ที่เก็บฉาก 18+

------ ตัวอย่าง -------

"อึก! น็อคโตะ...."พรอมโต้มองคนที่คร่อมอยู่ด้านบน ดวงตาสีฟ้าเป็นประกายเริ่มสั่นระริก

"ขอโทษนะพรอมโต้...ฉันน่ะรักนายจริงๆ..."เสียงกระซิบอย่างแผ่วเบาดังเล็ดลอดออกมา

พรอมโต้หลับตาลงด้วยความกลัวเมื่อน็อคทิสเอื้อมมือมาลูบใบหน้าของเขา ความอบอุ่นจากฝ่ามือนั้นทำให้ความรู้สึกของพรอมโต้ที่ถูกเก็บไว้เริ่มเผยออกมา

"น็อคโตะ....ฉัน...." พรอมโต้เอื้อมมือไปกอดคอของน็อคทิสเอาไว้ด้วยรอยยิ้ม "ฉันก็รักนายนะ~"

เนคไทสีเขียวถูกปลดออก กระดุมเสื้อเชิ้ตค่อยๆถูกปลดออกช้าๆทีละเม็ด ผิวขาวนวลปรากฏสู่สายตาของน็อคทิส

"น...น็อคโตะ...."เสียงเรียกของพรอมโต้สั่นเครือ

น็อคทิสก้มลงจูบเพื่อนผมทองอย่างแผ่วเบา มือขององค์ชายลูบบนหน้าท้องและแผ่นอกของพรอมโต้อย่างเบามือ

"อื้อ!...."พรอมโต้ครางในคอประท้วงเมื่อเข็มขัดและกางเกงนักเรียนของตัวเองถูกถอดออกไป

"พรอมโต้..."น็อคทิสถอนจูบออกไปและซุกคอของพรอมโต้

"อ๊า! น็อคโตะ!"พรอมโต้กำชุดยูนิฟอร์มของน็อคทิสแน่น

น็อคทิสขบเข้าที่ลำคอขาวและแกล้งลูบส่วนที่เริ่มตื่นตัวตรงหว่างขาของพรอมโต้ เสียงครางของพรอมโต้ดังขึ้นเป็นระยะ รอยแดงเริ่มเพิ่มขึ้นลามไปตั้งแต่คอจนถึงหน้าท้อง

"อ๊ะ....น...น็อค...น็อคโตะ ม...ไม่ได้นะ....อึก!"พรอมโต้พูดด้วยน้ำเสียงขาดช่วง ร่างเล็กสั่นเมื่อนิ้วเรียวขององค์ชายล่วงล้ำเข้ามาในส่วนล่าง

"ฮึก! น็อคโตะ....อื้อ...."น้ำตาสีใสเอ่อคลอท่วมดวงตาสีฟ้าสวย

น็อคทิสจูบเพื่อนรักของตัวเองเป็นการปลอบใจทำให้พรอมโต้เริ่มผ่อนคลาย ไม่นานนิ้งที่สองและสามก็ตามเข้าไปด้วย

"ฮึก...อ...อ้า....น...น็อคโตะ...."เสียงที่คอยเรียกชื่อตัวเองอย่างสั่นเครือทำให้องค์ชายรู้สึกผิดอยู่เล็กๆในใจ

"เจ็บหรอ ขอโทษนะพรอมโต้"น็อคทิสขยับนิ้วที่อยู่ด้านในอย่างแผ่วเบาและเชื่องช้า

"อื้อ! ฉัน....ไม่เอาแล้ว....มันเจ็บ..."พรอมโต้เอื้อมมือไปพยายามปัดป่ายมือขององค์ชายออกอย่างยากลำบาก

"ขอโทษนะ แต่ว่าเจ็บแค่แป๊บเดี๋ยว ทนหน่อยนะพรอมโต้"น็อคทิสลูบเส้นผมสีทองนุ่มอย่างแผ่วเบา มืออีกข้างก็ยังคงทำหน้าที่ของมัน

พรอมโต้หายใจเข้าเฮือกใหญ่เมื่อนิ้วของน็อคทิสไปถูกจุดไวต่อความรู้สึก น็อคทิสจึงแกล้งกดที่จุดนั้นย้ำ ทำให้ได้สิ่งตอบแทนมาเป็นคำบ่นปนเสียงครางจากพรอมโต้และมือที่พยายามจะตีไหล่เขาอย่างไร้เรี่ยวแรง

"คง...ได้แล้วมั้ง"น็อคทิสค่อยๆถอนนิ้วออกมาจากช่องทางรักที่เริ่มขยายตัวขึ้น

"น....น็อคโตะ..."

