คุณเคยรักใครมากๆ จนอยู่ไม่ได้ไหมถ้าวันนึงเข้าเดินจากไป...
.
.
.
.
.
.
เดี๋ยวๆๆ ไม่ใช่แล้วเห้ย!!
"ขอโทษนะเหนือ แต่ว่า...เราเลิกกันเถอะ!"
"อะอะไรนะ"
ตอนนี้ผมกำลังยืนอยู่ต่อหน้าผู้หญิงที่รักมากและคบกันมาสองปี ท่ามกลางสายฝันที่สาดเทกระหน่ำลงมาอย่างหนักราวกับพายุลูกใหญ โอ้โห้! ชีวิตกูดร่าม่าได้อีก!!
"ไหนมายบอกว่ารักเหนือไง! รักแล้วเลิกทำไมว่ะ!?"
"เราเข้ากันไม่ได้ ขอโทษนะเหนือ!"
เข้ากันไม่ได้เหี้ยอะไรวะ!? เสียบกันแม่งจนควยกูจะหลวม(?) แล้ว พออยากจะเลิกมึงมาบอกแม่งเข้ากันไม่ได้งี้!?
"แม่ง! มายมีคนใหม่ใช่ไหม!? เหี้ยเอ้ย! มันเป็นใครห้ะ!?"
ผมตะโกนถามแข่งกับสายฝนอย่างบ้าคลั่ง คือกูก็ไม่เข้าใจทำไมเราไม่เข้าไปคุยกันในร่มวะ!?
"เหนือสู้เขาไม่ได้หรอก! เขาเก่งกว่าเหนือเยอะ!"
โอ้โห้เหี้ย! พูดแบบนี้ถอดเอาผ้าอนามัยมาฟาดหน้ากูเลยเถอะ!
"กูถามว่ามันเป็นใคร!?"
"นะเหนืออย่าไปยุ่งกับพี่แพทเลยนะ!"
"แพท? นี่อย่าบอกนะว่าเธอทิ้งเอ็นของฉันไปเล่นนิ้วหนะห้ะ!?"
ผมมองเธอด้วยสายตาเหยียดๆ จนมายกัดฟัดแน่นและทำในสิ่งที่ไม่คาดคิด
เพี้ยะ!
"พี่แพททริคเขาเป็นผู้ชาย! และเขาไม่มีความคิดต่ำๆแบบนาย! เหอะ! หน้าอย่างนายถ้าฉันไม่ยอมคบด้วยก็ไม่มีใครเอาหรอกย่ะ!"
เหมือนมีใครเอาตีนหนักๆมาฟาดหน้าจนรู้สึกชาไปหมด ผมมองผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าแฟนเก่าหมาดๆเดินหันหลังห่างจากผมไปช้าๆ
ไอ้เหี้ยเอ้ย!
"ไอ้เหี้ยแพททริคมันเป็นใคร!?"
"เหนือเมฆ"
ปี 1 สถาปัตย์
น่าตาดีมากแต่ออกไปทางน่ารัก นิสัยห่ามๆ พูดจาเหมือนมีหมาอยู่ในปาก
เพราะโดนหย่ามหน้าเขาเลยต้องตามหาว่า "ไอแพททริคมันเป็นใคร!?"
"แพททริค"
ปี 3 วิศวะ
รุ่นพี่ที่มีแต่คนเกร่งกลัว เป็นที่คลั่งไคล้ของสาวๆทั้งมหาลัย นิสัย นิ่ง โหด โฉด ชั่ว ไม่เคยมีใครเห็นเขาควงผู้หญิงคนไหน แต่ตอนนี้เขากำลังถูกตามระรานจาก "ไอ้เด็กเวร!!"
**เรื่องนี้เป็นนิยาย ชาย/ชาย นะคะ ใครรับไม่ได้หรือไม่ชอบกดออกเลยค่ะ!
**มีเนื้อหารุนแรง คำหยาบคายที่ไม่เหมาะสม การกระทำที่ไม่เหมาะแก่เด็กอายุต่ำกว่า 18+ หากคุณเข้ามาในนี้นั่นหมายความว่าคุณเข้าใจและรับได้ ขอความกรุณาคอมเมนต์ด้วยความมีสติ และกรุณาอย่าก่อดราม่า!!**
.
.
.
.
.
[ มองหน้าเดี๋ยวแม่งจูบปากแตก! ]
Guest
