นายเป็นของฉัน

"ออดดดดดดดดดดดดดดด" เสียงออดดังยาวหน้าคฤหาสน์แห่งหนึ่ง เด็กหนุ่มร่างบางยกใบปลิวสมัครงานขึ้นบังแดดอันร้อนระอุ เหงื่อเม็ดเล็กๆ เริ่มผุดบนใบหน้าขาวเนียน ที่เริ่มจะกลายเป็นสีแดงเพราะอากาศเดือนเมษายน ดวงตากลมโตหรี่มองลอดช่องว่างของประตูบานใหญ่

"เมื่อไหร่จะมีคนออกมาซะทีนะ จะเป็นลมอยู่แล้ว" เสียงบ่นเบาๆ ดังออกมาจากริมฝีปากเล็กสีชมพูระเรื่อ สายตายังคงสอดส่อง ที่นี่ใหญ่จริงๆ ถนนยาวคดเคี้ยว มองเห็นตัวคฤหาสน์อยู่ไกลลิบๆ ไม่นานก็สังเกตเห็นรถกอล์ฟวิ่งมาด้วยความเร็วเอื่อยๆ เด็กหนุ่มยิ้มออกมาอย่างยินดี

"มาสมัครงานใช่ไหม" ชายลักษณะผอมสูง ผมสีชา ใส่แว่นตา หน้าตาเป็นมิตร อายุประมาณ 50 ปี ถามขึ้น หลังจากเดินมาเปิดประตูเล็กให้

"ครับ" เก็กหนุ่มยิ้มตอบ ทั้งๆ ที่จริงๆ แล้วแทบจะเป็นลม

"เชิญครับ" เด็กหนุ่มเดินเข้าไปตามคำเชิญ ขึ้นไปนั่งบนรถกอล์ฟ ระยะห่างจากประตูรั้วกว่าจะถึงหน้าคฤหาสน์ยาวประมาณ 1 กิโลเมตรได้ เด็กหนุ่มกระโดดลงจากรถกอล์ฟ ก่อนจะก้มลงมองใบปลิวในมืออีกครั้ง

...รับสมัครคนดูแลคุณหนูรันเซย์...

...คุณสมบัติ อายุ 18-30 ปี...

...โสด...

...สามารถพักค้างที่คฤหาสน์ได้...

...ค่าตอบแทน เดือนละ 200,000 เยน

...สมัครด้วยตนเองได้ที่ XX...

...สัมภาษณ์ผ่านเริ่มงานทันที...

เอาวะ งานง่าย (แค่ดูแลเด็ก???) รายได้ดี ไม่สนก็บ้าแล้ว เด็กหนุ่มยิ้มอย่างหมายมาด