ทวงแค้น ซาตาน

อาทิตย์ สุริยะการ(คุณใหญ่)..  เด็กชายที่ผ่านช่วงร้าย ๆ มาในชีวิตภาพเหล่านั้นยังคง ตามหลอกหลอน ยังคงฝังแน่นอยู่ในความทรงจำยากที่จะเลือน ทำให้ชีวิตที่เหลืออยู่ กลายเป็นความโหดร้ายหัวใจที่ไม่ต้องการความรักจากใคร  สิ่งที่เค้าต้องการคือทวงคืนในสิ่งที่เสีย ไปถึงมันจะกลับคืนมาไม่ได้ แต่ขอแค่สะสางแค้นให้สำเร็จ

มินตรา ฟ้านิล (มีน) หัวใจที่เด็ดเดี่ยว เข้มแข็ง คำมั่นสัญญาคือสิ่งที่สำคัญ แม้ชีวิตจะต้องพบเจอในสิ่งที่เร็วร้ายถือว่าเป็นฝันร้าย อย่างไรชีวิตที่เหลืออยู่ต้องเดินต่อไปเพื่อค้นหาความจริง...

ชนนท์ เพลิงนิวัติ(พี่นนท์)…… หนุ่มลูกครึ่งนักเรียนนอก เจ้าของธุรกิจฟาร์มที่ใหญ่โต พ่อหม้ายที่ชีวิตต้องพบกับอุสรรคมากมายทั้งเรื่องของหัวใจและครอบครัว  มั่นคงกับกับรักจริงจังกับทุกเรื่อง ยอมทำทุกอย่าง เพื่อให้สิ่งที่ตนรักกลับคืนมาหากจะต้องแรกด้วยอะไรก็ยอม

ภาพทุกภาพนำมาจาก Google ,Fb , Instagram

เพลงฟังเพื่อความบันเทิงเท่านั้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับนิยาย

slipknot , Avenged Sevenfold ,skillet ,Maroon 5,system of a down ,  EI Metsaltan-Ahmed Adaweia

 อีกหนึ่งผลงานของBen 

สามารถติดตามนิยายของBeN! DARKNESS

ได้อีกที่@number5 .....

.....ผู้อ่านทุกท่านคือแรงผลักดันและกำลังใจ.....

“….. BeN!DARKNESS….”

by ...@nuMber๕

**********************************************************

ภาพความทรงจำครั้งเก่าก็กลับมาในสนามหญ้ากลิ่นน้ำหอมของดอกมะลิหอมฟุ้งกระจายไปทั่วบริเวณ

“ ฮ่า ๆ มา มาทางนี้  หนูอยู่ ทางนี้ค่ะ ”

หญิงสาวใส่กางเกงขาสั้นกำมะหยี่สีดำเสื้อคอโปโลวิ่งเล่นไล่จับกับชายหนุ่มในสนามหญ้า

เสียงหัวเราะสดใสร่าเริงดังมาเป็นระยะ

“ ฮ่า ๆ ๆ จ้างให้ก็จับไม่ได้ แบร่ ”

“ นี่แหนะ จับได้แล้ว ”

เสียงหอมแก้มดังฟอดใหญ่สองแขนที่แข็งแรงกอดเอวแฟนสาวไว้แน่นแล้วผมก็ล้มตัวนอนบนสนามหญ้า

“ ในชีวิตนี้ผมไม่ขออะไร ผมขอแค่รักคุณคนเดียวก็พอ ”

“ คะ ฉันก็รักคุณ ”

ปากชมพูค่อย ๆ โน้มศรีษระจูบแผ่วเบาที่ปากบางนวดคลึงไปมามือหน้าด้านล่าง

โอบเอวกลมไว้แน่นและแล้ว....

ภาพนั้นก็เลือนรางจางไปเรื่อย ๆหญิงสาวก็ไกลออกไป ๆ จนมือหนาเอื้อมคว้าไว้ไม่ทัน

“ ไม่ อย่าทิ้งผมไป ฮือ ๆ คุณอย่าทิ้งผมไปผมขอโทษผมไม่ได้ตั้งใจ ฮือ ๆขอร้องโปรดกลับมา ”

แม่บ้านคนสนิทเห็นผู้เป็นนายของบ้านเหมือนละเมออยู่บนเก้าอี้โยก มือกำลังไขว่คว้าหาอากาศ  จึงตัดสินใจ

รีบเดินไปเข้าไปหาทันที

“ คุณคะ คุณคะ ”

เหมือนเป็นภาพใหม่ที่ชัดเจนซ้อนเข้ามา( ฟุ๊บ!!!! ) ภาพหญิงสาวถูกลวดลัดคอ แขวนไว้กับผัดลมเพดาน

ร่างห้อยต่องแต่งลิ้นจุกปากใบหน้ามีสีม่วงและรอยบวมช้ำ ดวงตาสองข้างถลนออกนอกเบ้า เลือดไหล

เหมือนสายน้ำพุ้งออกมาจากรูจมูก(ซู่ ๆ)เนื้อตัวชุ่มไปด้วยเลือด เสื้อและกางเกงมีรอยฉีกขาด ศพค่อย ๆกระดิกตัวช้า ๆ

(แก๊ก ๆ แคร๊ก ๆ ) ลูกตากลอกกลิ้งไปมาราวกับว่าศพมีชีวิตขึ้นอีกครั้งฉีกยิ้มกว้างปากเกือบถึงหู ทันใดนั้น

( ฟิ๊ว ) ศพพุ่งเข้ามาสองเท้าเหยียบที่บ่าแล้วหักตัว(ดังแกร๊บ)

ก้มโค้งลงมา หน้าเละเทะประจันกับชายที่นอนอยู่บนเก้าอี้โยก “ อ๊ากกกกกกกกกกกหย่า กลัวแล้ว ”

นายท่านถึงกับตกใจ ร้องเสียงหลงสองมือบีบคอตัวเองไว้แน่น นอนดิ้นชักงอตาเหลือก   กลิ้งตกเก้าอี้ลงมาเสียงดัง(แอ๊ก)

**********************************************************

พระอาทิตย์ขึ้นก็เหมือนการเริ่มต้นของชีวิต  หากแสงพระอาทิตย์ตกหมดแสงก็เหมือนชีวิตได้ลาลับไป

“ธรรมดาเมื่อกาลเวลาผันผ่าน มันก็ต้องมีอะไรเปลี่ยนแปลง สิ่งที่มนุษย์บางคนกลัวก็คือการจากลา”

จากลาเพื่อไปค้นพบประสบการณ์แล้วนำกลับมาเล่า  หรือ การจากลาไปชั่วนิจนิรันดร์