|| HUNTER ||
แวมไพร์กระหายรัก
แวมไพร์...
คำๆนี้มันติดตัวผมมาตั้งแต่ลืมตาดูโลก ผมมีชีวิตอยู่เพื่อมองดูคนที่เรารักจากไปทีละคน...ทีละคน มานานนับพันปี
อาหารของพวกคุณคือพืชและเนื้อสัตว์ แต่อาหารของผมคือเลือด! เลือดของมนุษย์ที่แสนเย้ายวนเมื่อได้ลิ้มลอง
|| ฮันเตอร์ ||
ความหมายของฮันเตอร์ คือ นักล่า แน่นอนว่าเขาคือผู้ล่า...
ที่จะฉีกร่างของทุกคนให้แหลกเป็นจุ่น! หากมันบังอาจเข้าใกล้เธอ!
เขาหยุดการเจริญเติบโตที่อายุ 24 ปีและไม่มีวันแก่ไปกว่านั้น ไม่มีสิ่งใดจะฆ่าความเป็นนิรันดร์นี้ได้เว้นแต่...อัคคี!
"ฉันอ่อนโยนที่สุดแล้วที่รัก...ช่วยรับความรุนแรงจากฉันให้ได้"
|| ปริ๊นเซส ||
เธอเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดาทั่วไปที่ใช้ชีวิตอยู่อย่างเสเพล ไม่เคยคิดที่จะรักและหยุดอยู่ที่ใคร
ถึงจะร่านแค่ไหน แต่เธอก็ไม่เคยอ้าขาให้ใครได้เสียบสักคน
"อึก...ขะขอร้อง"
"เธอไม่ควรที่จะเข้าใกล้ไอ้เวรนั่น!!"
"นี่มันชีวิตของฉัน!!"
.
.
.
"กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!" ความเจ็บปวดแผ่ซ่านทุกอณูขมขนอย่างแสนสาหัส ร่างกายร้อนรุ่มดังถูกเปลวเพลิงแผดเผา ฉันดิ้นพล่านไปมาราวกับสัตว์ป่ากำลังหนีตายจากคันศรของนายพรานผู้เป็นดังมัจจุราชคร่าชีวิต ทรมาน...ทรมานเหลือเกิน
"หลับซะที่รัก...แล้วตื่นขึ้นมาเพื่อยืนเคียงข้างฉัน"
เธอคิดว่าเธอจะหนีฉันไปได้ใกล้แค่ไหนที่รัก กลิ่นของเธอมันชั่งเย้ายวนและดึงดูดจนฉันแทบทนไม่ไหว ให้ตายเถอะ! ฉันจะจับผู้ชายพวกนั้นฉีกเป็นชิ้นๆ! จะไม่มีใครได้ใกล้ชิดเธออีก นอกจากฉัน เราจะจับมือการข้ามผ่านความเหน็บหนาวในค่ำคืนนี้ ฉันจะมอบความเร้าร้อนและรุนแรงให้แก่เธอที่รัก
ช่วยรับมันให้ได้นะ...
เพื่อที่เราจะมีชีวิตอยู่ด้วยกัน
ตราบชั่วนิรันดร์กาล...
:: คำชี้แจง ::
นิยายเรื่องนี้มีฉากติดเรทที่รุนแรงนะคะ [SM] ใครที่โลกสวยและรับไม่ได้กรุณากดออกค่ะ!
ปล. หากคุณตัดสินใจที่จะกดอ่านนั่นหมายความว่าคุณยอมรับในเนื้อหาของเรื่องนี้ได้ จึงขอความกรุณาคอมเมนต์อย่างมีสติและอย่าก่อดราม่าไม่ว่ากรณีใดๆ!
ชื่อเรื่องไม่ทราบว่าไปตรงกับของใครรึเปล่า ต้องขออภัยด้วยนะคะ ชื่อและรูปภาพเป็นเพียงสื่อที่ช่วยในการจินตนาการเท่านั้น ไม่ได้มีเจตนาในการอ้างอิงหรือกล่าวหาใคร
Guest
