รักนี้ มีจริงไหมนะ

Intro..

ความรักของฉันมันจะมีจริงไหมนะ.. ขนาดคนเคยรักกันมาตั้งนานยังต้องเลิกลากันเลย เหตุผลก็คือ รักแท้แพ้ใกล้ชิดยังไงละ...

กริ้งงงงงงง~~

เสียงนาฬิกาปลุกบอกเวลา 05:00

กริ้งงงงงง~~~

"โอ๊ย คนจะนอนเสียงดังอยู่ได้ ไอ้นาฬิกาบ้านิ"ติ๊ด!! เสียงหวานของคนที่นอนเอาหมอนอุดหูอยู่ ลุกขึ้นปิดนาฬิกาอย่างงัวเงีย

ตื๊อ รือดือดึงดึ้งงง (คิดชะว่าเสียงโทรศัพท์ก็แล้วกันโนะ^^)

โอ๊ยอะไรกันนักกันหนาว่ะ คนยิ่งพึ่งได้นอนอยู่ อยากจะบ้าตายยาย

"เออว่า.." แม่งถ้าโทรมาไม่มีเรื่องสำคัญอ่ะนะ จะตบให้คว่ำเลยคอยดู

"นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้ว..ทำไมยังไม่มาอย่าบอกนะว่ายังไม่ตื่น?!!)เสียงใครว่ะคุ้นๆ อ้อออ

"เจ้ อ่อออ"นึกว่าใครอิเจ้นี้เอง..

"ก็เอออ่ะดิ แล้วจะใคร"

"ที่โทรมาแต่เช้าเนี่ยมีไรอ่ะเจ้ แม่งอย่างเช้าอ่ะ พึ่งได้นอนได้ไม่กี่ชั่วโมงเองเนี่ย"

"กูว่าแล้วเชียว ว่าต้องเป็นงี้&*€¥?๛&()=๏\* "ไรว่ะ

"เออๆเจ้รับพูดมาดิ ง่วงแล้วเนี้ยบนอยู่ได้ รำคาญ" คนตัวเล็กพูดจึ้นด้วยความหงุดหงิด

"ก็วันนี้จะไปเข้าค่ายอาสาไงเล่า รีบๆไปแต่งตัวเลยนะรถออก 6โมงเช้า ด่วนๆเลย.."ติ๊ด!!

ไรว่ะกะอีแค่ไปค่ายอาสา จะอะไรกันนักกันหนา นอนต่อดีกว่าไรก็ไม่รู้..

"เชี้ยยยยย" ซวยแล้วไงเข้าค่าย ตายๆๆกุตายแน่ ลืมได้ไงว่ะเนี้ย ถ้าไม่ทันเนี้ยเฮียเอาตายแน่เลย งื้ออออ~~

อ้าวเกริ่นมาตั้งนานแล้ว..ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการเลยก็แล้วกันนะคะ

สวัสดีค๊าาาา ฉันชื่อ ชนิตา ศิริรัตนโยชิน ค่ะ หรือเรียกว่า นิดา(สุดสวย)ก็ได้ค่ะ เรียนยุมหาวิทยาลัย¥¥¥ คณะการบัญชี ถึงฉันจะแรง แต่ก็เรียนบัญชีนะคะ โฮ้ะๆ นิสัย เรียร้อย พูดน้อย ทำอาหารเก่ง เป็นแม่ศรีเรือน รึป่าว?!! สวย รวย และแซ่บเว่อออออ

อาววววละคะพูดมามากแล้วฉันต้องหยุกโม้แล้วละค่ะ ก่อนที่เฮียกะเจ้ จะมาอดกหัวเอา กี่โมงแล้ววววว

05:29 น.

เชี้ยแล้วไงกะเป๋าก็ยังไม่จัดโอ็ยยยยตายๆกุตายยย

ฟิ้ววววววว~~