รถยนต์สุดหรูตรากระทิงดุราคาเกือบ40ล้านของภีมรภีร์ อนันตถาวร กรรมการผู้จัดการใหญ่ของบริษัทอนันต์กรุ๊ป บริษัทที่นำเข้ารถยนต์หรูแนวหน้าของประเทศ มาจอดที่หน้าโรงพยาบาลเอกชนสุดหรูใจกลางกรุงเทพฯ เมื่อก้าวขาลงจากรถทุกสายตาก็มองมายังภีมรภีร์ ด้วยรูปร่างที่สูงโปร่ง จมูกโด่งรั้น ปากเรียวรูปกระจับ ตาคมดุจเหยี่ยว
โดยรวมแล้วสวยจนไม่มีที่ติ ความรวยความสวยทำให้ทุกคนที่รู้จักเธออิจฉาในความโชคดีของเธอ แต่ใต้ความสวยใต้ความรวยหาได้มีความสุขไม่ เธอต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวมาโดยตลอดเป็นเด็กขาดความอบอุ่น แม่เธอเสียตั้งแต่เธออายุ15 พ่อเธอก็เอาแต่ทำงานจนไม่มีเวลาให้เธอ เขาซื้อเวลาเธอด้วยเงินซึ่งเป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการเธอต้องการแค่ความอบอุ่นการดูแลเอาใจใส่จากพ่อ แต่สิ่งที่เขาให้เธอได้ก็มีแค่เงิน
“ภีมรภีร์ เดินเข้าไปในโรงพยาบาลแบบไม่ใส่ใจกับสายตาทุกคนที่มองมาที่เธอไม่ เธอเดินมาจนถึงลิฟท์กดขึ้นไปยังชั้นที่เป็นจุดหมายปลายทาง
ก๊อก ก๊อก ก๊อก หมอเพชรคะ มีแขกมาขอพบค่ะ อืมให้เข้ามาเลยค่ะพี่นารี พยาบาลวัยกลางคนพยักหน้าและเดินออกไป เพชร!!! เพชรลดาเงยหน้าจากเอกสารมองไปหาคนต้นเสียง
เฮ้ยยัยภีม แกจะมาทำไมไม่โทรมาบอกก่อน “
“ฉันอยากเซอร์ไพรท์แกไงยัยเพชร เออว่าแต่แกจะเลิกงานยังฉันหิวข้าว ฉันมารับแกไปกินข้าวเป็นเพื่อนฉันหน่อยกินคนเดียวมันเบื่ออ่ะแกร”
อืม…..ภีมฉันมีนัดแล้วว่ะ พี่นาฎเขานัดฉันไปกินข้าวคืนนี้ เขามีเรื่องอยากคุยกับฉันเอาไว้วันหลังนะภีมฉันสัญญา”
อืมไม่เป็นไรแกเดี๋ยวฉันไปกินข้าวคนเดียวก็ได้ฉันไม่ซีเรียสแกไปคุยกับพี่เขาเหอะเผื่อจะมีข่าวดี
ถึงหน้าจะยิ้มบอกไม่เป็นไรแต่ใจมันพังไปตั้งนานแล้วสิ่งที่เธอไม่กล้าบอกเพชรลดา เธอรักเพชรลดามาตั้งแต่มหาลัยแต่ถ้าเธอบอกไปกลัวว่าเพชรลดาจะเปลี่ยนไปได้แต่เก็บซ่อนความลับนั้นไว้จนถึงวันนี้ พอเธอรู้ว่าเพชรลดาคบกับนาฎลดา เธอเจ็บเธอเสียใจเธอพยายามแสดงให้เพชรลดาได้รู้ว่าเธอรู้สึกยังไงแต่แค่เธอไม่บอกความรู้สึกนั้น เธอภาวนาให้เพชรลดาเลิกกับนาฎลดาทุกวันแต่ก็ไม่มีทีท่าว่าทั้งสองจะเลิกกันทุกครั้งที่เห็นเพชรลดาอยู่กับเขาเธอก็เจ็บแต่ก็ต้องยิ้มใจมันพังแต่ก็ตองฝืนยิ้มให้ทั้งคู่ ฉันเสียใจรู้มั้ยเพชร!
