ร้ายนัก...รักซะเลย

นิจิ

ไม่มีอะไรที่ผมอยากได้ แล้วไม่ได้

ต่อให้ยากแค่ไหน  ผมก็จะทำ

พี่ต้องเป็นของผมคนเดียวเท่านั้น!

.

.

.

เอสโซ่

ผมไม่เคยคิดยุ่งกับเด็กใกล้ตัวเลย

แต่คงต้องยกเว้นเด็กช่างยั่วคนนี้

ที่ทำให้ผมแทบตบะแตกตลอดเวลา

แม้ว่าพยายามไม่สนใจแค่ไหน

แต่ก็อดหวั่นไหวไม่ได้อยู่ดี!

ผมได้แต่คิดถึงร่างบางที่พลิ้วไหวไปกับเสียงเพลง

ดวงตาคู่นั้นที่มีเสน่ดึงดูดใจ เพียงแค่สบตาผมก็รู้สึกว่า หัวใจเต้นแรง

ผมมองร่างนั้นอย่างไม่คลาดสายตา

เขาคงไม่รู้ตัวว่าตัวเองเป็นจุดสนใจของคนรอบข้างแค่ไหน

ผมอยากเจอกับเขากับร่างนั้นอีกครั้งหนึ่ง

.

.

.

ผมได้แต่คิดถึงผู้ชายคนหนึ่ง ที่เขามองผม

แต่ผมทำเป็นไม่เห็นเขา ยังคงเต้นออกลีลาอย่างท้าทาย

ผมรู้สึกใจเต้นแรง และร่างกายร้อนวูบวาบตลอดเวลาที่เขามองอยู่

ไม่รู้ว่าเราจะได้เจอกันอีกไหม

โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน

เนื้อหาเป็นเรื่องเกี่ยวกับชายรักชาย

ผู้ที่รับไม่ได้กรุณากดปุ่ม X ออกไป

นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับผู้ที่มีอาย 18 ปีขึ้นไป

#เพิ่งแต่งเป็นครั้งแรก มีอะไรไม่ดีติได้น่ะค่ะ

อาจจะค่อยดีเท่าไหร่  แต่ขอกำลังใจด้วยน่ะค่ะ