[END] BTS Warning! รักอันตรายของเจ้าชายไอดอล

Love Warning 

เจโฮป 

ผู้ชายที่เข้มแข็งในสายตาคนอื่น แต่เปราะบางในสายตาของเธอ 

'Keyword : นภาสีดำ' 

จีมิน 

ผู้ชายที่มีอคติต่อเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่เมื่อระยะเวลาผ่านไป ความเกลียดชังก็แปรเปลี่ยนเป็นความรัก 

'Keyword - ดวงจันทร์' 

จองกุก 

ความรู้สึกที่เขามีต่อเธอมันชัดเจนตั้งแต่แรกแล้ว คำว่าเพื่อนเป็นเพียงฉากบังหน้าความในใจของเขาต่างหาก 

'Keyword - ดวงดาว' 

เมจิ 

หญิงสาวชาวไทยที่มีความใฝ่ฝันอยากเป็นศิลปินที่เกาหลี เธอจึงเลือกมาเป็นเด็กฝึกหัดชาวต่างชาติคนแรกของบิ๊กฮิต 

วี 

เขาอาจเป็นพวกชอบวิ่งไล่จับหัวใจคนอื่น สนุกกับการได้เป็นผู้ชายลายเสือ หัวใจของเขานั้นไม่อาจมีใครรับรู้ได้ว่าจริงหรือแค่ล้อเล่น 

ฟ้า 

เพื่อนสาวของเมจิจากเมืองไทย เธอเปรียบเสมือนดอกไม้ ที่ภายนอกแม้ดูสวยสดและเด็ดเดี่ยวแต่ลึกๆ ก็ยังอ่อนหวานและอ่อนไหว สิ่งที่เธอกลัวที่สุดคือหัวใจตัวเอง ที่ไวต่อความรู้สึกเสมอ 

เรื่องราวความรักของเหล่าบังทันกับเทรนนี่สาวหน้าใหม่อย่างเมจิ ถูกจุดประกายตั้งแต่วันแรกที่เธอมาเหยียบที่นี่ รอบข้างที่ดูเหมือนว่างเปล่าในตอนแรกกลับมีผู้ชายถึงสามคนยืนรายล้อม คนหนึ่งคือดาว คนหนึ่งคือดวงจันทร์ และอีกคนคือนภาสีดำ 

ส่วนเธอเป็นเพียงแค่หญิงสาวคนหนึ่งที่ต้องออกเดินทางไปในหัวใจพวกเขาเพื่อค้นหาความจริง 

ความจริงที่กำลังรอให้เธอไปพบมัน 

และความรักที่แขวนอยู่บนเส้นด้ายของฟ้าและวี หญิงสาวผู้อ่อนไหวและผู้ชายลายเสืออย่างเขา ความรักแม้ดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายสำหรับวี กลับยากอย่างถึงที่สุดสำหรับฟ้า 

เธอจะสามารถก้าวข้ามผ่านกำแพงแห่งความทิฐิและเขาจะสามารถทลายกำแพงแห่งความเจ้าชู้ได้หรือไม่ 

มีเพียงแค่โชคชะตาที่รู้ 

เรื่องราวความรักวุ่นๆ ของพวกเขาทั้งหก 

ร่วมด้วย 

เหล่าบังทัน 

ชูก้า 

แรปมอนสเตอร์ 

จิน 

และ 

เหล่านักแสดงรับเชิญ 

โอ๊ต - เพื่อนตุ๊ดของฟ้าและเมจิที่มักมาพร้อมกับความสดใส 

ฮยอนอา - ปมความหลังของเจโฮปที่เข้ามามีบทบาทในการทำลายความรักของเรื่องราวทั้งหมด 

เยนา - เทรนนี่สาวสุดร้ายกาจ แต่ไม่ร้ายสุด ความคิดเดียวที่อยู่ในหัวคือเกลียดนังเมจิ 

พีดีนิม - พีดีนิมขี้ลืมคนหนึ่ง 

แชยอง ดาอึล มินอา จองยอน - แก๊งพรรคพวกของเยนา เป็นกลุ่มเทรนนี่สาวขี้อิจฉาเพราะความอคติบังตา 

ความรัก ความฝัน มิตรภาพ และความทรงจำ 

ติดตามได้ใน 

"BTS Warning รักอันตรายของเจ้าชายไอดอล" 

-------------------------------------------------------------------- 

ฉากแรก 

เมจิกำลังมองน่านฟ้าของประเทศเกาหลีบนเครื่องบิน ในหัวเธอคิดแต่เรื่องความฝันที่กำลังจะถูกเติมเต็มในเร็ววัน 

เธอกำลังก้าวเข้าสู่ความฝันก้าวแรก 

ณ บิ๊กฮิต 

พีดีนิม “เอาล่ะ ทุกคน วันนี้เราขอแนะนำเทรนนี่คนใหม่ของค่ายเรา ซึ่งเป็นเทรนนี่คนแรกของค่ายบิ๊กฮิตที่เป็นชาวต่างชาติ” 

