คำสาปรักเจ้าชายแวมไพร์ NC25+ 3P (มีภาคต่อ)

อีโรติก

จบ คำสาปรักเจ้าชายแวมไพร์ NC25+ 3P (มีภาคต่อ)

คำสาปรักเจ้าชายแวมไพร์ NC25+ 3P (มีภาคต่อ)

Unknowed / Quinnzalea

อีโรติก

54
ตอน
638K
เข้าชม
818
ถูกใจ
623
ความคิดเห็น
1.6K
เพิ่มลงคลัง
คำเตือนเนื้อหา
คำเตือนเกี่ยวกับเนื้อหาในเรื่องอาจมีการสปอยล์ถึงเนื้อเรื่องหลัก

 

'ชีวิต' แลก 'ชีวิต' 

เธอ... ผู้เป็นสิ่งตอบแทน 

เขา... ผู้เป็นเจ้าของชีวิต 

และเขา... ผู้เป็นผู้ที่เคยสูญเสีย 

นำสู่เรื่องราวความรัก 

ที่ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถหยุดยั้ง... 

แมรี่ โตร์สัน 

เผ่าพันธุ์ : ลูกผสมแม่มด - แวมไพร์ 

สถานะ : แวมไพร์ 

อายุ : 18 ปี 

สาวน้อยที่เกิดมาในครอบครัว "โตร์สัน" 

เป็นลูกคนสุดท้องของบ้าน 

มีนิสัยร่าเริง สดใส และเป็นมิตรกับทุกๆคน 

จนเมื่ออายุ 13 ปี 

ก็เกิดเหตุการณ์บางอย่าง 

จนทำให้เธอไม่สดใสอีกต่อไป ! 

 

วิลเลี่ยม เอฟ. โวลตูล 

เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์ 

สถานะ : เจ้าชายแวมไพร์ 

อายุ : 18 ปี 

อายุกายภาพ : 333 ปี 

เจ้าชายเทพบุตรที่ทุกคนต่างหลงใหล 

ผู้ช่วยชีวิตพ่อแม่ของแมรี่จากการถูกลอบฆ่าเมื่อ 13 ปีก่อน 

จนได้เป็นเจ้าของชีวิตเธอตั้งแต่นั้นมา 

เขาได้เก็บซ่อนความลับบ้างอย่าง... 

ที่ใครก็มิอาจล่วงรู้ได้ ! 

 

ฟรอว์เลียน ดับบิว. 

เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์ 

สถานะ : ?? 

อายุ : ?? ปี 

อายุกายภาพ : ?? ปี 

ประวัติของเขาเป็นความลับ ! 

 

Spoil !! 

( William 

) 

เมื่อคิดถึงเขาก็เดินทางมาหาเธอจนถึงระเบียงหน้าห้อง ก่อนที่ตนจะใช้มนต์วิเศษของสายเลือดกษัตริย์ปลดล็อกประตูเลื่อนให้เปิดออก ร่างสูงใหญ่ก้าวเข้ามาในห้องของหญิงสาวอย่างเงียบเชียบโดยไม่ลืมหันกลับไปล็อกประตู แล้วนั่งลงบนฟูกนุ่มเบาๆ ด้วยกลัวว่าคนตัวเล็กจะตื่นขึ้นมาเห็นเขา จากนั้นก็ล้มตัวลงนอนเบาๆ ด้านข้างของแมรี่ 

“ไปหาหมาป่ามาสินะ” จมูกคมสูดดมกลิ่นไม่พึงประสงค์จากเสื้อในตะกร้าผ้าของร่างบางข้างกายอย่างไม่พอใจ 

มือหนายื่นออกมาลูบไล้ใบหน้าใสยามหลับใหลอย่างเบามือ ใช้นิ้วเรียวยาวปัดผมเป็นลอนสีช็อคโกแลตของเธอไปทัดไว้หลังใบหูขาวสะอาด แล้วก้มลงพินิจมองดูใบหน้างามของหญิงสาวตรงหน้าและต่ำลงเลื่อยๆ จนสายตาคมพบว่าร่างบางที่กำลังหลับใหลอยู่นั้นในชุดนอนเนื้อนุ่มเบาบางสีฟ้าอ่อนซึ่งตอนนี้ชายกระโปรงเลิกขึ้นมาจนเห็นต้นขาขาวเนียน ว่าที่พระราชาถึงกับกลืนน้ำลายลงคอหนาด้วยความอยากลำบาก นอกจากนั้นสายชุดนอนยังหลุดลงมาที่ต้นแขนขาวเรียวเล็กจนเผยให้เห็นหน้าอกขาวใสน่าฝากรอยอีกด้วย 

แขนแกร่งเอื้อมไปด้านหลังร่างบางพร้อมกับรั้งตัวของเธอเข้ามาแนบกาย กลิ่นสบู่หอมลอยออกจากเรือนกายของคนในอ้อมกอดยังคงลอยมาเข้าจมูกของเขาเรื่อยๆ จนเขาอดไม่ไหวก้มหน้าลงไปประทับริมฝีปากกับริมฝีปากเป็นกระจับสีพีชสวยของผู้ที่อยู่ในห้วงนิทรา 

ฝ่ามือใหญ่ก็เริ่มลูบไล้ร่างบางด้วยความปรารถนา เขาเลื่อนฝ่ามือลงไปร่นชายกระโปรงขึ้นมาจนถึงเอว แล้วสัมผัสกับสะโพกนุ่มใต้ชั้นในบางเบาพลางประทับริมฝีปากไม่ห่าง จนทำให้หญิงสาวครางฮือด้วยความง่วงแต่ก็ไม่ได้ลืมตาขึ้นมา ด้วยความตกใจเขาจึงผละออกมาจากเรือนกายเย้ายวนตรงหน้าจนได้ 

“ผมจะบ้าตายอยู่แล้วแมรี่” 

ชายกระโปรงถูกดึงกลับไปปกปิดสะโพกนุ่มอีกครั้งด้วยฝ่ามือใหญ่ เขาตัดสินใจดึงผ้าห่มนุ่มขึ้นมาห่มให้กับร่างบางที่นอนหลับไม่รู้ตัวว่าตนถูกปล้นจูบและถูกลูบไล้ด้วยฝีมือคนหื่นเงียบอย่างเขาไปมากมายขนาดไหน 

ด้วยความเสียดายเขาจึงก้มลงประทับริมฝีปากของตนลงบนหน้าผากเล็ก และหอมแก้มยุ้ยไปอีกหลายครั้ง กว่าจะสามารถหยุดตัวเองได้ เขาก็สร้างรอยสีกุหลาบบนคอระหงไปซะแล้วซิ... 

“ทำไมคุณถึงตัวหอมอย่างนี้นะ” 

 

Spoil !! 

( Frowlian ) 

“จะทำอะไรน่ะ? 

! 

 

ร่างบางรีบหันมามองคนด้านหลังทันทีที่รู้สึกถึงมือหนาที่กำลังลูบไล้หน้าท้องบางไปมา เจ้าของมือเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าหวานพร้อมอธิบาย 

“อาบน้ำไง” 

“ไม่... ฉันหมายถึงว่าคุณไม่ต้องมาอาบน้ำให้ฉันหรอกค่ะ ถะ...ถ้าจะอาบด้วยกันคุณก็อาบน้ำให้ตัวเองไป ฉันก็จะอาบเองเหมือนกัน” ร่างเย้ายวนหันหน้ากลับไปเหมือนเดิม ก่อนจะโวยวายเสียงดังลั่นห้องน้ำเมื่อมีมือของคนด้านหลังเริ่มเคลื่อนที่ลูบไล้มายังเนินอกทั้งสองข้าง แล้วเริ่มบีบนวดจนล้นซอกนิ้วเรียว 

“ใหญ่เต็มไม้เต็มมือดีนี่” ขณะใช้มือใหญ่บีบนวดหน้าอกหน้าใจที่ใหญ่เกินตัวของแมรี่ไป ใบหน้าหล่อเหลาก็เคลื่อนลงมากระซิบกระซาบข้างใบหูขาวสะอาดพลางขบเม้ม มือใหญ่ออกแรงบีบมากขึ้นจนร่างบางร้องเสียงหลง 

“โอ๊ย 

! 

เจ็บ... 

! 

 

“ก็เอามือเธอออกไป เลิกดึงมือฉันออกซะทีน่า” 

“คุณก็... 

! 

อื้ม 

!! 

 

ร่างบางยังเถียงไม่ทันขาดคำ คนด้านหลังก็ประกบจูบบนริมฝีปากนุ่มอย่างเร่าร้อน อาศัยจังหวะที่เธอกำลังจะเถียงสอดลิ้นหนาเข้าไปกวาดชิมความหอมหวานในโพรงปาก ไม่นานก็ผละออกมาเพื่อให้คนตัวเล็กหายใจ แล้วเข้าไปประกบจูบอีกครั้งอย่างห้ามใจไม่อยู่ 

มือปลาหมึกก็ยังคงป้วนเปี้ยนไปทั่วเรือนกายขาวผ่อง จับนู่นบีบนี่ไม่หยุด ร่างบางพยายามใช้มือเล็กตามจับมือหนาให้หยุดและออกไป แต่นั่นก็ไม่ได้ช่วยอะไรเธอเลยแม้แต่น้อย ก่อนจะเปลี่ยนไประดมทุบตีหน้าอกแกร่งสลับกับใช้เล็บข่วนไปมา จนสุดท้ายร่างหนาก็ยอมผละออกมา 

“เธอ... ทำฉันเจ็บแสบเลยนะ 

! 

 

 

"วะ...วิลเลี่ยม เจ็บ!" 

"ชู่ว..." 

"อื้มมม!!" 

 

"เจ็บ! มันเจ็บ!!" 

"ฟิตดีจังนะ อืม...!" 

"อ๊าาา!!" 

 

"พวกคุณ...ตกลงอะไรกันอยู่น่ะ?" 

"เรื่องบนเตียงไงล่ะ" 

 

คำเตือน!! 

เนื้อเรื่องค่อนข้างมีเนื้อหารุนแรงเกี่ยวกับเรื่องเพศ 

ไม่แนะนำให้คนที่ไม่ชอบนิยายอิโรติก หรือ แนว 3P (3 คน) เข้าไปอ่านนิยายนะคะ 

อิมเมจตัวละครไม่ได้เกี่ยวข้องกับเนื้อหา สถานที่ไม่ได้มีอยู่จริง 

นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการเรื่องแรกของไรท์ 

นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาบางช่วงที่รุนแรงโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 

ไม่อนุญาตให้คัดลอก / ดัดแปลงผลงานไปเป็นของตัวเองหรือแก้ไขใดๆ 

"ขอสงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ของวรรณกรรณและนิยายออนไลน์" 

 

หากใครพบนิยายที่มีเนื้อหาคล้ายคลึง / เห็นเป็นการคัดลอกผลงานของไรท์เตอร์กรุณามาแจ้งด้วย 

และสุดท้ายอย่าลืมติดดาว / คอมเมนต์ / กดถูกใจ 

เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ 

ขอบคุณมากค่ะ ! 

 

สถานะ : จบแล้ว (มีภาคต่อ) 

E-book : http://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiNjcyMDE1NCI7czo3OiJib29rX2lkIjtpOjE3OTY0MTt9 

ขอบคุณมากค่ะ! 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว