Cry Baby
ถ้ามี "ผัว" สองคน ก็ดีสิคะ^^
ทุกวันในการไปเรียนของฉันมันเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูก ถูกตราหน้าว่าเป็นลูกของเมียน้อยที่ผัวไม่สนใจ แถมยังโดนเมียหลวงเขี่ยทิ้งและผัวไม่สนใจอีกด้วย ชีวิตในนั้นยิ่งกว่านรกซะอีก แต่บ้านของฉันกับแม่เป็นสิ่งที่มีความสุขที่สุด แต่ทว่า ฉันไม่ได้อยู่กับแม่ ตั้งแต่วันที่แม่ฉันเสียไป เพราะคนพวกนั้นคนที่อยู่ในนรกย่อมๆขุมนั้น มันต้อนแม่ของฉันจนจนมุม เลยต้องฆ่าตัวตาย มีเพียงแค่พี่ชายที่ไม่แท้ของฉันแค่สองคนเท่านั้นที่อยู่ข้างฉันมาตลอด ถึงแม้ว่าพวกเขาจะดูใจร้ายกับซาดิส บ้างก็ตาม แต่ไม่เป็นอะไรหนิ ในเมื่อ ฉันเป็นลูกเมียน้อยที่คนอื่นรังเกียจและไม่สนใจแล้ว แต่การที่ฉันมีพวกเขาคุ้มกะลาหัวอยู่ พวกนั้นอย่าได้มาแหยมกับฉันเลย ฉันน่ะเข้มแข็งก็จริง แต่สำหรับพวกเขาฉันยอม ให้มันสาสมกับฉายาหน่อยสิ
จำชื่อฉันไว้ให้ดี “ยุนซอนมิน”
หญิงที่มีผัวที่หล่อที่สุดในเกาหลี เหอะ ฉันไม่ยอมให้ใครมาตราหน้าว่าแม่ของฉันอีกแน่นอน จำไว้!!
“มินนี่ เดี๋ยวเราช่วยถือ” เพื่อนชายแสนมีน้ำใจและเป็นมิตรที่ดีอาสาช่วยซอนมินถือของในมือที่ดูเยอะแยะไปหมด
“อ่า ขอบใจนะจงกู^^”
“ยัยพวกนั้นใช้เธออีกแล้วสิท่า” นึกถึงทีไรมีจะอยากจะต่อยผู้หญิงทุกที มีงานทีไรชอบใช้มินนี่คนนี้ทุกที เห็นเพื่อนสาวบอบบางคนนี้เป็นตัวอะไรกัน ถึงได้รังแกกันทุกวัน
“ถ้าคิดอีกก็ถูกอีก แต่ช่างเถอะ พวกนั้นทำได้แค่นี้ มากกว่านั้นก็ลองดู”
“เอาเข้าจริงๆเธอนี่มันเข้มแข็งใช่ย่อยเลยนะ”
“งั้นก็อยู่ไม่ได้น่ะสิ มา นายไปเรียนได้แล้วส่งแค่นี้...อึบ...ก็พอ^^”
“งั้นไปล่ะ ฝากบอกอาจารย์ศิลปะด้วยนะว่าฉันไม่เข้าเรียนทำกิจกรรม”
“อ้าวไหนเป็นฉันล่ะ...ดะ เดี๋ยวสิ” เฮ้อวิ่งไปนู้นแล้ว
จงกูเป็นเพื่อนผู้ชายคนเดียวที่ฉันสนิทมากที่สุด ฉันกับจงกูเรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาล พอจะรู้สถานะนิสัยและเหตุการณ์ทั้งหมดทุกอย่าง โดยรวมเขาดีที่สุดสำหรับฉันเลยล่ะ
เลิกเรียน
“วันนี้ให้ไปส่งมั้ย”
“ไม่ดีกว่า นายไปก่อนเถอะ...” ขืนให้ไปส่งอีกกจะเป็นแบบเมื่อวานน่ะสิ ร่างฉันยังเจ็บไม่หายเลยด้วยซ้ำ
“กลับบ้านดีดีล่ะ พรุ่งนี้ห้ามขาดเรียนนะ เธอต้องมาอยู่เป็นเพื่อนฉันด้วยล่ะ”
“จ้า ไปเถอะ^^” อันที่จริงนายนี่แทบจะไม่ถามเกี่ยวกับรอยพวกนี้บนตัวฉันเลย ฉันรู้ว่าจงกูเป็นห่วงฉันมากขนาดไหน แต่จะทำอะไรได้ล่ะในเมื่อฉันไม่มีวันเลิกกับนายสองคนนั้นได้หรอก
ฉันต้องทำให้คำทุกคำที่คนอื่นดูถูกแม่ของฉันหายไปให้ได้
เมื่อวาน
“พี่ก็รู้ว่าจองกุกต้องมาที่นี่เพราะรู้ว่าฉันอยู่กับพี่ อึก”
“...”
“ฉันแค่กลัวว่าจะเป็นเหมือนวันก่อน”
“นั่นก็ผัว นี่ก็ผัวนะครับ”
“เลิกพูดหวานกับฉันได้แล้วน่าพี่น่ะ ชอบตบตีฉันอยู่เรื่อย”
“เลิกยุ่งกับนายคนชื่อกงจูได้แล้ว”
“นั่นมันเพื่อนฉันนะ!!”
“เพื่อนแล้วไง นี่ผัวนะ”
“ฉันทนเจ็บได้ถ้าพี่ทำฉัน แต่ฉันทิ้งกงจูไปไม่ได้ ฮึก เขาเป็นเพื่อนคนเดียวของฉัน ฮือ ถ้าไม่มีเขาคนในโรงเรียนก็ต้องมารังแกฉัน”
“หืมม ใครรังแกน้องของพี่”
“พวกมัน ทุกคน!!”
“เดี๋ยวพี่คนนี้จัดการให้น้องเองนะครับ^^ แต่ตอนนี้อะจองกุกมันมาถึงหน้าระตูห้องแล้วนะ^^”
“ไหนบอกว่าจะไม่มาที่นี่อีกไง” เสียงของผู้มาใหม่ ก็คือจองกุกนั่นเอง แทฮยองเดาได้งายดายเพราะไม่มีใครเข้ามาได้นอกจากจองกุกอีกแล้ว
แหม่!!...น้องของผัวเป็นเด็กดีที่สุดเลยครับ
ทุกรูขุมขนของนิยายหรือฟิคเรื่องนี้ออกแนวซาดิสหื่นSM
รับไม่ได้กดออก เรื่องนี้มันไม่ใสเหมือนคนแต่ง555
-ไรท์หวานน้อย-