ทุกคนในห้องซ้อมฮือฮาเมื่อได้ยินอย่างนั้น 

บังทันซึ่งนั่งกอดอกอยู่บนโซฟาฟังพีดีนิมพูดพลางยิ้มมุมปาก ดูท่าจะมีเรื่องสนุกๆ มาเยือนพวกเขาแล้วสิ 

พีดีนิม “เอาล่ะ เมจิ เข้ามาสิ” 

ร่างบางของเมจิก้าวเข้ามาในห้องซ้อม เธอเดินถือกระเป๋าเป้ใบใหญ่เข้ามาในห้องซ้อมอย่างประหม่า สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่เมจิจนเธอทำตัวไม่ถูก และนั่น...เจโฮป เขากำลังมองเธออยู่ 

เมจิสบตากับเจ้าของดวงตาคมนั่นที่กำลังจ้องมองมาที่เธอ ลมหายใจเธอขาดห้วงไปช่วงนึงก่อนจะปรับสภาพได้ 

ให้ตายสิ ทำตัวไม่ถูกเลย ยิ่งต่อหน้าบังทันแล้ว...ก็ไม่รู้จะทำตัวยังไงไม่ให้แสดงออกมากไปนัก 

ก็บังทันน่ะ... เป็นถึงไอดอลที่เธอติดตามมาตลอด3ปีเชียวนะ 

และแน่นอน ส่วนหนึ่งที่เมจิตั้งใจออดิชั่นเข้าที่นี่ก็เพราะพวกเขา 

เรียกได้ว่า พวกเขาเป็นส่วนหลักในการตัดสินใจในเส้นทางนี้เลยทีเดียว 

พีดีนิมผายมือมาที่เมจิอย่างภาคภูมิ “และนี่คือ เมจิ เทรนนี่สาว อายุ19ปี จากแทกุก” 

เมจิโค้งแล้วทักทายเป็นภาษาเกาหลี “ส...สวัสดีค่ะ” 

ไม่มีปฏิกิริยาอะไรตอบกลับมา ทุกคนมองเมจิอย่างนิ่งๆ 

พีดีนิม “เธอช่วยแสดงความสามารถของเธอให้ทุกคนได้เห็นหน่อยได้มั้ย” 

เมจิ “ตอนนี้เลยหรอคะ” 

พีดินิม “ก็ใช่น่ะสิ ไม่ใช่ตอนนี้แล้วจะตอนไหน” 

เมจิประหม่าเล็กน้อย แต่ในเมื่อพีดีนิมเป็นคนขอ เด็กใหม่อย่างเธอจะไปมีสิทธิ์หลีกเลี่ยงได้ยังไง 

เมจิวางกระเป๋าลงแล้วยืดเส้นยืดสายนิดหน่อยก่อนจะเริ่ม 

สิ่งที่เธอชื่นชอบที่สุด เมื่อไหร่ที่เธอได้แสดงมันแล้ว ความมั่นใจของเธอจะเพิ่มมากขึ้นเป็นทวีคูณ 

ฟึ่บ 

สตรีทแดนซ์ที่เมจิถนัด ถูกปล่อยออกมาทางแขนและขาที่อ่อนโอนแต่ก็แข็งแกร่งไปตามจังหวะ 

สายตาทุกคนเริ่มเบิกโพลงมากขึ้นเมื่อได้เห็นลีลาที่แสนคล่องแคล่วและตรงตามจังหวะอย่างที่หาที่ติไม่ได้ 

รวมถึงตัวบังทันทั้งเจ็ดคน ก็ประหลาดใจไม่แพ้ทุกคนในห้อง 

จะเป็นไปได้ยังไง เธอเป็นเทรนนี่ใหม่ที่เพิ่งจะเข้ามาวันนี้ แต่ฝีมือกลับไม่เหมือนมือใหม่ซักนิด 

จีมิน ไม่กล้าคิดด้วยซ้ำไปว่า ฝีมือของเธอที่เขาได้เห็นไปเพียงไม่กี่วิจะเทียบเท่ากับฝีมือของเขาที่ฝึกมาเป็นปีด้วยซ้ำไป 

นี่เธอ เก่งขนาดนี้เลยหรอ 

ชิ 

ในจังหวะเดียวกัน เจโฮปที่ก็เป็นถึงเมนเต้นของวงบังทันก็ออกจะตกตะลึงไม่แพ้กัน ลีลาและท่วงท่าทุกการเคลื่อนไหวของเธอเป็นไปตามจังหวะหัวใจของเขาในตอนนี้ เป็นไปได้หรือ ที่สตรีทแดนซ์ที่แสนแข็งแกร่งตรงหน้ากำลังกลายเป็นท่วงท่าที่น่าดึงดูดไปสำหรับเขา 

เขาเหมือน...กำลังมองเห็นอะไรบางอย่างในตัวเธอที่สะท้อนในดวงตาเขา 

เมจิหมุนตัวขยับจังหวะเท้าอีกหนึ่งครั้งก่อนจะจบการโชว์ฝีมือด้วยท่านับจังหวะสามครั้งที่ปลายเท้าและปิดด้วยท่าโพสเท่ๆ 

