New Tattoo New Bed {2Jun}
0
ตอน
1.25K
เข้าชม
32
ถูกใจ
1
ความคิดเห็น
10
เพิ่มลงคลัง

9 นาฬิกา เช้าวันอังคาร



นอนไม่หลับเป็นอาการที่เขาเป็นอยู่บ่อยๆ เวลาโหมงานหนักๆ หรือมีอะไรที่เขาต้องคิดในหัวเยอะๆ หรือเวลาตื่นเต้นกับสิ่งๆหนึ่ง อย่างเช่น เวลาใกล้คัมแบคแบบนี้ อีกไม่กี่วัน  ก็จะปล่อยเพลงใหม่ที่ซุ่มโปรดิวซ์มาสักระยะ กับชื่อวงใหม่ บริษัทใหม่ ของพวกเขา  ไม่อยากจะบอกว่า ความจริงพวกเขาก็ตกลงกันแล้วแหละว่าจะคัมแบควันไหน แต่ก็นะ มันอดใจไม่ไหวนี่นา ที่จะต้องสปอย ให้เหล่าแฟนๆ เดากันไปต่างๆนานา เอาจริงๆ แฟนๆ ของพวกเขานี่ก็เก่งจริงๆ เดาใจพวกเขาแทบจะถูกไปทุกเรื่อง ฮะฮะ

ล่าสุด ก็เรื่อง อิโมติคอน นั่นอีก ผมล่ะชักจะกลัวแล้วจริงๆ นึกแล้วก็อดขำไม่ได้ แต่ก็นะ ไอ้ผมมันก็คนชอบอวด ชอบสปอยอยู่แล้ว ก็มันอดใจไม่ไหวนี่นา ยกตัวอย่างอีก สักเรื่อง เช่น รอยสักใหม่ ที่แอบไปสักมาเมื่อคืนนี้

 

 

 

bigbadboii : inspiration ..

 

 

 

อัพอวดชาวโลกสักหน่อย รู้สึกภูมิใจกับรอยสักใหม่นี้จริงๆ ก็มันมีความหมายกับเขามากๆเลยล่ะ ยังไงหน่ะหรอ เห็น ดาวสีเขียวๆ ด้านบนไหม นั่นแทน คนๆนึงยังไงล่ะ  แล้วก็ลูกศรที่ มุ่งหน้าไปยังจุด ที่มีวงกลมสีเหลืองล้อมรอบ(ขั้วบวก) ขีดสีเหลือง (ขั้วลบ)  นั่น ก็หมายถึง คนๆนึง ที่เป็นคนจุดสวิชท์ให้เกิดเป็นแสงสว่างขึ้นมา (Light) ส่วนรูปหัวใจ ง่ายๆ เลย เพื่อ “ highlight “ และ แฟนๆ ของผมครับ

 

 

 

อัพเสร็จแล้ว มีแฟนๆ เข้ามาคอมเมนท์ บ้างบอกว่า พี่สักอีกแล้วหรอ ? รอยสักน่ารักดีนะ.  บลาๆ  อันที่จริง วันนี้ผมก็ไม่มีงานอะไร เพิ่งจะว่างจริงจังก็หลังจากอัลบั้มใหม่เสร็จเมื่อ 2-3 วันก่อน ถ่ายเอ็มวีเสร็จแล้ว เหลือให้ทีมงานตัดต่อ วันนี้ก็เลยอยากจะพักสักหน่อย แล้วก็มีนัดติดตั้งเตียงใหม่ ที่เพิ่งตัดใจซื้อไปเมื่อหลายวันก่อน ด้วยเหตุผลหลายประการที่เอาขึ้นมาอ้างกับตัวเองว่าควร ให้รางวัลร่างกายตัวเองบ้าง หลังจากอดหลับอดนอนมาหลายสัปดาห์ เพราะงั้นไอ้ร่างกายเจ้ากรรม มันเลย รู้สึกตัวขึ้นมาตั้งแต่ตีห้า!!  อันที่จริงก็ถือว่าไม่ผิดปกติเท่าไหร่ ก็ผมไม่ค่อยจะได้นอนเป็นเวลาอยู่แล้ว แถมก่อนหน้านี้ในหัวก็มีแต่คิดอะไรอยู่ตลอดเวลา พอต้องพักจริงๆกลับทำไม่ได้ นี่ก็นอนกลิ้งไปกลิ้งมา มุดเข้ามุดออกจากผ้าห่มหลายครั้ง อยากจะนอนพักอีกสักรอบแต่ก็ไม่หลับสักที เรียกได้ว่า ไม่มีแรงจะทำอะไรเลย ณ จุดๆนี้

