชายรักชายเรื่องนี้ **"โหดนัก...แต่ก็รักอยู่ดี"**แต่ไรท์เองก็ไม่รู้ว้ามันดีหรือไหมแต่ตั้งใจแต่งที่สุดแต่ดีไม่ดียังไงฝากติชมด้วยนะจร่า

*1คอมเม้นท์ = 1กำลังใจ*

ถ้าอยากให้ไรท์มีกำลังใจแต่งก็ขอ👍ขอคอมเมนท์เยอะๆนะค่ะ