1 like = 1 กำลังใจเล็กๆ
#แค่เพื่อนคงไม่ได้
youtube
#เพื่อนรัก
the parkinson
เพื่อนกัน มาได้กันเอง
ความสัมพันธ์แบบนี้มันคงเรียก
แค่เพื่อน ไม่ได้แล้วล่ะ
Character
Rukkhun (รักคุณ)
เพื่อนสาว วัยยี่สิบหกปี ที่มีรูปร่างหน้าตาบอบบางน่ารักเหมือนเด็กมัธยม แต่ก็มีพอจะมีเนื้อมีนมให้ได้กระชุ่มกระชวย
บุคลิกและอุปนิสัย เป็นคนที่ภายนอกดูอ่อนแอบอบบางดุจดังตุ๊กตา(ยาง?)ตัวน้อยๆ แต่ความจริงแล้วเป็นคนที่รุนแรงร้ายกาจไม่ต่างจากปีศาจในคราบนางฟ้า...
คติประจำใจ เพื่อนักรบแล้ว เธอสามารถทำได้ทุกสิ่ง
คำพูดที่อยากบอกนักรบ
“แกเป็นของฉันแล้วนะรบ... เป็นของฉันแล้ว...”
Nukkrob (นักรบ)
เพื่อนชาย วัยยี่สิบหกปี มีหน้าตาที่หล่อเหลา แต่กลับชอบไว้หนวดไว้เคราบดบังเอาไว้ รูปร่างที่มีก็สูงใหญ่ไม่ต่างอะไรจากหมีโตเต็มวัย
บุคลิกและอุปนิสัย เป็นคนคลั่งรักที่แสนอ่อนโยนเหมือนหมีพูห์ที่ชอบกินน้ำผึ้ง แต่ทว่าในยามที่หึงหวงก็แทบไม่ต่างอะไรจากหมีป่าบ้าเลือดที่พร้อมทึ้งเนื้อผู้อื่นไม่เลือกหน้า
คติประจำใจ เพื่อรักคุณแล้ว เขายอมทิ้งได้ทุกอย่าง
คำพูดที่อยากบอกรักคุณ
“ฉันเป็นของแกมานานแล้วรัก... ใจฉันน่ะ... มันเห็นแกเป็นเจ้าของมานานแล้ว”
Shotcut
Accidentally scene
‘อือ’ เสียงครางเบาๆ ดังเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากเล็กที่บวมช้ำเพราะรสจูบอันร้อนแรงของเพื่อนรักที่ควบคุมตัวเองไม่ได้อีกต่อไป ดวงตากลมโตในยามนี้ปิดลงเพราะไม่เหลือซึ่งสติสัมปชัญญะแม้แต่น้อย
นักรบไล้ฝ่ามือไปตามผิวกายเนียนละเอียดช้าๆ จมูกสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ เข้าปอดอย่างโหยหา
กลิ่นตัวของรักคุณเป็นกลิ่นที่เขาชอบมากที่สุด มันเป็นกลิ่นหอมอ่อนๆ คล้ายกลิ่นแป้งเด็ก ทุกครั้งที่ได้กลิ่นแล้วมักทำให้เขารู้สึกผ่อนคลายเสมอ
คิดถึงจัง…ไม่ได้กลิ่นแบบนี้ทุกวันมานานแค่ไหนแล้วนะ…
เขาคิดในใจ สัมผัสที่แผ่วเบาเริ่มหนักมือขึ้นตามแรงอารมณ์ที่ทะยานพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ มือใหญ่หยาบหนาลูบไล้เค้นคลึงไปทั่วผิวนุ่มมือ ก่อนที่เสื้อโอเวอร์ไซส์สีขาวและบราสีดำของเธอจะถูกดึงและเหวี่ยงออกไปแบบไม่สนทิศทาง
ร่างเล็กบอบบางขาวผุดผาดตัดกับผ้าปูสีดำสนิทอย่างเด่นชัด ทรวงอกขนาดพอดีตัวกระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการหายใจที่ค่อนข้างเร็วกว่าปกติ เส้นผมยาวสลวยกระจายลงมาคลอเคลียตามตัวก่อให้เกิดความสวยงามและความยั่วยวนแบบไม่ตั้งใจ
นักรบมองภาพตรงหน้าแล้วหายใจติดขัด ร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามค่อยๆ โน้มตัวลงแตะปลายลิ้นลงบนยอดทับทิมสีแดงสดเม็ดเล็กที่ฝั่งด้านซ้ายของหญิงสาวอย่างแผ่วเบา…
ความหวานล้ำที่แผ่ซ่านในปากทำให้เขาครอบครองมันเข้าไปมากกว่าเดิม…รักคุณสั่นสะท้านไปทั้งตัวแบบห้ามไม่ได้…ร่างกายแอ่นเข้าหาความรู้สึกสุขสบายทั้งๆ ที่ไม่รู้สึกตัว
‘อืออออ…’
เสียงครางครวญแผ่วเบานั่นทำให้นักรบยั้งมือแทบไม่ไหว เขาเผลอบีบคลึงร่างเล็กของเพื่อนรักหนักมือขึ้นอย่างห้ามไม่ได้…
ครืด...