 



 

bigbadboii : ตื่นมาตั้งแต่ตีห้า ทำไมล่ะ ทำไม ทำไมไม่ง่วงแล้วอ่ะ อยากจะกรีดร้องออกไป

แต่ก็กลัวจะรบกวนข้างบ้าน

 

 

โพสรูปตัวเองลง IG เรียกร้องความสนใจนิดหน่อย (หึหึ) นี่ผมนอนอืด? เล่นโทรศัพท์มาสักพักแล้วหรอ ตั้งแต่ตีห้า จนถึงตอนนี้ ก็ 9 โมงกว่าแล้วอ่ะ เห้ออ~~~ กำลังจะวางโทรศัพท์ แล้วพยายามข่มตานอนอีกรอบ แต่เดี๋ยวช่างที่จะเข้ามาทำเตียงใหม่ก็จะมาล่ะ งั้นหาอะไรทำระหว่างรอล่ะกัน  หลังจากอัพรูปไปสักพัก กดเข้าไปอ่านคอมเมนท์สักหน่อยล่ะกัน เมนชั่นปาร์ตี้ซะหน่อยดีไหมนะ นานๆที จะว่าง

 

และแล้วมหากาพย์เมนชั่นก็เริ่มขึ้น…...

 

Fan : โอป้า นอนไม่หลับหรอ ลองอุ่นนมแล้วดื่มดูสิค่ะ น่าจะช่วยได้

bigbadboii : ไม่มีนมอ่ะ

 

Fan : ชั้นก็นอนไม่หลับเหมือนกัน แล้วเดี๋ยวดูนะ ตอนบ่ายๆ นี่อย่างทรมานเลย

bigbadboii : แย่ล่ะ

 

Fan : ทำไมถึงนอนไม่หลับล่ะค่ะ ฉันเศร้าจังค่ะ

bigbadboii : อย่าเศร้าไปเลยครับ

 

Fan : ฟังเพลงคลาสิคสิค่ะ ชั้นทำบ่อยๆ มันช่วยได้นะ

bigbadboii : ผมลองแล้วครับแต่ถึงอย่างนั้น หัวผมก็พลอยแต่นึกเนื้อเพลงไปด้วย มันยิ่งทำให้ตาสว่างกว่าเดิมอีกอ่ะ

 

 

 

เมนชั่นตอบไปเรื่อยๆ ข้ามไปบ้าง ตอบกวนบ้าง ถือว่าเป็นของขวัญสำหรับแฟนๆ ผู้โชคดีล่ะกันเนอะ

 



Fan : ลองนับแกะดูสิ เดี๋ยวก็ง่วงเอง

bigbadboii : เดี๋ยวจะมีคนมาทำเตียงให้ใหม่ พอเสร็จแล้ว ก็น่าจะหลับแล้วล่ะ

 

 

 

เขาเลื่อนอ่านคอมเมนท์ ไปเรื่อยๆ เสียงกดออดหน้าประตูก็ดังขึ้น สงสัยช่างจะมาแล้ว ว่าแต่มาเร็วกว่านัดอีกแห๊ะ สงสัยต้องทิปเพิ่มซะล่ะ

หลังจากช่างกำลังติดตั้งเตียง และสอนวิธีการใช้งานให้ เขาก็ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของช่างสำรวจความเรียบร้อย  เเอบเข้าไปอ่านคอมเมนท์ ใน IG ต่อ แล้วก็ตอบคำถามแฟนคลับอีก 2-3 คำถาม




Fan  : โอป้า นอนไปแล้วหรอ ?

bigbadboii : ทำเตียงอยู่อ่ะ

 

Fan : พี่ค่ะ พี่มีรอยสักบนร่างกายกี่ที่ค่ะเนี่ย

bigbadboii :   ความลับ

 

Fan : พี่ค่ะ เพลงเพราะใช่ไหมค่ะ

bigbadboii : ถึงผมจะเป็นคนเขียนมัน แต่มันก็เยี่ยมมากๆเลยล่ะ ว้าวว

 



“คุณจุนฮยองครับ เตียงนี้ จะมีปลั๊กไฟ แล้วก็ที่ชาจต์ กับพวกเสียบ USB link  อยู่ตรงด้านบนนี้ด้วยนะครับ ยังไงวันนี้ก็เรียบร้อยแล้วนะครับ ขอให้นอนหลับพักผ่อนให้สบายนะครับ หากต้องการอะไรเพิ่มเติม สามารถแจ้งมาที่เราได้เลยนะครับ ขอบคุณที่เลือกเราให้ดูแลการพักผ่อนของคุณครับ”

 

 

ช่างคนนึง แจ้งเขา ก่อนที่จะอวยพร ขอบคุณ และโปรโมทบริษัทตัวเอง และขอลากลับไป เขาเองก็ทิปให้เพิ่มไปอีกนิด บริการดี พูดจาดี ทำงานเรียบร้อย แถมมาก่อนเวลา ยงจุนฮยองคนนี้ชอบ!!



