[ บทนำ ]
หวัดดี ... นี่ไม่ใช่การเขียนไดอารี่ บทความ บันทึก หรือ หีไก่อะไรทั้งสิ้น
มันคือ ! การ อวด ผัว ล้วนๆ !! เน้นๆ!!
ผม มีชื่อว่า มีน เป็นผู้ชาย ... อ่านไม่ผิดหรอก ผู้ชาย เเละก็มาอวดผัว 555 เพราะการมีผัวครั้งนี้นั้น
มันยากเย็นเเสนเข็ญเสียเหลือเกิน .. ก็เพราะเสือกไปชอบเด็กหน้าห้องที่ปากหมาเเละไร้ซึ่งคำว่าน้ำใจหน่ะสิ 555
ถ้าถามว่าทำไมถึงไปชอบมัน ... ก็ตอนนั้นยังไม่รู้จักหนิ เห็นหล่อเลยชอบ ;w; ...
วันหนึ่ง
" 6.00 " คือเวลาปกติที่ผมมาโรงเรียน .. อืม บางทีผมก็อยากถามเเม่ของผมเหมือนกัน
อยากให้ผมได้กับภารโรงรึไงนะ.. ถึงมาส่งผมเช้าขนาดนี้ ....
เเต่ช่างเหอะ วันนี้ผมให้อภัย ก็วันนี้เปิดเทอมวันเเรกนี่ มาเช้าหน่อยไม่เห็นเป็นไร 55
" อ้าววว มินนี่ ไม่เจอกันนานขาวขึ้นนะ " เพื่อนสนิทของผมทักทายหลังจากไม่เจอกันนาน
" ขอบใจ เเหม เเกรก็ผอมลงนะ " ผมชมเธอกลับ
" ผอมป้ามึงสิอีบ้า หนักขึ้นตั้งสองโล " เธอทำหน้าหงุดหงิด
ก็เเน่หล่ะสิ ... อยู่ด้วยกันมาสี่ปี มาทักทายฉันเเกรฉันเเกร .. โอ้ยไม่ใช่มินนี่ค่ะ
" อ่าวอีนี่ ก็มึงดูผอมก็ชมป้ะ เอ้อออ " ผมเมินหน้าหนี
" โอ้ย ชั่งมันเหอะ .. เออมึง ช่วงนี้มีผู้เด็ดๆป้ะ " เเละเเล้วเพื่อนรักก็นำพาผมเข้าสู่เรื่องกาเมอีกเเล้ว
" ผู้บ้าอะไร ปิดเทอมนี่ก็กินอย่างเดียวอะ " ผมตอบส่งๆเธอไป
" เเห๊ลลลลลลลลลลลล วันก่อนมึงอัพไอจี รูปจับมือกับผู้ชาย อย่ามาา " เธอสวนกลับเเบบทันควัน
" เเหม ก็พีี่่น้องอะ " เเถไหลสไลด์ลื่นไปเลยค่ะจังหวะนี้
" จ้า พี่น้อง " เธอเบะปากใส่เเล้วก้มไปเลื่อนหน้าจอต่อ
เเละในตอนนั้น .. ก็เป็นครั้งเเรก ที่ผม ได้เจอกับเขา..
" มึง นั่นใครอะ " ผมสะกิดเเล้วสบัดหน้าไปทางเขา เพื่อให้เพื่อนรักรู้ถึงเป้าหมาย
" อ๋ออ มึงตัดใจเหอะ " เธอเงยหน้าขึ้นมาเพียง 0.3 วิเเล้วกลับไปยังหน้าจอเธอเหมือนเดิม....
