Intro
“นายเป็นใครกัน ทำไมหน้าเหมือนผมขนาดนี้” ผมถามพร้อมมองหน้าคนที่หน้าเหมือนผมอย่างกับแกะนั้น
“หึ ผมเหรอ? ผมก็คือน้องชายนายไง น้องชายฝาแฝดไง” เขาพูดพร้อมยิ้มมุมปาก ภาพที่เขาน่ารักเมื่อไม่กี่นาทีหายทันที เห็นแต่ซาตานที่กำลังหัวเราะอย่างน่ากลัว บ้าน่า ผมเป็นลูกคนเดียวนะ แม่บอกว่าผมเป็นลูกคนเดียวจะมีน้องชายฝาแฝดได้ไงกัน ผมโตมาคนเดียวนะ!!
“กำลังคิดว่า นายเป็นลูกคนเดียวจะมีน้องชายฝาแฝดได้ไงใช่ไหม? ผมน่ะถูกพ่อแม่ทิ้ง เพราะเขาเลี้ยงเราพร้อมกันไม่ไหวเลยทิ้งให้ผมไปอยู่กับพ่อเม่อังกฤษที่รับผมไปเลี้ยงไง” เขาร่ายยาวนิ่งๆ แววตาของเขาว่างเปล่าเมื่อพูดถึงพ่อแม่
“ละ..แล้วนายมาที่นี่ทำไม” ผมถามเบาๆ เหมือนถูกร่ายมนต์ใส่ ตัวของสั่นเบาๆเมื่อเขามองมา แววตาของเขาแปรเปลี่ยนจากความว่างเปล่าเป็น ‘ความแค้น’
“ผมก็กลับมาเอาความรักของพ่อแม่คืนมาไง”