เอาล่ะ ในเมื่อ Highlight ของวันนี้เสร็จแล้ว รออะไรล่ะครับ อัพอวดซะหน่อยดีกว่า ฮิฮิ  คิดได้ดังนั้น เจ้าตัวก็ยก iphone 7 คู่กายคู่ใจ ขึ้นมาถ่าย เตียงใหม่สดๆร้อนๆ เพื่ออัพลง IG ตัวเอง แต่ถ่ายไปหลายรูป หลายมุม ภาพที่ได้ ก็ไม่ต่างอะไรจากเตียงเดิมๆ เท่าไหร่

 

 

“ อัพเป็นวิดีโอ ดีกว่า” พึมพำ งึมงำคนเดียว จากนั้นก็หยิบรีโมทสำหรับควบคุมฟังก์ชั่นของเตียง มากดปุ่มยกขึ้นยกลงเตียงให้ดู

 

 

bigbadboii : *อัพวิดีโอ* ช่วยให้ฉันหลับฝันหวานที

 

 

 

อีกรูปล่ะกัน - -^



 

 

bigbadboii :  ว้าวว นี่มันยังกะที่โรงเเรมเลย

 



เอาล่ะ! อวดเสร็จแล้ว >< ได้เวลาพักผ่อนจริงจังของ ยงจุนยอง แล้ววว ว่ะฮะฮ่าาาาาา

กำลังจะวางโทรศัพท์แล้วข่มตานอนอีกรอบ เสียงออดหน้าห้องก็ดังขึ้นอีกรอบ ใครอีกว่ะ หรือช่างจะลืมของ ไม่พูดเปล่า เขาเด้งตัว มองไปรอบๆห้อง ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่นา เสียงออด ดังขึ้นอีกรอบ จนเขาต้องรีบวิ่งไปเปิดประตู จนไม่ได้ดูมอนิเตอร์ก่อนว่าใคร

 

 



“ลืมอะไรหรอ…. คะ ครับ...”  เปิดประตูพร้อมถามออกไปพร้อมๆกัน แต่ยังไม่ได้พูดจบดี เสียงผู้มาเยือนใหม่ก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน

 




“ จุนฮยอง !!! มึงไปสักเพิ่ม??”





“อะ เอ่อ.อ…ดะ ดูจุน มาได้ไง “   ไม่รู้จะตอบว่าอะไร กำลังอึ้งอยู่ ว่าดูจุน มาอยู่หน้าห้องเขาได้ยังไง





“ยงจุนฮยอง!!!!” เมื่อเห็นเค้าอ้ำอึ้ง ไม่ตอบ ดูจุนเลยแผดเสียงใส่อย่างดัง จนเขาตกใจ สติค่อยๆกลับมา

 

 



“เออ!!! จะตะโกนทำไม !!”  ตะโกนกลับไปแบบนั้น  แผดเสียงได้คนเดียวรึไง ตะโกนมาตะโกนกลับเฟ้ย !แล้วก็เพิ่งนึกออก ว่าไม่ควรแหกปากกันอยู่หน้าห้องแบบนี้ มันจะรบกวนเพื่อนบ้าน (?) เขาเลยเปิดประตูให้ดูจุน แล้วเดินเข้ามาก่อน ให้ดูจุนปิดประตูแทน




ยงจุนฮยอง หยุดยืนกอดอก มองดูจุนที่กำลังถอดรองเท้า แต่สายตาก็มองมาที่เขาไม่ลดละ หึ

จะบ่นเขาอีกล่ะสิ ฟังจนขี้หูเต้นระบำได้อยู่แล้ว หลายวันก่อนที่ไปสักที่มือ มาเล็กๆ 3 จุด อันนั้นไม่ค่อยโดนบ่นเท่าไหร่ เพราะรอยสักมันน่ารักเล็กๆ ไม่เด่นอะไร แล้วพออธิบายความหมาย หมอนั้นก็โอเค ไม่ได้ว่าอะไรเพิ่ม แต่อันใหม่นี้ มันออกจะเด่นไปซักหน่อยล่ะมัง

