ตอนที่ 1 ตอน จุดเริ่มต้น
โลกเป็นดาวเคราะห์ที่เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 5,000 ล้านปีมาแล้ว กลุ่มก๊าซในเอกภพบริเวณนี้ ได้รวมตัวกันเป็นหมอกเพลิงมีชื่อว่า “โซลาร์เนบิวลา” (Solar แปลว่า สุริยะ, Nebula แปลว่า หมอกเพลิง) แรงโน้มถ่วงทำให้กลุ่มก๊าซยุบตัวและหมุนตัวเป็นรูปจานใจกลางมีความร้อนสูงเกิดปฏิกิริยานิวเคลียร์แบบฟิวชั่น กลายเป็นดาวฤกษ์ที่ชื่อว่าดวงอาทิตย์ ส่วนวัสดุที่อยู่รอบๆ มีอุณหภูมิต่ำกว่า รวมตัวเป็นกลุ่มๆ มีมวลสารและความหนาแน่นมากขึ้นเป็นชั้นๆ และกลายเป็นดาวเคราะห์ที่มีชื่อว่าโลกและมีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่บนโลกเรียกว่ามนุษย์มนุษย์เชื่อว่ามีพระเจ้ามีเทพและนับถือศาสนาต่างกันออกไปแต่พวกเขาก็หารู้ไม่ว่าพระเจ้าได้สร้างสิ่งที่อยู่นอกเหนือความคิดของพวกเขาเหล่านี้เช่นเดียวกันนั่นคือเวทมนต์และปีศาจและอีกหลายเผ่าพันธุ์ที่กำเนิดมาก่อนเผ่าพันธุ์มนุษย์โดยเฉพาะเผ่าพันธุ์มังกรนั่นคือจุดเริ่มต้นของสงครามที่แก่งแย่งดวงดาวเพื่อที่จะครอบครองสุดท้ายแล้วก็มีอัศวินและผู้ใช้เวทมนต์ลุกขึ้นต่อต้านจนหยุดการรุกรานของปีศาจได้และเผ่าพันธุ์มนุษย์ก็ได้ถือกำเนิดขึ้นมาแล้วยังมีอัศวินกับผู้ใช้เวทมนต์ปะปนอยู่ร่วมกับเผ่าพันธุ์มนุษย์แต่มนุษย์ก็ไม่รู้ตัวแต่อย่างใดอยู่อาศัยร่วมกันอย่างสงบจนถึงปัจจุบัน
ฟลูดราก้อนพูดพร้อมกับเสียงคำราม [หึ! สงคราม!! สงคราม…!!]
จากนั้นลูซก็ได้สะดุ้งตื่นพร้อมกับถอนหายใจแล้วพูดว่า [ ฝันแบบนี้อีกแล้วงั้นเหรอ ]
เขาก็หันไปดูนาฬิกา [สายอีกแล้ว ]
ลูซเดินก้มหน้าสะพายกระเป๋าท่ามกลางผู้คนในเมืองเพื่อที่จะไป รร แต่ทันใดนั้นก็มีชายฉกรรจ์ 3 คน 1 ใน 3 คนนั้นมุ่งมาแล้วจี้หลังลูซแล้วพูดว่า [ไอ้หนู…มีเงินเท่าไหร่หรือมีของมีค่าอะไรก็ส่งมาให้พวกเราซะดีดีถ้ายังไม่อยากตาย ]
ลูซได้แต่ยืนนิ่งแล้วผู้คนที่อยู่รอบๆต่างพากันตกใจกรีดร้องและหนีเอาตัวรอด รอบๆพื้นที่ต่างเต็มไปด้วยสายตาผู้คนมองมายังจุดชายฉกรรจ์ที่เอาปืนจี้ลูซอยู่และเขาก็ยิ้มมุมปาก พร้อมพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาขึ้นมาว่า [ อยากได้ของมีค่าขนาดนั้นเลยเหรอ ถ้าอยากได้ก็ล้วงเอาเองสิ ] ชายฉกรรจ์ที่จี้ลูซต่างพากันโมโห [ เห้ย!! แกนี่มันกวนโอ้ยไม่น้อยเลยนี่หว่า รีบๆเอาของมีค่ามาเดี๋ยวนี้เร็ว!! ] และลูซก็พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาอีกครั้ง [ ชั้นก็บอกพวกแกแล้วไงถ้าอยากได้ก็เอาเองสิ ] ชายฉกรรจ์ทั้ง 3 โมโหแล้วยกมือขึ้นเพื่อที่จะทำร้าย แต่ลูซก็สังเกตเห็นอะไรบางอย่าง[ หืม!! ] จากนั้นชายฉกรรจ์ทั้ง 3 คนลงไปนอนกับพื้นด้วยสภาพที่สะบักสะบอมและเสียงโอดโอยแต่ลูซก็ไม่ได้สนใจทั้ง 3 คนที่นอนอยู่ต่อหน้าแต่อย่างใด เขาเห็นกระเป๋าบางอย่างที่พื้นแล้วหยิบมาเปิดดูอยู่พักนึงและเขาก็สังเกตเห็นใครบางคนจึงเดินตามไปจนไปถึงร้านอาหารแห่งหนึ่ง เขาเห็นชื่อป้ายร้านค้า [ Alena Miwnick งั้นเหรอ] และลูซก็ได้เดินเข้าไปยังร้านอาหารร้านนั้น มีพนักงานต้อนรับคนนึงมาต้อนรับเขาแล้วถามว่า [ ร้านอาหารเอเลน่ามิวนิคยินดีต้อนรับค๊า.. คุณลูกค้าจะสั่งอะไรดีคะ ] เขามองเห็นใครบางคนเลยตอบกับพนักงานต้อนรับกลับไปว่า [ ผมขอคุยกับผู้หญิงผมขาวคนนั้นหน่อยสิ ]
