" ถอดเสื้อสิครับ " ผมแสยะยิ้มในใจเพื่อแกล้งคนด้านหน้าที่แทบจะคลั่งตาย
" พะ..ภาพวาดอย่าแกล้งสิ "
" ถ้าไม่ถอดเอง ก็เชิญไปในห้องน้ำครับ หรือจะให้ภาพวาดช่วย? "
" กะ..ก็ได้ " ร่างเล็กค่อยๆบรรจงถอดเสื้ออกแล้วเลื่อนมือไปปลดตะขอกางเกง เหลือแค่กางเกงชั้นในตัวเดียว
" อันนี้เดี๋ยวภาพวาดถอดเอง "
" อ๊า?! "
ร่างสูงกำแก่นกายร่างเล็กพร่อมกับเอามือกดไปยังหัวแก่นกายที่เริ่มมีน้ำสีขาวขุ่นออกมา
" รู้สึกดีไหมครับ " คนขี้แกล้งถามคนตัวเล็กที่แทบจะเสี้ยวตายอยู่แล้วในขนาดนี้
" สะ..เสียว "
" แล้วอยากให้หยุดไหมครับ? " ร่างสูงชะงักไปทันทีเมื่อเห็นร่างเล็กจะถึงขีดสุด จนร่างเล็กนึกโกรธ จับมือร่างสูงให้รูดขึ้นรูดลงเอง
" กล้าจังนะครับ "
" งื้อ อ๊า?! " และในที่สุดร่างเล็กก็ปลดปล่อยบางอย่างออกมา เต็มฝามือใหญ่
" เสร็จแล้วอย่าเพิ่งซิ่งหลับเด้ "
" เฮ้ย " ยานี้น่าจะมีฤทธิ์ แค่ครั้งเดียวนะครับเห็นตาจะหลับแหลไม่หลับแหลอยู่แล้ว
"จะทำอะไร " มันหันมาด่าผมทั้งที่ก่อนหน้านี้เป็นคนขอผมช่วยเองแท้ กูล่ะอนาตจิต
" อ่าวไอ้สัสของมึงเสร็จแล้ว แล้วของกูอ่ะ "
" อะ...ไอ้บ้ามึงเข้าห้องน้ำไปเลยไป๊ "
" งี้มันก็ไม่แฟร์ดิว่ะ "
" ไม่แฟร์เชี่ยไ- อื้อ " แม่งบ่นเหมือนแม่กูเลยว่ะ จากอารมณ์เสียเมื่อกี้
จากอารมณ์เสียเมื่อกี้กลับกลายเป็นดีเลยครับเมื่อได้รับสัมผัสลิ้นนุ่มที่เงอะงะเหมือนเดิมกลับมากูล่ะรักเลย
" อื้อ " คนตัวเล็กทุบอกผมเหมือนต้องการอากาศหายใจ ผมก็ผละออกอย่างง่ายได้แต่ปากกูอ่ะว่างได้ไม่นานหรอกนะ....
" อ้ะ งื้อ " ได้อากาศหายใจไม่นานก็ต้องเหมือนขาดอีกครั้งเมื่อร่างสูงกลับเปลี่ยนเป้าหมายเป็นยอกอกสีชมพู จนร่างเล็กสะดุ้งครางออกมาและมันยังมีฤทธิ์มากที่จะทำให้สิ่งนั้นตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ร่างเล็กบิดตัวไปมาเพราะความเสียวซ่าน
จุ๊บ
เสียงดูดเนื้อดังจนหน้าอายทำให้เจ้าของตัวคิดไว้เลยว่ารอยเยอะแหงๆ
" ไอ้ลามก " ผมเงยหน้าไปกวนคนข้างบน เล่นของขยายขึ้นงี้แม่งน่ารักว่ะ
" มึงมากกว่าป่ะแล้วอย่าทำรอยเยอะเดียวเพื่อนแม่งล้อ "
" ทำรอยเยอะอ่ะดีแล้วจะได้รู้ว่ามึงมีเจ้าของ "
" พ่อง "
" พูดไม่เพราะกูลงโทานะครับ "
" งื้อ " ร่างเล็กต้องรีบหุบปากอีกครั้งเมื่อรู้สึกถึงบางอย่างที่เข้ามาในช่องทางด้านหลัง
" ภาพ...วาดอะ..เอาออกไปมันเจ็บ "
" อยากให้เพิ่มเหรอครับ "
" อ๊า?! " ร่างสูงแกล้งทำเป็นเข้าใจผิดกับสิ่งที่ร่างเล็กพูด จะไม่โกรธเลยถ้าแค่จะกวนแต่เล่นเพิ่มนิ้วมาคราวเดียวถึงกับ2นิ้วกูไม่ไหวโว้ยยยย
" เจ็บมากไหมครับ "
" ฮึก อะ...เอาออกไป " หยาดน้ำใสๆไหลออกมาจากหางตาสวยอย่างกะเขื่อนแตก เพราะในตอนนี้ร่างเล็กทั้งจุกทั้งเจ็บรวมกันไปหมด
" กูขอมึงเจ็บแค่ครั้งเดียว "
" อ๊า...อื้อ เจ็บ " ร่างสูงรีบชักมืออกเมื่อคิดว่าร่างเล็กนั้นพร้อมแล้วแทนที่ไปด้วยสิ่งที่ใหญ่กว่า
" แน่นจังว่ะ " ร่างสงก้มหน้านิ่วลงต่ำก่อนจะค่อยขยับสะโพกช้าๆเพื่อลดความเจ็บที่ตนนั้นสร้างไว้
" ม่ะ...ไม่ไหวละ..แล้ว "
" พร้อมกันนะครับคนดี "
" อ๊า... " ร่างเล็กไม่ฟังคำร่างสูงรีบปล่อยออกมาก่อน ภาพวาดหยุดขยับพร้อมกับกะตุกบางอย่างเข้าไปแล้วขยับอีก2-3ครั้งให้ออกจนหมด
คืนนี้ขอทิ้งไว้แค่คำว่า....
" มึงไม่ใช่คนที่กูชอบ....แต่มึงเป็นคนที่กูทั้งหลงทั้งรักเลย
---------------------------------------------------------------------------------------the end ----------------------------------------------------------------------------------------------------------
ไปเม้นต่อในเนื้อเรื่องหลักด้วยนาจาาาาา
Guest