 




“จุนฮยอง ทำไม มึงสักอีกทำไม มีอะไรไม่สบายใจอีก เมื่อไม่กี่วันก่อนมึงก็เพิ่งไปสักมา แล้ว นี่อะไร ทำไมไม่บอกกูว่าจะสักอีก”   ดูจุนที่เดินเข้ามาหาเขา รัวคำถามใส่เขาไม่ยั้ง จะให้ตอบคำถามไหนก่อนดีล่ะ เขาถอนหายใจหน่ายๆ เเต่ก็เลือกที่จะกวนประสาทอีกคน กลับไป ก็เป็นเพราะใครกันล่ะ ที่ทำให้เขาต้องไปสัก ชิส์





“ กูควรตอบคำถามไหนก่อนดี … ดูจุน”  เขาได้ยินเสียงถอนหายใจ หน่ายๆ เหมือนกัน หลังจากที่เขาตอบกลับไปแบบนั้น   ดูจุนเงียบอยู่ครู่นึง เขาเองก็เหมือนกัน จน ดูจุนเป็นฝ่าย พูดก่อนอีกครั้ง พร้อมๆกันที่ดึงแขนซ้ายที่เขาเพิ่งสักเพิ่มมา ไปดู แล้วลูบไปมาอย่างเบามือ สายตาดูครุ่นคิดอะไรสักอย่าง






“มีอะไรไม่สบายใจ ทำไมไม่บอก ” หลังจากที่เขา ระงับอารมณ์ที่กำลังขึ้นเพราะโมโห ที่จุนฮยองชอบหนีไปสักกับเพื่อนวงวาร รักการสักนั่น แล้วไม่ยอมบอกเค้าก่อน เขาไม่ชอบเลย

 





“..................”






“มึงชอบทำเเบบนี้ทุกทีเวลามีอะไรในใจ  มึงก็ชอบไปลงกับร่างกายมึง ทำไมไม่บอกกู ตัวมึงจะลายไปหมดแล้ว ผิวขาวๆของมึง กูไม่ชอบเลย” ดูจุนพูดขึ้น สายตา และนิ้วมือ ยังคงลูบไปลูบมาที่รอยสักอันใหม่ และเลื่อนไปที่ข้อมือ เพื่อพิจารณา รอยสักเล็กๆ 3 อัน ก่อนหน้านั้น






“ กูไม่ได้เป็นอะไร”






เขาตอบไปแบบนั้น ถ้าเอาจริงๆ ก็เป็นนิดหน่อยอะ มีเวลามีเรื่องในใจ ไม่ว่าจะเจ็บ หรือสุขใจ มันก็เป็นธรรมดาใช่ไหมที่อยากพูดอยากบอก ให้ใครสักคนฟัง แต่จะให้ทำไง ในเมื่อ คนตรงหน้าที่คอยบอกย้ำนักย้ำหนาว่า ถ้ามีอะไร อยากระบาย อยากพูด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่สบายใจหรือไม่สบายใจ ให้บอกกับเขา ให้เขาเป็นคนเดียวที่คอยรับฟัง อย่าเอาร่างกายเป็นที่ระบายไปซะตลอด อยากตัวลายเป็นหนังสือพิมพ์รึไง นั่นคือ ประโยคที่ดูจุนพูดกับเขา หลังจากที่เห็นรอยสัก รูปไอศครีม ที่มีหัวกระโหลก แทนเนื้อไอศครีมที่แขนซ้ายนั้น พยายามหาเหตุผลหาความหมาย ที่สักรูปนั้นมาอธิบาย ให้คนตรงหน้าเข้าใจต่างๆ นานา ก็พบแค่เพียงประโยค อีกประโยค ที่ตอกหน้ากลับมาว่า ‘มึงไม่ต้องมาแถ มึงงอนกูไม่พอใจกู ก็บอกมาตรงๆ ทำไม เอะอะ เอะอะ ก็สัก ระบายอารมณ์ตัวเองแบบนี้นัก’ หลังจากนั้นก็พักเรื่องสักไปพักใหญ่ เพราะดูจุนสั่ง (แล้วทำไมเขาต้องเชื่อฟังหน่ะหรอ)






“ที่สักเป็นรูปหลอดไฟ นี่ หมายถึง “HIGHLIGHT” ใช่ไหม “ ดูจุนถามขึ้น ด้วยน้ำเสียง เรียบๆ ต่างจากตอนแรกที่มาถึง

 

 



“ อือ .. ทำไม มึงรู้”





“มีอะไร เกี่ยวกับมึงที่กูไม่รู้ด้วยหรอ”





“.....................”






