ใบหน้าที่สะท้อนแสงจันทร์ของเขา มันดูงดงามราวกับภาพวาดที่ไม่มีอยู่จริง
แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาสนใจใบหน้าอันหล่อเหลาเหลือรับประทานของคนตรงหน้าอีกต่อไปแล้ว!
ก็ใครมันใช้ให้ฉันเดินทะเล่อทะล่าเข้าไปในป่ากลางดึกจนได้พบกับเขาในตอนที่กำลัง'ทานอาหาร'กันได้อยู่เล่า...
หน้าตาอีกฝ่ายก็กร้าวใจกันดีอยู่หรอก
แต่ดูเขี้ยวแหลมๆพวกนั้นสิ
นะ... น่ากลัวเป็นบ้า
เฮือกก!
อนิจจา... ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะสังเกตเห็นฉันแล้ว
แล้วอย่างงี้นี่ฉันจะมีชีวิตรอดผ่านพ้นคืนนี้ไปได้จริงๆเหรอ??