" อ่าวอีนี่ บอกก่อนนน นั่นใคร " ผมรบเร้าเธอ
" เบส เด็กนักเรียนเกรด 3.98 นางควรไปเข้าสายวิทย์-คณิต ไม่รู้ผีเข้าหรือยังไงถึงมาอยู่สายศิลป์เหมือนเรา "
เธอตอบทั้งๆที่ยังเบะปากอยู่
" ... เหรอ เดี๋ยว มึงว่าไงนะ ... อยู่สายเดียวกับเรา "
" เออ เเต่อย่าไปยุ่งกับนางเลย นางเด็กเรียน เพื่อนมีบ้างป่าวก็ไม่รู้ โว๊ะ "
" ประกาศ จากคณะกรรมการนักเรียน วันนี้งดเข้าเเถว ขอให้นักเรียนทุกคนอยู่ในห้องประจำอย่างสงบ "
" มีอะไรวะมึง " ผมถามเธอที่ยังคงไม่หยุดเบ้ปาก
" ก็มีข่าวว่า วันนี้เจ้าชายในวังจะเสด็จมาเรียนที่นี่อะ เเปลก ในวังก็เรียนได้ เสือกอยากมาเรียนที่นี่ "
" มึงก็ไปว่าเค้าอีก 55 เดี๋ยวก็โดนขังเดี่ยวหรอก " ผมขำคำพูดเธอเเละหัวเราะออกมา
" มาสิ กูจะจับเจ้าชายทำผัวก่อนที่เขาจะจับกูขังเดี่ยว " เธอพูดล้อเลียน
" โอ้ยอีนี่ ไป ขึ้นห้องได้เเล้ว ก่อนที่มึงจะถูกขังเดี่ยวจริงๆ " ผมลุกขึ้นเเละจูงมือเธอไปห้อง
ในห้องเรียน
" อ๊าวววมินนี่คนสวย ปีนี้ก็อยู่ห้องเดียวกันนะจ้ะ "
เดช หนุ่มหล่อเเต่นิสัยกวนตีน กวนมือ กวนไปหมด มีรองเท้าก็เอารองเท้าตีค่ะจังหว่ะนี้
" เออ สงสัยกูยังทำบุญไม่พอ " ผมตอบเขาไป
" โหว นี่จิตใจไม่อยากจะอยู่กับเค้าเลยเหรอ " เขาเดินมากอดคอผม
" ไว้วันไหนมึงช่วยกูจากไดโนเสาร์เเล้วกูจะคิดทบทวน " ผมปัดมือเขาออก
" ค้าบๆ " เขาหัวเราะเเล้วกลับไปนั่งที่ .. เเละที่นั่งของเขาก็คือหน้าผมนี่เเหละ
" กูคงทำบุญน้อยจริงๆสินะ " ผมพูดลอยๆออกมา
" นักเรียน เคารพ " หัวหน้าห้องสั่งทำความเคารพทันทีที่ผอ.เดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับนักเรียนชายอีกคนหนึ่ง
เขาดูมีระเบียบ เรียบร้อย เงียบๆ เเละมีมารยาท เเละทันทีที่เขาเเนะนำตัว ก็นะ... เขาก็คือองค์ชายของพระเจ้าเเผ่นดิน
ที่เเสวงหาการใช้ชีวิตกับสามัญชนทั่วไป ... เเต่เขาก็ควรไปเรียนสายอื่นนะ ที่ไม่ใช่ศิลป์ภาษาฝรั่งเศษ ไม่รู้สิ
เหมือนปีนี้เรื่องบังเอิญจะเกิดขึ้นเยอะไปหน่อย
" สวัสดีครับ ผมหวังว่าจะเข้ากับทุกคนได้นะครับ " พูดจบเขาก็ก้มลงสวัสดีงามๆ นี่ถ้ากราบได้คงกราบเเล้ว
" อ่า.. งั้น องค์ชายจะนั่งที่ไหนดีครับ " ผอ.พูดเเลดูให้ความเคารพเด็กม.4กว่าเมียตัวเองอีก ก็เเน่หล่ะ องค์ชายนี่เนอะ
" เรียกชื่อก็ได้ครับ " เขาตอบผอ. เเละเดินปรี่มาที่โต๊ะหน้าผม เเละเขาก็นั่งลง ....
" สวัสดีครับ " เขาหันมาทักทายผมเเละเดช รวมถึงเพื่อนรักผมด้วย
" สวัสดีค่ะ ชื่อกิ่งค่ะ โสดค่ะ เป็นคนตลกค่ะ จีบง่ายนะคะ "
" เดี๋ยวมึง " ผมจับเเขนเพื่อนรักไว้ พอสื่อได้ว่า .. มึงใจเย็นนะ ข้างหน้ามึงนี่ลูกพระเจ้าเเผ่นดินนะ
" อะไรหล่ะ ก็เขาหล่อนี่" กิ่งตอบ
" 555 ไม่เป็นไรครับ ทำตัวตามสบายเถอะ " องค์ชายตอบ
" เห้ย องค์ชาย ที่อื่นไม่มีเหรอวะ " เดชทำหน้ากวนตีนเเละเริ่มวางอำนาจอีกเเล้ว..
" ไอ้เดช มึงนี่ก็ " ผมตีเเขนเขาเบาๆ
" ก็เค้าอยากนั่งคนเดียวนี่ " เดชหันมาส่งสายตาเป็นประกายให้ผม
" อะ งั้นองค์ชายมานั่งที่เราก็ได้ " ผมลุกขึ้นยืนเเล้วเดินไปลากองค์ชายมา
" เอ่อ... เเล้วคุณจะนั่งไหนเหรอครับ " องค์ชายหันมาถามผม
" อืม.. ก็คงที่ว่างด้านหน้าอะ " ผมมองหาที่นั่งรอบๆ
" อ้ะ ! ตรงนั้นไง " ผมเดินไปนั่งเก้าอี้ด้านหน้า เเละหันกลับไปหาเพื่อนๆของผม .. เเต่พอหันกลับไป
ทุกคนกับมองหน้าผมด้วยสีหน้าที่สื่ออารมณ์ได้ว่า " ชิบหายเเล้ว " เมื่อเห็นเเบบนั้นผมจึงหันหน้าไปดูคนที่นั่งข้างๆผม
ก็พบว่า ... เขาคือ เบส ....
Guest