“แล้วก็รู้ด้วย ว่าที่มึงสักรูปนี้ เพราะมึงกำลังกังวลเกี่ยวกับอัลบั้มใหม่แล้วก็แฟนๆใช่ไหม” ดูจุนพูดขึ้น ไม่พูดเปล่า ยังก้มลงไปจูบเบาๆ ที่รอยสักรูปหลอดไฟนั้นด้วย เขารีบชักมืออกทันที แล้วเดินหนีเข้าห้องนอน แต่ดูจุนก็เดินตามมาห่างๆ

 

 



เขาล่ะทึ่งในความสามารถพิเศษข้อนี้ของดูจุนจริงๆ ไม่เคยจะปิดดูจุนจริงๆ ได้สักครั้ง ก็ตามที่ดูจุนบอกแหละครับ เขารู้สึกกังวลจริงๆ จะให้พูดยังไงดี ถึงแม้ว่าเขาจะได้รับโอกาสในการโปรดิวซ์อัลบั้มก่อนหน้านี้มาหลายครั้งแล้ว เพลงที่เขาแต่ก็ได้รับการยอมรับ และติดชาร์ต มาตลอด แฟนๆ ของพวกเขาหนาแน่นก็จริง และแม้เมมเบอร์ทุกคน จะพยายามพูดบอกกับเขาทุกครั้งว่าเพลงที่เขาเเต่ง มันเจ๋งจริงๆ แต่มันก็ยังอดคิดไม่ได้ ว่าผลลัพธ์ในครั้งนี้ มันจะเป็นแบบไหน ในเมื่อ การกลับมาครั้งนี้ของพวกเขามันไม่เหมือนเดิม การเปลี่ยนแปลงมากมายที่เกิดขึ้น ทั้งชื่อวง ชื่อแฟนคลับ การระมัดระวังในคำพูดเกี่ยวกับชื่อที่เอ่ยถึงไม่ได้ ความเจ็บปวดกับการที่ต้องเริ่มต้นใหม่ ทั้งๆที่ไม่อยากยอมรับ แต่ก็ต้องยอมรับเพื่อก้าวไปข้างหน้าอีกขั้น พร้อมๆ กับจับมือแฟนๆ ทั้งหมดไปด้วยกัน






“ทำไม ไม่พูด ไม่บอก กูว่ากูเคยพูดกับมึงไปแล้ว แล้วมึงก็ไม่แบบนี้มาสักพักแล้วนี่” ดูจุนเดินมาสวมกอดเขาจากทางด้านหลัง เอาคางเกยไหล่ แล้วกระซิบลงข้างๆ หู






“มึงอยู่ให้กูบอกรึไงล่ะ” ตอบไปแบบนั่น แต่มันเป็นเรื่องจริง ช่วงนี้ ดูจุน แล้วก็เมมเบอร์คนอื่น งานเข้า คิวทอง ออกทีวี เยอะมาก นี่จำนวนงานของพวกเขาตั้งแต่ออกมาตั้งบริษัทใหม่ จนถึงตอนนี้  รวมๆกัน น่าจะมากกว่า ตอนที่อยู่ที่เดิมมา 7 ปีซะอีกมั้ง ไอ้คนพูดดีข้างหลังนี้ก็อีก มีถ่ายนู้นถ่ายนี้ เกือบทุกวัน แถมยังเป็นแต่รายการอาหาร ได้กินของอร่อยจนอิ่ม แทบจะไม่ได้มาเจอหน้ากินข้าวกันเหมือนช่วงก่อนๆ

 

 