พนักงานต้อนรับตอบกลับด้วยน้ำเสียงน่ารักและหน้าตาที่ยิ้มแย้ม [ ค่ะ!! รอสักครู่นะค๊า ] พนักงานเลยเดินไปบอกกับผู้หญิงผมขาวคนนั้น [ มิวมีคนอยากคุยกับมิวนะค่ะ ] มิวเกิดความสงสัยแล้วถามกลับไป [ ใครเหรอ ] พนักงานเลยชี้ไปหาลูซแล้วบอกกับมิว [ คนนั้นนะค่ะมิว เค้าอยากคุยกับมิวค่ะ ] เมื่อมิวหันไปเห็นหน้าลูซก็ตะลึงครู่หนึ่ง แล้วก็เดินมาถามลูซว่า [ เอ่อชั้นเป็นเจ้าของร้านค่ะ มีอะไรให้รับใช้เหรอคะ] ลูซเลยเอากระเป๋าสตางค์ที่พบที่เกิดเหตุออกมาวางบนโต๊ะ [ นี่ของของเธอใช่หรือปล่าว ] เมื่อมิวเห็นกระเป๋าถึงกับหน้าซีดและพนักงานต้อนรับก็ตอบแทนเธอด้วยท่าทีดีใจ [ เอ๊ะ!! นั่นมันกระเป๋าของมิวที่โดนขโมยไปนี่นา คุณไปเจอมันที่ไหนเหรอคะ ] [ ชั้นไปเจอมันตกอยู่ที่... อ่อชั้นไปเจอมันตกอยู่ข้างทางนะแล้วก็เห็นรูปคล้ายกับเธอผมเลยตามเธอมา ] เมื่อมิวเห็นกระเป๋าสตางค์ตัวเองก็ดีใจและรีบหยิบทันที [ เอ่อขอบคุณมากน่ะค่ะที่เอามาคืนชั้น ขอบคุณมากค่ะ เอ่อ!! คุณชื่ออะไรเหรอค่ะชั้นยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย ] [ ผมชื่อลูซ ลูซิวเฟิร์ส ลูซ จะเรียกสั้นๆว่า ลูซ ก็ได้ แล้วพวกเธอละ ] [ ชั้นเอเลน่า เอเลน่า มิวนิคค่ะ จะเรียกว่ามิวก็ได้ ] พนักงานต้อนรับตอบด้วยรอมยิ้ม [ ส่วนชั้น อายะ ค่ะยินดีที่ได้รู้จักค๊า.. ] [ งั้นชั้นขอตัวก่อนนะต้องไป รร แล้วนี่ก็สายมากแล้วด้วย ] [เอ่อ ขอบคุณมากนะคะที่เอากระเป๋าสตาร์งของมิวมาคือให้ ] ลูซยิ้มให้กับอายะที่เอ่ยคำขอบคุณแทนมิว แล้วเขาก็ได้เดินออกจากร้านอาหารไป อายะพูด [ มิว!! มิวคิดว่าเขาแปลกๆมั้ย เราจะตามเขาไปหรือปล่าว ] มิวไม่ได้ตอบคำถามอายะแต่อย่างใด จนกระทั่งลูซเดินเข้าไปในซอยทางผ่านไปยัง รร ที่มีบ้านคนอยู่รอบๆ ทันใดนั้นมีชายกลุ่มนึงประมาณ 5 คนเดินตรงมาล้อมตัวของลูซไว้และพูดว่า [ แกใช่มั้ยที่ทำลูกพี่พวกเราจนน่วมนะ ห๊ะ!! บุกมันเลยพวกเราย๊าา… ] ทั้ง 5 คนกรูเข้าเพื่อที่จะทำร้ายลูซ จนกระทั่งเขาพูดคำนึงขึ้นมา [ Fire Ball ] หลังจากที่ลูซพูดคำนั้นออกมา รอบๆก็ระเบิดขึ้นและเต็มไปด้วยฝุ่นควันจนทำให้ชายทั้ง 5 คนนั้นถูกเผาจนเสื้อผ้าขาดและหมดสติไปในที่สุดแล้วเขาก็พูดตะโกนขึ้นมาว่า [ จะไม่ออกมาจริงๆเหรอ พวกเธอที่แอบตามชั้นมาตั้งแต่ออกจากร้านนะ ] หลังจากที่ลูซได้พูดคำนั้นออกไปทั้งเอเลน่าและอายะก็ได้ออกมาจากกำแพง ที่เฝ้าดูลูซอยู่ห่างๆ อายะได้แต่ยิ้มและทักลูซ [ ดีจ้า ] ส่วนเอเลน่าจ้องตาลูซแล้วถามว่า [ นายเป็นใครกันแน่ ] จบตอนที่ 1 ครับ #สำหรับใครที่อ่านจบก็ต้องขอบคุณด้วยแต่สำหรับคนที่อ่านแล้วจะติจะเตียนจะเฆี่ยนตรงไหนก็เม้นได้เลยครับ 5555+ เพื่อความบรรเทิงของผู้อ่านและผู้แต่ง ปล.เครดิตภาพยืมมาจาก GooGle ครับ
Guest