"หือ?"

"นี่ครั้งแรกของฉัน....พ....เพราะงั้น....ช่วยทำเบาๆนะ"พรอมโต้ส่งยิ้มแห้งๆไปให้กับเจ้าชายที่ยิ้มตอบกลับมา

"ได้สิ"น็อคทิสก้มลงไปกระซิบที่ข้างหู ทำให้พรอมโต้ต้องหันหนีเล็กน้อย

ความอึดอัดเริ่มโถมเข้าใส่เมื่อองค์ชายสอดตัวเข้าในช่องทางรักของพรอมโต้ พรอมโต้หอบหายใจเพื่อนำอากาศเข้าปอด เพียงเพราะคิดว่ามันจะช่วยลดความอึดอัดลง

เสียงครางปนเสียงเนื้อกระทบกันดังอยู่ในห้องของน็อคทิส พรอมโต้รู้สึกเหมือนเรื่องตรงหน้ามันไม่ใช่เรื่องจริง เขาเป็นเพียงแค่สามัญชนธรรมดา แต่น็อคทิสเป็นถึงเจ้าชาย เขาเข้าหาเจ้าชายผู้เฉื่อยชาเพราะท่านหญิงลูน่าได้ขอไว้ แต่ทุกๆอย่างมันเกินกว่าที่เขาคิด เรื่องในตอนนี้ก็เช่นกัน ช่วงเวลาสานรักของทั้งสองคนค่อยๆผ่านไปเรื่อยๆ จนถึงฉากจบ

"พ...พรอมโต้...ฉันจะ..."

"น...น็อคโตะ! ม...ไม่ได้นะ! อ...อ๊า~"

น้ำรักสีขาวเปรอะเปื้อนหน้าท้องของพรอมโต้และน็อคทิส ความรู้สึกอุ่นวาบทำให้พรอมโต้ได้รับรู้ว่าเขาคงต้องไปหาวิธีล้างข้างในออกด้วย น้ำรักไหลย้อนออกมาเลอะตามตัวของทั้งสองคน พรอมโต้ผวากอดคอเจ้าชายแน่นเมื่อน็อคทิสถอนตัวออกไป

"ขอโทษนะพรอมโต้...."

"ไม่เป็นไร....ฉันน่ะ....รักน็อคโตะนี่นา"

"ฉันเองก็รักนายนะ"

"งั้นแบบนี้ก็ถือว่าเราเป็นแฟนกัน???"

"แบบนี้มันมากกว่าแฟนแล้วพรอมโต้..."

"เอ๊ะ!? จริงดิ!!!"

"อืม..."

เสียงพูดคุยของสองหนุ่มยังคงดังอยู่อย่างนั้น ก่อนที่ทุกอย่างจะค่อยๆเงียบลงเมื่อความเหนื่อยอ่อนโถมทับทั้งคู่ น็อคทิสพาพรอมโต้และตัวเองไปล้างเนื้อล้างตัวก่อนจะเข้านอนพร้อมกัน ทุกอย่างคงจะดูปกติสุขถ้าไม่ติดที่ว่า......

หน้าห้องของน็อคทิสมีขุ่นแม่กำลังยืนแผ่ออร่าความมืดกำลังยืนค้างอยู่ในท่าเตรียมจะเคาะประตูอ่ะนะ คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าถ้าอิคนิสเปิดประตูเข้าไปละก็......ได้ปรับความเข้าใจกันยาวๆเลย

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

หวังว่าจะไม่โดนแบนในเด็กดีนะ TwT

ที่มา : https://writer.dek-d.com/aim-072/writer/view.php?id=1562082