“กูว่าล่ะ ว่ามึงต้องโกธรกูเพราะเรื่องนี้ ”  คนที่กอดอยู่ด้านหลังพูดขึ้น พร้อมกับถอนหายใจหน่ายๆ ยอมรับเลยว่าเป็นอย่างทึ่จุนฮยองพูดจริงๆ ช่วงนี้มีอะไรที่ไขว้คว้าไว้ได้ ก็ต้องรีบคว้าไว้ไม่ใช่หรอ ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงเริ่มต้นใหม่ ต้องใช้เงินเยอะไม่ใช่หรอ แต่เขาเองแหละที่พลาดเอง มัวแต่ทำงาน จนไม่ค่อยได้สนใจคนตรงหน้า แม้จะรู้ทั้งรู้ว่ายิ่งใกล้คัมแบคทีไร เจ้าตัวก็มัวจะคอยกังวลตลอด แม้การแสดงออกส่วนใหญ่ที่แสดงออกมาให้คนส่วนใหญ่เห็นจะเหมือนมั่นใจในผลงานตัวเองก็เถอะ แต่นั้นก็มีแต่เขาที่รู้ ว่าลึกๆข้างในความมั่นใจนั่น คืออะไร ก็คนๆนี้ คิดมากคิดเยอะซะยิ่งกว่าอะไรดี แล้วพอไม่รู้จะพูดจะบอกกับใคร เพราะรับหน้าที่เป็นพี่ใหญ่ รองจากเขามาตลอด เลยไม่ค่อยแสดงความอ่อนแอให้ใครเห็นนัก นอกจากเขาแล้ว เจ้าตัวก็มักจะไปลงกับร่างกายตัวเองตลอด






“มึงลืมไปแล้วหรอว่าเวลามึงหนีกูไปสัก แล้วไม่ยอมบอกกู มึงจะโดนลงโทษหน่ะ” คนที่กอดเขาจากทางด้านหลัง พูดขึ้นหลังจากที่เราต่างคนต่างเงียบไปพักนึง เขาตาโตขึ้นมาทันทีที่นึกถึงบทลงโทษ ที่ดูจุนพูดถึง พอได้สติ ก็พยามดันคนข้างหลังออก แต่มีหรอที่จะสู้คน ออกกำลังกายทุกวันอย่างหมอนี่ได้






“อ๊ากกกก !!!  ยุนดูจุน!!! ปล่อยกู ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ !! นี่กูโกธรมึงอยู่นะ มึงจะทำแบบนี่กับกูไม่ได้!!!”

จุนฮยองแหกปากร้องทันที ที่ถูกเหวี่ยงลงบนเตียงที่เพิ่งติดตั้งเสร็จใหม่ไปไม่ถึงชั่วโมงดี คนที่ขึ้นคล่อม

อยู่ข้างบนอย่างเขา แน่นอนว่าได้เปรียบ มือ 2 มือ รวบเอามือน้อยๆของคนด้านล่างที่พยายามเหวี่ยงไปเหวี่ยงมาใส่เขา ให้ตรึงลงไปกับที่นอนนุ่ม

 

 




“มึงทำผิด ต้องถูกลงโทษ” พูดพร้อมๆกับริมฝีปาก ที่คลอเคลียอยู่ที่ข้างๆหู พร้อมขบเม้มเบาๆ ก่อนจะซุกไซร้ไปที่ซอกคอหอม อยู่อย่างนั้น

ปลุกคนด้านล่างให้ขนลุกขนชันได้เป็นอย่างดี






“ดูจุน กะ กู ขอโทษ ที่มะ ไม่ ได้บะ บอก มะ มึง อืออ … พะ พอ ก่อน” จุนฮยองพยายามอย่างหนัก เพื่อที่จะต้านทานบทลงโทษนี้ของดูจุน ให้ตายเหอะ เขาลืมคิดถึงข้อนี้ไปได้ยังไง พอนึกถึงวันนั้นตอนที่แอบไปสักรูปไอศครีมนั่น ก็อดหน้าขึ้นสีไม่ได้






“เตียงใหม่ ก็ไม่เห็นบอก นี่ต้องให้รู้หลังแฟนๆ ทุกทีใช่ป่ะ หึ” ดูจุน ล่ะขึ้นมาจากติ่งหูขาว เปลี่ยนมาสบตาใสที่ตอนนี้ติดจะเยิ้มหน่อยๆ จากบทลงโทษเมื่อกี้ สาบานได้ไหม ว่าแบบนี้ไม่เรียกว่า ‘ ยั่ว ‘







“........”  ไม่มีเสียงตอบกลับจากเลขหมายที่ดูจุนเรียก มีแต่หัวคิ้วที่เริ่มขมวดเข้ามาผูกกัน แสดงถึงความไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด







“แบบนี้ต้องถูกลงโทษเป็น 2 เท่า!” พูดจบก็ประกบปากลงบนริมฝีปากหนาตรงหน้าทันทีโดยไม่รอให้คนตรงหน้าได้เอ่ยคำแก้ตัวใดๆ ได้รับเเรงขัดขืนตอบกลับมานิดหน่อย แต่หลังจากนั้นหน่ะหรอ ดื้อนัก พี่นี่แหละจะจัดการเอง หึหึ






…………………………………………………………………………..





