หนุ่มหน้าใสกับยายขี้มโน

เช้าวันเปิดเรียนที่สดใส ฉันไปโรงเรียนใหม่วันแรกฉันพึ่งย้ายมาจากญี่ปุ่นเมื่ออาทิตย์ที่แล้วก่อนเปิดภาคเรียน ลืมแนะนำตัวไปเล

ย สวัสดีจ้าทุกคนฉันชื่อยูริน่ะฝากตัวด้วยน่ะ

ณ วันเปิดภาคเรียน

เห้ออออ ฉันไม่รู้จักใครเลยฉันไม่น่าย้ายตามพ่อมาเลยคิดถึงเพื่อนๆที่ญี่ปุ่นจังง ฉันเหงาเหลือเกิน ฮรือๆ แล้วเสียงประชาสัมพันของโรงเรียนก็ดังขึ้น สวัสดีเพื่อนๆที่น่าทุกคนน่ะค่ะทั้งนักเรียนที่เข้ามาใหม่และเพื่อนของโรงเรียน seven-shcool ดิฉันซีเวียยค้าาา ส่วนกระผมคีย์เองครับ และดิฉัน แพทตี้เองค้าาา ขอต้อนรับทุกคนสำหวับวันเปิดเทอมวันแรกน่ะค่ะ ไปฟังเพลงแรกสำหรับวันเปิดภาคเรียนกันเถอะค่ะ

"นี่ๆเธอๆเด็กใหม่หรอ"

"อ...อื้มม"

จู่ๆก็มีผู้ชายหล่อๆหน้าตาดีคนหนึ่งเข้ามาทักฉัน มันเป็นวันที่ฉันมีความสุขมากๆเลยย โอ้ยยยยเขิลล-///-

"นี่เธอเป็นไรป่ะเนี่ยมองหน้าฉันแล้วก็ยิ้มอยู่ได้"

"อ...อ่อๆป่าวๆไม่มีไร ว่าแต่นายชื่ออะไรหรอ"

"โทษทีลืมแนะนำตัวไปเลย ฉันชื่อเฟิร์สคอสน่ะ แล้วเธอหล่ะ"

"ฉันชื่อยูริน่ะยินดีที่ได้รู้จัก"

"เช่นกันว่าแต่เธออะยังไม่มีเพื่อนใช่ป่ะ"เฟิร์สคิสถาม

"ใช่แล้วนายหล่ะไม่มีเพื่อนหรอ"

"ฉันหรอยังไม่มีอ่ะฉันพึ่งย้ายมาวันนี้วันแรกก"เฟิร์สคิสตอบ

"อ้าวหรอฉันคิดว่านายอยู่โรงเรียนอยู่ก่อนซะอีก"

"มั่วล่ะๆฉันก็มาใหม่เหมือนเธอนั่นแหละ ว่าแต่เธอมาจากโรงเรียนอ่ะไรอ่ะ"

"ฉันมาจาก The japan school "

"นี่เธอมาจากญี่ปุ่นหรอ"

"ใช่แล้วนายหล่ะ"

"ฉันมาจาก the boy school ประเทศสหรัฐอเมริกา"

พอเราทั้ง2คนคุยกันไปซักพักก็คุยถูกคอกันมากก

ณ เวลาพักเที่ยง

เฟิร์สคิสก็ได้เพื่อนใหม่เร็วมากเขาทำความรู้จักกับเพื่อนๆของเขาได้ดีมากส่วนฉันหน่ะหรอไม่รู้จักใครเลย แล้วจู่ๆก็มีผู้หญิงสวยๆ2คนก็เดินเข้ามาทักฉัน

"นี่เธอไม่ลงไปกินข้าวหรอ"

"ถามฉันหรอ?"

"ก็ถามเธอน่ะสิจะให้ถามใครเธอนี่ตลกจิง55555"

"ฉันไม่มีเพื่อนอ่ะฉันเข้าสังคมไม่เก่ง"

"มาเป็นเพื่อนกับพวกเราได้น่ะใช่มั้ยแพทตี้"

"ใช่ๆมาเป็นเพื่อนกับพวกเราก็ได้"

"งั้นเธอก็คือซีเวียใช่มั้ย"

"ใช่แล้วจ้าาาว่าเเต่เธอชื่อไรอ่ะ"

"ฉันชื่อยูริน่ะยินดีที่ได้รู้จักฉันขอฝากตัวด้วยน่ะ"

แล้วเราทั้ง3คนก็ไปกินข้าวด้วยกันและซีเวียกับแพทตี้ก็ถามเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับฉัน

ณ ตอนเลิกเรียน

ฉันซีเรียและแพทตี้ต้องแยกกัน แพทตี้กับซีเวียต้องแยกตัวไปซ้อมร้องเพลงเพราะซีเวียและแพทตี้เป็นนักร้องประจำโรงเรียน แล้วฉันก็ต้องอยู่คนเดียว เห้อออ ไม่ชอบโมเม้นนี้เลยย ดดเดี่ยวเกินไป แง่ๆ ฉันจะร้องไห้แล้ววว ฮรือออ

และแล้วก็มีเสียงผู้ชายคนหนึ่งโพล่ขึ้นมาจึงทำให้ฉันตกใจอย่างมากและได้กรี๊ดออกมาอย่างดัง

"แบร่"

"กรี๊ดดดดดดดด นี่นายยเล่นนบ้าไรเนี่ยยตกใจนะเว้ย"

เขาคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนเขาคือ คืออ คืออ เฟิร์สคิสนั่นเอง-..-

"แหม๋ก็เห็นยืนรอรถอยู่คนเดียวก็เลยเข้ามาหยอกนิดหน่อยไม่คิดว่าจะตกใจขนาดนี้5555555"

"ไอ้คนนบ้าาา ทักดีๆก็ได้น่ะทีหลังอ่ะตกใจจ กรี๊ดซะเสียงดังเลยเนี่ยอายเขาหมด"

"อายทำไมน่ารักจะตายย"

ฉันได้ยินคำนนี้เข้าถึงกับยืนค้างไปเลยทีเดียววว โอ้ยยเฟิร์สคอสชมฉันด้วยยยเขอลจัง-///-

"นี่ยายโรคจิตเธอดูหน้าฉันแล้วแอบยิ้มคนเดียวอีกแล้วน่ะ"

"นี่ไอ้คนบ้าาาฉันไม่ได้มองหน้านายซักหน่อยย มั่วละๆ"

"หรอยายโรคจิต แบร่ๆ"

"หนอยยยยย อีตาาบ้าา มาว่าฉันโรคจิตแล้วจะหนีไปง่ายๆหรอหยุดเดี๋ยวนี้น่ะะ"

พอฉันวิ่งไล่อีตาเฟิร์สคิสซักแปปฉันก็รู็สึกว่าฉันเหนื่อยมากๆพอถึงบ้านฉันแทบไม่ได้ทำไรเลยมุ่งไปที่ที่นอนแล้วหลับไปซะงั้นน

-ติดตามชมตอนต่อไปน่ะค่ะ-