กางเกงขาสั้นสีขาวของหญิงสาวถูกรูดซิปออกช้าๆ ทั้งๆ ที่ใบหน้าของเจ้าของมือยังคงฝังแน่นอยู่กับทรวงอกชูชันที่แสนจะหอมหวาน
หยุด!
อยู่ๆ เสียงเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในใจของเขาในขณะที่กางเกงตัวนั้นกำลังถูกรูดซิปลงช้าๆ
นั่นเพื่อนนะ…เพื่อนรักของเขาเอง!!!
เขากำลังจะลักหลับมันงั้นเหรอ?
Hurt scene
รักคุณที่ใบหน้าแดงก่ำเพราะความโกรธเดินออกจากซอกหลืบมาหยุดตรงหน้าของหญิงสี่ชายหนึ่งบนโซฟา ในมือถือซองเอกสารเอาไว้แน่น
เธอกลั้นน้ำตาที่คลอหน่วยแล้วจ้องหน้านักรบเงียบๆ
ภายในห้องที่เคยคึกคักเพราะเสียงคุยและเสียงวี๊ดว้ายเงียบลงทันที นักรบที่ตอนแรกเมาแอ๋เมื่อเห็นรักคุณเข้าก็นิ่งค้างทำอะไรไม่ถูกไปพักใหญ่
“อ้าว! นี่ใครกันเหรอคะพี่รบ อยู่ๆ ก็ปาของมากลางวงแบบนี้ เนเน่ตกใจหมดเลย” ชะนีชุดแดงคนนึงที่นั่งข้างๆ เขาขยับเข้าไปถามใกล้ๆ จนใบหน้าแทบจะชนกัน
ดวงตากลมโตที่คลอน้ำตากวาดมองใบหน้าคมคายที่กลับมามีหนวดเครารุงรังอีกครั้งก่อนจะฉีกยิ้มออกมาด้วยรอยยิ้มที่คิดว่าทำได้ดีที่สุดในเวลานี้พลางตอบกลับเสียงหวาน
แต่ทว่าในสายตาของคนอื่นที่ได้เห็นรอยยิ้มและได้ฟังน้ำเสียงนั่นกลับมองออกว่ามันช่างดู…
ฝืดเฝื่อนและเสแสร้งสิ้นดี!
“ไม่ต้องสนใจหรอกค่ะ” มือบางหยิบซองเอกสารสีน้ำตาลที่ถือติดมือมาด้วยชูขึ้นระดับอกก่อนจะเหวี่ยงใส่หน้าหล่อเหลาที่ยังคงตกตะลึงแล้วเอ่ยเสียงสั่น “ขอเชิญทุกคนมีความสุขสนุกกันต่อให้มันหนำใจได้เลย ฉันกำลังจะไปแล้ว”
“…” ทุกคนเงียบ
นักรบก้มมองซองนั่นบนตัก ร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามนิ่งงันแข็งค้างดังถูกมนต์สะกด
“แล้วนี่คุณเป็นใครกันล่ะคะ” เมื่อเห็นนักรบนิ่งไปชะนีพวกนั้นก็หันมาถามเธอแทน “หรือว่าเป็นเมียของพี่รบ”
รักคุณเหยียดยิ้มที่ดูสุดแสนเสแสร้งมากกว่าเดิมออกมาแล้วส่ายหัว
“ไม่ใช่หรอกค่ะ ฉันก็เป็นแค่...” ลมหายใจถูกสูดเข้าจนลึก รักคุณหันหลังให้ทุกคนแล้วขยับตัวเชิดหน้าเตรียมเดินออกไปพลางเอื้อนเอ่ยประโยคสุดท้ายช้าๆ
“…”
“แค่เพื่อนคนนึงของเขาเท่านั้นเอง…”
Wranning
"กี่ครั้งแล้วที่แกทำให้ฉันเจ็บปวดซ้ำซากแบบนี้"
“บางทีฉันก็เริ่มไม่ค่อยแน่ใจว่าระหว่างเรามันคืออะไร คือความรัก ความผูกพัน หรือว่าเรา... แค่ถูกใจกันเรื่องเซ็กส์”
“ถ้าการรักแกแล้วมันทำให้ฉันต้องเจ็บแบบนี้ งั้นฉันขอคืนได้หรือเปล่า... ทั้งความรัก... แล้วก็ลูกของฉัน...”
ฉันคิดว่าชาตินี้...ความสัมพันธ์ของเรา
มันคงจะย้อนกลับไปเป็นแค่เพื่อนรักเหมือนตอนแรก
ไม่ได้อีกแล้ว
#ตุ๊กตาผี×หมีหื่น
ป.ล. มีหลายปมที่หลายท่านบอกว่าไม่ค่อยเคลียร์
เค้าขออนุญาตแจ้งว่ามันมีเหตุการณ์ต่อเนื่องกับเรื่อง
นั่นน้อง... ต้องห้ามรัก!
ที่เป็นเรื่องของระรินกับเลออนโซ่นะคะ
เพราะงั้นปมที่ไม่ค่อยเคลียร์ก็จะไปอยู่ในนั้นแทน
(วาร์ปอยู่ที่ชื่อเรื่องตัวแดง ๆ กดเข้าไปแล้วอ่านคำเตือนด้วยนะคะ)
Guest