“อื้ออ…  ดะ ดูจุน ...อือออ พอ แล้ว ง่วง” เสียงหวาน ครางเบาๆ หลังจากสัมผัสได้ถึงความหวาบหวามที่ต้นคอด้านหลัง

 




“ง่วงแล้วหรอ เห็นบ่นว่านอนไม่หลับ เรียกร้องความสนใจ ใน IG ก็เลยจะช่วยให้หลับสบายไง”

 

ดูจุนกระซิบที่ข้างหู  แล้วมันไม่เป็นเพียงแค่การกระซิบแน่ ในเมื่อตอนนี้ริมฝีปากหยัก ค่อยๆเลื่อนจูบเม้มลงไปตามแนวกระดูกสันหลังเขา เรื่อยๆจนถึงสะโพก แล้ววนกลับมาหยอกล้อด้านหน้าแทน

ลิ้นแกร่งวนไล้จากเอวเรื่อยๆ  มาหยุดอยู่รอบสะดือเขา เรียกความรู้สึกซ่านกลับมาอีกครั้งจนได้ ให้ตายเถอะ ยุนดูจุน มึงแม่งโคตร จะเผาไหม้กูจริงๆ แต่เค้าเหนื่อยจน ไม่มีแรงจะทำอะไรอีกแล้ว นี่มันเล่นลงโทษเขาไปไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ ทั้งบอกว่าทำโทษเรื่องหนีไปสัก ทั้งเรื่องฉลองเตียงใหม่ อะไรนักไม่รู้ แต่ก็ยังไม่พอใจอีก แล้วดูมัน  มันยังไม่หยุด ตอนนี้ลิ้นดูจุนกำลังค่อยๆไล้ขึ้นจากสะดือเขาขึ้นมาเรื่อยๆ จนจะถึงติ่งกลมๆ ตรงหน้าอกนั้น เขาจึงรวบรวมแรงที่เหลือ ดึงหน้าดูจุนขึ้นมาเผชิญหน้า อย่างจริงจัง ส่งสายตาดุๆ ปรามว่าให้พอสักที

 

 

 

 

 

 

“หื้มม..” ยุนดูจุน เลิกคิ้วขึ้น หลังจากที่ถูกคนด้านล่างดึงตัวขึ้นมาเผชิญหน้า

 

 



“พอแล้ว บอกว่าง่วง ทำไม ไม่ฟังกันบ้าง” จุนฮยองพูดติดน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย แต่ก็ออกอ้อนหน่อยๆนะ ดูจุนคิดแบบนั้น






“ที่มึงยังไม่ฟังกูเลย อีกรอบนะ สัญญา แล้วจะปล่อยให้นอนสบายๆ เลย” ยุนดูจุน พูดจบแล้ว ก็รีบประกบปากอิ่มนั้นอีกรอบ จูบครั้งนี้เนิ่นนาน กว่าครั้งก่อนหน้า ค่อยๆละลิ้มชิมรสริมฝีปากหวาน ค่อยๆแผ่ความหวาบหวามให้คนภายใต้หลงไหลไปด้วยกัน จนสุดท้าย คนภายใต้อ้อมกอดก็ถอนตัวไม่ขึ้น จูบตอบนัวเนียนานแค่ไหนไม่รู้ รู้แต่ว่า …… เตียงใหม่ ยงจุนฮยอง นี่มันดีต่อใจ ยุนดูจุน จริงๆ  ^^






………………………………………………….

 

 

 



การแสดง ของ เมนโวคอล ของวง HIGHLIGHT จบลงไปแล้ว ช่างเป็นการแสดงที่สุดยอดจริงๆ ตอนนี้เค้าอยู่ในห้องพักนักแสดงของคุณมูยอง เจ้าดงอุน กำลังคุยโม้เรื่อง ฉากนั่นนี่ กับคุณนักแสดงคนเก่ง คุยกันออกรสออกชาติ แถมยังเอายาสีฟันออกมาบีบ ทำเป็นฉากนางเอก กำลังทายาให้แผลของ มูยองอีก น่าขันเป็นบ้า

 

 



“จุนฮยองฮยอง ไม่มาด้วยกัน โทรไปก็ไม่รับ ดูจุนฮยองรู้ไหมเขาไปอยู่ไหน” เจ้ามักเน่ หันมาถามเขา ขณะกำลังก้มหน้าก้มตา บีบยาสีฟันให้ออกมาเยอะขึ้น (เพื่อ?)