กึก 

ทุกอย่างในห้องเงียบไปหมด ทุกคนกำลังตะลึงกับฝีมือของเธอจนพวกเขาแทบไม่เชื่อว่า เด็กคนนี้มาจากประเทศไทย และเพิ่งจะมาออดิชั่นเป็นครั้งแรก 

ทุกอย่างเงียบจนได้ยินเสียงหอบหายใจของเมจิเท่านั้น ไม่นานนัก พีพีนิมที่ยืนกอดอกภูมิใจอยู่ข้างๆ ก็ปรบมือเสียงดังดีอกดีใจอยู่คนเดียว 

พีดีนิม “เยี่ยมมาก! จุงวอนคิดไม่ผิดเลยที่เลือกเธอมา เธอเป็นเพชรน้ำงามจากแทกุกจริงๆ! ไปอยู่ไหนมาได้ตั้งนานนะ ขอบคุณพระเจ้าจริงๆ ที่ค่ายเราเจอเธอ นี่! พวกเธอก็ดูเมจิเอาไว้เป็นแบบอย่างซะ การเต้นที่แท้จริงมันต้องเป็นแบบนี้ พวกเธอที่ฝึกมาเป็นปียังไม่ได้เท่านี้เลย คราวหลังฉันจะให้พวกเธอมาเรียนกับเมจินอกเวลา ถ้าใครทำแบบเมจิไม่ได้ก็ออกไปจากค่ายนี้ได้เลย ค่ายเราต้องการคนมีความสามารถเท่านั้น!” 

ทุกคนเม้มริมฝีปากแน่น คำพูดของพีดีนิมเมื่อกี้คงไปทิ่มแทงใจหลายๆ คน 

จนเมจิอดสงสารทุกคนไม่ได้เลยรีบปรามซะก่อน เธอไม่ได้ต้องการโชว์ความสามารถเพื่อข่มใคร แต่เพื่ออยากจะโชว์ฝีมือว่าเธอเองก็พยายามไม่น้อยกว่าคนอื่นเท่านั้น 

เมจิ “พีดีนิมคะ ใจเย็นก่อนนะคะ ทุกคนก็พยายามกันมามากทั้งนั้น ของแบบนี้ต้องใช้เวลาฝึกค่ะ เมื่อก่อนฉันก็ไม่ได้เก่งมากขนาดนี้” 

พีดีนิม “โถ่ เมจิ ช่างถ่อมตัวจริงๆ แม่พระของพี่” 

เมจิ “ฉันไม่ได้ถ่อมตัวค่ะ ฉันพูดจริงๆ” 

พีดีนิม “โถๆ คนดีจังเลย” 

ตอนนี้พีดีนิมดูท่าจะหลงใหลได้ปลื้มเมจิไปไม่มากก็น้อย เมจิตอนนี้เหมือนตกเป็นเป้าเล็งปืนของใครๆ หลายคน เชื่อว่าตอนนี้ทุกคนในห้องคงกำลังมีกำแพงต่อเธอเพราะคำพูดที่ดูเข้าข้างเธอนั้น รับรองว่าต้องมีเรื่องเกิดขึ้นแน่นอน อยู่ที่ว่าจะหนักหรือน้อยเท่านั้น 

เฮ้อ มาวันแรกพีดีนิมก็หาเรื่องมาให้เลยหรอเนี่ย 

--------------------------------------------------------------------------- 

Pam Talk 

: ใกล้ปิดฉากสุดท้ายของเรื่องเข้ามาทุกที บอกตรงๆ ว่าก็แอบรู้สึกใจหาย แต่อีกใจนึงก็รู้สึกภูมิใจที่ผลงานชิ้นแรกกำลังเป็นชิ้นเป็นอัน ไรท์ไม่เคยคิดฝันมาก่อนว่านิยายเรื่องนี้จะมาถึงในจุดนี้ได้ จุดที่มีคนติดตาม คอยสนับสนุน จากตอนแรกที่แต่งอ่านขำๆกับเพื่อน มีคนอ่านอยู่แค่สองร้อยคน จนตอนนี้มาไกลเกินกว่าที่คิดไว้มาก ไม่คิดว่าจะมีคนชอบมากขนาดนี้ ขอบคุณทุกคนที่อยู่ด้วยกันมาจนกระทั่งนิยายดำเนินมาถึงตอนจบ ขอบคุณที่ทำให้เรื่องราวในจินตนาการของแพมเป็นจริงขึ้นมา ทุกคนคือยากำลังที่ดีที่สุดในการแต่งนิยายของแพมเลยนะ 

ขอบคุณทุกคนมากนะคะ รักทุกคนเลยน้า 

ไรท์พอมแพม 

11/11/17 

1 เมนท์ = 1 ล้านกำลังใจของแพม 

----------------------------------------------- 

อัพทุกวัน อาทิตย์ และ พฤหัส 

----------------------------------------------- 

เปิดเรื่อง : 05/05/17 

ปิดเรื่อง : 19/11/17 

-----------------------------------------------