ฉันเริ่มเขียนบันทึก "รัก" เล่มนี้เอาไว้ เพื่อจะเตือนตัวเองว่า ความรักไม่ได้ทำให้อิ่มหรือเป็นสุข
การ "เล่นกับรัก" ต่างหากที่สะใจ... เชื่อเถอะ ฉันลองมาแล้วทุกรูปแบบ และบันทึกไว้ครบถ้วนทุกรสชาติ
-----------------------------------------------------------------
หอนอก... ใครเคยอยู่หอคงรู้ดีว่า มันให้อิสระขนาดไหน
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น เพราะคนอย่างฉัน ถึงจะรักอิสระขนาดไหน ก็ยังอยากให้มีใครสักคนมารัก มาดูแล มาทนุถนอม
แล้วดูที่คุณทำกับฉัน ข้างห้องแท้ๆ ยังยอมให้นังนั่นลากมากกได้หน้าตาเฉย ใช่ซี... ฉันมันเก่า มันเบสิก ต้องร่านๆ อย่างนังนั่นละซี คุณถึงจะสะใจ
คุณไม่ได้ประชดใช่ไหม ตอนบอกให้ฉันไปฝึกมาให้ชำนาญ ทำให้คุณครวญคราง ทำให้คุณพอใจ หากฉันทำได้เมื่อไหร่ คุณจะไม่ไปมีอะไรกับใครอีกแล้ว
ได้เลย... ฉันจะฝึกฝนให้ช่ำชอง สักวัน ฉันจะเป็นฝ่ายอยู่ข้างบน บดขยี้ให้คุณร้องระงม
แต่ไม่รับรองหรอกนะว่า หากฉันทำได้ ทำให้คุณหลงรสชาติของฉันจนโงหัวไม่ขึ้น แล้วฉันจะยอมมีแค่คุณคนเดียว
ก็นี่มันหอนอก ใครๆ ก็เข้าออกได้สบาย เมื่อถึงวันหนึ่ง ประตูของฉันเปิดไว้ตลอดเวลา คุณอย่ามาว่าก็แล้วกัน