ณ ร้านอาหารในโรงหรู เพชรลดามารอนาฎลดา เมื่อรอนานแล้วนาฎลดาไม่มาสักทีเธอจึงตัดสินใจโทรหาคนรักทันทีเกรงว่าจะเป็นอะไร ตืด…….”ฮัลโหลเพชร รอพี่แปปนึงพี่ใกล้ถึงละ
โอเคค่ะพี่นาฎเพชก็นึกว่าเป็นอะไร”
“พี่ไม่เป็นอะไรจ๊ารถมันติดแล้วเจอกันนะคะ แม้จะรู้สึกผิดกับคนเคยรักแต่เธอก็ต้องคุยกับเพชรลดาให้รู้เรื่องแม้ว่าจะทำให้เพชรลดาเสียใจเธอก็ต้องทำเพื่อตัดปัญหา เธอมีคนใหม่ผู้หญิงที่พร้อมมอบร่างกายและหัวใจให้เธอช่างแตกต่างกับเพชรลดาคบมาตั้งหลายปีได้แค่จับมือกับหอมแก้ม “
“เพชรคะ พี่ว่าเรามาเข้าเรื่องเลยดีกว่าที่พี่บอกว่าพี่มีเรื่องจะคุย คือพี่อยากจะบอกว่าเรากลับไปเป็นพี่เป็นน้องกันดีกว่านะ”
“เพชรลดาได้ยินดังนั้นน้ำตาก็คลอเบ้าพยายามเหลือเกินไม่ให้มันไหล กลั้นใจถามเหตุผลกับคนที่เธอรักออกไปว่าเพราะอะไร
………..เพราะอะไรคะพี่นาฎ”
“พี่ขอโทษ….พี่มีคนใหม่คนที่เขาพร้อมที่จะให้พี่พี่รักเขาและเขาก็รักพี่ พี่ขอโทษนะเพชร เราเป็นพี่น้องกันได้มั้ย พี่ยังหวังดีกับเพชรนะ”
“อืม ถ้าจะเลิกก็ขอให้ตัดกันไปเลยดีกว่าค่ะพี่นาฎ เพราะเพชรไม่สามารถเป็นพี่น้องกับคนที่เคยรักได้ มีอะไรจะพูดอีกมั้ยคะ ถ้าไม่มีเพชรขอตัว!!!
แม้จะยังรักนาฎลดาอยู่เต็มอกแต่ถ้าเขามีคนอื่นเธอก็รับไม่ได้เหมือนกันเธอเดินออกมาพลางความหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากดหาภีมรภีร์ทันทีที่ปลายสายรับ ภีม! หืมว่าไงแก
ภีมซึ่งตอนนี้อยู่ในอาการเมาได้ที่เพราะช้ำรัก
“แกอยู่ไหน เดี๋ยวฉันไปหา
อืม…ฉันอยู่ร้าน…ใกล้โรงพยบาลแกนี่แหล่ะ”
อ่อ เดี๋ยวฉันไปหานะ >>>
เครรีบมาแกร เพลงกำลังมันส์”
Cherbest ผับหรูไฮโซใจกลางเมือง
เพชรทางนี้ ภีมโบกมือเรียกเพื่อนรักซึ่งตอนนี้ตรงดิ่งมาทางเธอ
เพชรแกเป็นไรวะมาก็เอาแต่นั่งเงียบ?
พี่นาฎบอกเลิกฉันว่ะแก เขามีคนอื่นเขาบอกว่าเขารักคนนั้นมากกว่า น้ำตาที่พยายามกลั้นมาตลอดพังทลายลง ฮือๆๆๆ ฉันรักเขาขนาดนี้เขายังไปมีคนอื่นอีกอ่ะแก [ฮือๆทำไมแมร่งทำอย่างนี้กับฉันวะ!@#$%^^&*()))......!@#$%^&*(()_](mailto:%E0%B8%AE%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B9%86%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B9%84%E0%B8%A1%E0%B9%81%E0%B8%A1%E0%B8%A3%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B3%E0%B8%AD%E0%B8%A2%E0%B9%88%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%89%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%89%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%A7%E0%B8%B0!@#$%^^&*()))......!@#$%^&*(()_)