“สงสัยเตียงใหม่ ดูดวิญญาณไปแล้วล่ะมั้ง เห็นอวดใน IG ใหญ่” คุณมูยองพูดขึ้นมา  ขณะอัพเดตเรทติ้งในโซเชียลหลังจบการแสดง

 

 



“คงงั้น ...มั้ง” เขาตอบไปแค่นั้น แอบยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย พอเป็นกระสัย  ดูดวิญญาณจริงๆ นั่นเเหละ ดูดจนไม่อยากจะออกมาเลย นี่ถ้าไม่ติดว่านัดกับดงอุน ไว้ล่ะก็นะ เค้าก็น่าจะถูกจุนฮยองดูด เอ้ย! เตียงจุนฮยอง ดูด ไปแล้วเหมือนกัน

สั่นๆหัวดิกๆ ไล้ความคิดตลกๆในหัวตัวเองออกไป ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาถ่ายรูป อัพเดตบ้าง

 

 

“มา มาถ่ายรูปกัน”

 



“ฮยองจะกลับเลยไหม” เจ้าดงอุนถาม หลังจากแยกออกมาจาก โยซอบเพราะเจ้านั่น มีบรีฟหลังการแสดงต่ออีกหน่อย

 

 

“กลับเลย นายก็กลับได้แล้ว พรุ่งนี้ต้องไปเข้าป่านี่ กลับไปเตรียมตัว พักผ่อนเยอะๆละ รู้ไหมเข้าป่าต้องอึดมากๆนะ” ทำไมเขาจะไม่รู้ ว่าไปถ่ายรายการในป่าเป็นยังไง แต่ตอนเขาก็น่าจะดีกว่าตอนเจ้าดงอุง โยซอบ กิกวัง หน่อยมั้ง เพราะเขาไปพร้อมกับ จุนฮยอง




“โหย  พูดแล้วก็หา ว่าพูด ทำไมตอน ฮยองไป ได้ไปพร้อมกับ จุนฮยองฮยอง อ่ะ คนอื่นไปเดี่ยวกันหมด ไม่แฟร์ เลย” เจ้านั่นบ่นพร้อมกันทำปากยื่นปากยาวตามสไตล์ ซึ่งมันไม่เข้ากันกับไอ้ตัวโย่งๆนั้นเลยสักนิด

 

 

 

“ยังไงผมไปก่อนนะ ฮยอง ไว้เจอกันครับ อันยอง” พูดจบก็รีบวิ่งขึ้นรถเมเนเจอร์ไปทันที ส่วนเขาหน่ะหรอ

 

 




Kakao Talk

 

Dujun >> ตื่นยัง?

Dujun >> ยังหรอ?

Dujun >> ท่าทางเตียงจะนอนสบายเนอะ

Dujun >> งั้นคืนนี้ไปนอนด้วยนะ

Dujun >> นี่จุนฮยอง ระหว่างรอยสัก กับกู มึงชอบอะไรมากกว่ากันหรอ ^^

 

ไอ้บ้า !! >////< << Junhyung




-END-




Talk !!

เค้าว่ากันว่า อย่าถือสาคนบ้า อย่าว่าคนขี้มโน ฮ่าๆๆๆๆๆๆ มโนเองจริงๆ ไม่ได้อิงใครเลย

อิงจุนฮยองอย่างเดียว ดูจุนไม่เกี่ยว แต่ที่เกี่ยว เพราะเราอยากให้เกี่ยว (เอ๊ะ ยังไง ><)  ความจริงเรื่องนี้มันมาจาก แค่ มีคนสงสัยว่า จุนฮยองว่างมากกกก ทำไมไม่ไปดูละครเวที ซอบบี้ กับ ดูจุน และก็ดงอุน นั้นน่ะสิ ทำไม ๆๆๆๆ แล้วจากที่นางไปสักมา อาการนอนไม่หลับ ซื้อเตียงใหม่ คนเขียนก็ไม่รู้เหมือนกัน มันออกมาแบบนี้ได้ไง ฮ่าๆๆ รู้แค่ว่า อยากเขียน อยากอ่าน ฟิคทูจุน TT น้ำตาจิไหล  ถ้าอ่านแล้วไม่ฟินยังไง อย่าได้ถือสา คนเขียนเลยนะ คนเขียนเป็นแค่ คน (อยาก) เขียน เท่านั้น ติชมได้ตามสบาย ไว้พบกันใหม่เน้อ!!

 

 

ตามมาคุยกันได้ที่ Twitterนะคะ #NTNB นะคะ เราจะมาหวีดทูจุนไปด้วยกัน >///< #welove2jun

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว