พรหมจรรย์มัจจุราช (กำลังรีไรท์รออ่านนะจ๊ะ)

สถานะ : กำลังรีไรท์เดี๋ยวจะมารีอัพให้อ่านตั้งแต่ต้นจนจบฟรีนะคะ

พรหมจรรย์มัจจุราช

เมื่อสาวสวยสุดแสบอย่างปลายฟ้าเกิดอยากจับมาเฟียหนุ่มสุดหล่อมาเป็นพ่อพันธุ์อย่างช่วยไม่ได้ เห็นที

พยัคฆ์อย่างนิคาจิโอ้ คราวนี้คงเสียทีพ่ายให้เสือสาวแสนสวยได้ควบขี่ จนลืมเขี้ยวเล็บของตนเองไปเลยทีเดียว

!!!

เรียกน้ำย่อย

นิคาจิโอ้เห็นใบหน้าที่เปลี่ยนไปเปลี่ยนมานึกสงสัยจึงชะเง้อหน้าก้มต่ำลงจนสามารถสบตากวางสาวตรงหน้าได้ชัดแบบชิดลมหายใจ ท่าทางและอาการแบบนี้เองทำให้ชายหนุ่มรู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวตรงหน้ากำลังทอมารกับสิ่งใด

“คุณโดนวางยา”หญิงสาวอยากกรี๊ดสลบเมื่อใบหน้าของเขายื่นเข้ามาใกล้จมูกแถบชนแก้มเธอเลยด้วยซ้ำ เขากำลังทำให้เธอใจแตก!! สงบสติเอาไว้ปลายฟ้า เธอต้องมีสติเข้าไว้ ต้องรักษาภาพจน์แรกพบไว้ให้ดีที่สุด แต่สติที่พึงระลึกนั้นจำต้องแตกซ่านไปเมื่อเธอลืมตาขึ้นอีกครั้งพบว่าชายตรงหน้ากำลังส่งยิ้มเล็กๆให้เธอ

“ทนไม่ไหวแล้วโว้ย!” กุลสตรีแห่งประเทศไทยตะโกนใส่หน้าเขาดังกึกก้องก่อนที่นิคาจิโอ้จะถูกเรี่ยวแรงมหาศาลของผู้หญิงร่างเล็กตรงหน้าผลักเข้าไปจนล้มลงบนเตียงนอนอย่างว่าง่าย นัยน์ตาคมมองร่างสวยที่กำลังปีนป่ายขึ้นมาคร่อมร่างกายของเขาไว้ด้วยความปรารถนาอย่างถึงที่สุด

“ไหนๆคุณก็กำลังจะมาเป็นพ่อของลูกฉันอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นยังไงๆคุณก็ต้องตกเป็นของฉันอยู่ดี จะเร็วหน่อยเป็นไรไป”นี่คือคำพูดกุลสตรีไทยที่แม่พร่ำสอนหรืออย่างไรกัน หากปลายฝันน้องสาวฝาแฝดของเธอรู้ว่าพี่สาวของเธอขึ้นคร่อมผู้ชายมีหวังเอาหัวโขกกำแพงตาย

นิคาจิโอ้ทำหน้าไปต่อไม่ถูกเลยทีเดียวเมื่อถูกหญิงสาวรุกล้ำอย่างที่ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าทำแบบกับเขานี้มาก่อน แต่ทำไมกับผู้หญิงคนนี้เจ้าพ่อหนุ่มถึงยินยอมให้เธอทำตามใจตนเองได้นะ

“ผมว่าคุณลงไปก่อน...ดีกว่า” นิคาจิโอ้เอ่ยเสียงสั่น ตั้งแต่เกิดมาร่วม 33 ปีก็พึ่งรู้วันนี้นี่เองว่าอารมณ์แบบชายหญิงนั้นเป็นอย่างไร?

ใช่ว่าเขาจะเป็นเกย์แบบที่สื่อผิดๆพวกนั้นนั่งเทียนเขียนข่าวกันหรอกนะ แต่เขาไม่เห็นมีผู้หญิงคนไหนคู่ควรกับเขาเท่าหญิงสาวตรงหน้านี้เลย

“หุบปากไปเสียเถอะน่ะ คุณเป็นคนยั่วฉันก่อนเองนะคุณจะมาโทษฉันไม่ได้”

ปลายฟ้าพูดออกมาราวกับตัวเองไม่ผิด แต่คนที่ผิดคือคนที่ทําหน้าเหลอหลากับคำพูดเธอต่างหากละ

“ผมผิด...?” นิคาจิโอ้กล้ายเป็นจำเลยในข้อหาร้ายแรงที่สุดในชีวิต ที่นอนรอคําพิพากษา

จากชั้นศาลอย่างช่วยไม่ได้

“ใช่แล้ว ดังนั้นคุณยอมรับมันเสียเถอะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นฉันจะเป็นคนรับผิดชอบคุณเอง”

ชายหนุ่มนอนทำตาปริบๆ นี่บทบาทมันชักจะสลับกันมากไปหน่อยแล้วนะจำเลยหนุ่มไม่ทันจะได้ทักท้วงก็ถูกริมฝีปากอวบอิ่มเข้าครอบครองจูบที่ไม่ประสาทำให้เขาแทบคำรามออกมาในความหวานที่เขาได้รับจากริมฝีปากนั้น เนิ่นนานมือหนาค่อยๆยกขึ้นมาสวมกอดสัมผัสแผ่นหลังขาวนวลนั้นไว้อย่างทะนุถนอมรู้สึกตัวอีกที่เสื้อผ้าของเขาก็ถูกแม่เสือสาวปลดเปลื้องออกจากร่างกายไปแล้ว!

19/12/58

เส้นกั้นรัตติกาล

<