เออช่างแม่งมันเหอะมาๆแกจะดื่มอะไรวันนี้ฉันเลี้ยงเอง ภีม ตอนนี้ดีใจอยู่ในอกเพราะตอนนี้เพื่อนเธอเป็นโสดละโว้ยจะทำคะแนนให้เต็มสูบเลย”
“ขอบลูคามิคาเซ่เยือกนึง
พอเครื่องดื่มมาถึงเพชรก็ดื่มแบบไม่ลืมหูลืมตาแก้วแล้วแก้วเล่า เอ้าชนให้ความเฮงซวยของชั้น เพชรและภีมดื่มจนหมดไปหลายเหยือก เวลาล่วงเลยจนเกือบถึงเวลาร้านปิด เพชร ชั้นว่าเรากลับกันดีกว่าว่ะร้านจะปิดละ
“อารายช้านนนนม่าบกลาบบบ เพชรตอนนี้ซึ่งเมาไม่ได้สติแทบจะไม่มีแรงเดินยังคงดื้อดึง”
“น้องเช็คบิลด้วย พอเช็คบิลเสร็จภีมก็ประคองเพชรไปยังรถหรูของตัวเองภีมซึ่งพอมีสติอยู่บ้างค่อยๆขับรถกลับไปคอนโดตัวเอง
พอมาถึงคอนโดภีมค่อยๆพยุงร่างคุณหมอสาวสวยผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเพื่อนรักของเธอไปที่ห้องเธอกดลิฟท์ชั้นบนสุดของคอนโดซึ่งมีเพียงห้องของเธอคนเดียว
“เพชรๆแกไหวปะเนี่ย ภีมพยุงเพชรจนมาถึงเตียงนอนกว้าง ค่อยๆวางร่างเพื่อนสาวซึ่งตอนนี้แทบไม่มีสติหลงเหลืออยู่ ภีมตบหน้าเพชรเบาๆพยายามเรียกสติเพื่อนเรียกยังไงเพชรก็ไม่ตื่น ภีมจึงเดินไปเอากะละมังใส่น้ำอุ่นมาเช็ดตัวให้คนเมาเช็ดไปได้สักพักเพชรก็อ้วกใส่เสื้อผ้าตัวเองภีมเลยตัดสินใจถอดเสื้อผ้าเพื่อนสาวออกจนหมดแล้วค่อยๆเช็ดตัวอากาศที่เย็นเพราะเครื่องปรับอากาศ แต่กายภีมกลับร้อนลุ่มเมื่อเห็นอกเต่งตึงยอดบัวสีชมพูของเพื่อนสาว หน้าภีมแดงระเรื่อเหงื่อซึมบริเวณหน้าผาก ภีมเอาผ้าเช็ดบริเวณฐานของดอกบัวคู่งามนิ้วโป้งค่อยๆเขี่ยยอดดอกบัวคนที่ถูกกระทำก็เผลอคลางออกมาแบบไม่รู้ตัวความรู้สึกเสียวซ่านแบบที่เธอไม่เคยได้สัมผัสแต่เพชรคิดว่าตัวเองฝันไป
ภีมเช็ดด้านบนจนหนำใจก็เลื่อนผ้าขนหนูต่ำลงมาถึงตรงกลางลำตัวของเพชร ภีมมองจุดๆนั้น มีขนรำไรกลีบทั้งสองยังคงปิดสนิท ภีมค่อยๆใช้ผ้าเช็ดจุดไวต่อสัมผัส ภีมแยกขาของเพชออกให้เห็นชัดๆ สวย!!! เพชรชั้นรักแกนะรักแกมานานแล้ว ภีมบอกเพชรไปทั้งๆที่รู้ว่าเพชรไม่มีสติ แต่เพชรตอนนี้ได้สติตั้งแต่ตอนที่ภีมเอาผ้าเช็ดตรงนั้นให้เธอแล้วแต่เธออยากรู้ว่าภีมจะทำยังไงต่อไป ตลอดเวลาที่ผ่านมาชั้นทำร้ายจิตใจแกมาตลอดเลยหรอภีมทำไมแกไม่บอกฉัน เพชรคิดได้เพียงในใจแม้จะอายที่นอนให้ภีมสำรวจร่างกายแต่ความอยากรู้มันมีมากกว่า
“ภีมสำรวจร่างกายเพชรสักพัก ความผิดชอบชั่วดีมันทำให้เธอตัดใจลุกออกมาจากร่างคนที่เธอรักอยู่เต็มหัวใจแม้จะอยากทำอะไรๆมากกว่านั้นแต่ถ้าเพชรไม่เต็มใจเธอก็จะไม่ทำอะไรที่มันไม่ดีกับเพชร ภีมจูบหน้าผากเพชร ภีมรักเพชรนะ ฝันดีนะคนดี
ภีมหันหลังจะเดินออกไปมือของเพชรก็คว้าข้อมือของภีมไว้
“ภีมรักเพชรจริงๆหรอ เพชรดึงข้อมือของภีมมานั่งที่ขอบเตียง
เพชรน้อมคอภีมลงมาหน้าทั้งสองห่างกันเพียงไม่กี่เซน เพชรค่อยๆจูบที่ต้นคอไล่ขึ้นมาถึงคางของภีมตาทั้งคู่สบกันอย่างสื่อความหมาย สติภีมตอนนี้ขาดผึ่งแล้ว ปากทั้งสองประกบกันลิ้นแลกลิ้นดูดซับความหอมหวานของกันและกัน ภีมผะออกจากปากเพชรลิ้นค่อยๆเลียตรงใบหูไล่ลงมาตรงคอสร้างความเสียวแปลกใหม่ให้เพชรมือภีมค่อยๆคลึงดอกบัวคูงามปลายเริ่มแข็งสู้มือปากภีมค่อยๆเลียวนยอดถันสีสวยของคุณหมอคนงาม
อ่า@#$%%%%%%^ภีมช่วยเพชรด้วย ภีมผละจากดอกบัวงามใช้ลิ้นวนลงมาจนถึงดอกไม่งามซึ่งตอนนี้ได้ผลิตน้ำหวานออกมาให้เธอลองชิม ภีมใช้นิ้วมืค่อยๆแหวกกลีบดอกไม้งามใช้นิ้วโป้งคึงเกสรเบาๆลิ้นค่อยๆชิมน้ำหวาน
ทันทีที่ลิ้นของภีมแตะลงตรงใจกลางลำตัวเธอ เสียงครางไม่ได้ศัพท์ของเพชรยิ่งทำให้ภีมมีอารมณ์มากขึ้นลิ้นอ่อนนุ่มสัมผัสกับเกสรหอมหวนน้ำหวานไหลพรูออกมาเป็นธาร ยิ่งน้ำหวานออกมามากภีมก็ดูดเลียน้ำหวานจนหมด
อ่า!!! ภีมเพชรจะไม่ไหวแล้ว ภีมละเลงลิ้นชอนไชเข้าไปในร่องตวัดขึ้นลงตามแรงอารมณ์ เพชรกระตุกสองสามครั้งก็หมดแรงนอนหอบเหนื่อย แล้วหันหลังให้ภีมทันทีและทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
“ภีมเห็นดังนั้นก็คิดว่าเพชรคงโกรธเธอแน่ๆจึงเลือกที่จะนอนลงข้างๆเพชร
เพชรโกรธภีมหรือเปล่า?
“เพชรจะโกรธภีมทำไมล่ะในเมื่อเพชรเป็นคนเริ่มก่อน!
“เพชรภีมรักเพชรนะ รักตั้งแต่แรกที่เราเจอกันแล้วภีมอยากจะบอกเพชรหลายครั้งแล้วแต่ภีมไม่กล้ากลัวถ้าบอกไปแล้วเพชรจะเปลี่ยนไป แล้วตอนนี้เพชรก็เปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
เพชรอย่าโกรธภีมเลยนะให้ภีมทำยังไงก็ได้ถ้าอะไรที่ทำให้เพชรหายโกรธภีมก็จะทำ
“งั้นภีมก็หายไปจากชีวิตเพชรซะแล้วเราก็ไม่ต้องมาเจอกันอีก!.....!
“เพชร….. ทำไมต้องให้ภีมทำแบบนั้น?
“เพราะเพชรไม่มีวันเอาเพื่อนมาเป็นแฟน เพชรไม่ได้รักภีมแบบแฟน
เข้าใจนะภีม เรื่องคืนนี้ให้มันจบลงตรงนี้แล้วอย่ามาเจอกันอีก แม้ว่านี่จะเป็นการทำให้เพื่อนรักเสียใจแต่เธอไม่อยากทำให้ภีมเสียใจซ้ำๆเพราะเธอยังรักนาฎลดาอยู่เต็มอกเธอไม่สามารถรักใครได้ในตอนนี้เพื่อตัดปัญหาควรให้เพื่อนเธอตัดใจจากเธอเสียดีกว่า
“โอเคเพชรภีมจะไม่ไปให้เพชรเห็นหน้าอีก ขอบคุณที่บอกกันตรงๆภีมจะได้ตัดใจจากเพชรจริงๆซะที
“เพชรรีบใส่เสื้อผ้าที่เปื้อนอ้วกของตัวเองแต่ภีมก็เช็ดออกให้เกือบหมดแล้วเธอใส่แบบลวกๆแล้วรีบออกไป ขอโทษนะภีม
@ภีมได้แต่มองเพื่อนที่ตัวเองแอบรักเดินออกไปไม่มีแรงที่จะยื้อเธอไว้ในที่สุดสิ่งที่ฉันกลัวก็เป็นจริง ฉันจะตัดใจจากแกได้ยังไงเพชรฉันรักแกอยู่เต็มอก
Guest
