บทนำ
[Vorm]
สวัสดีมิตรรักแฟนคลับผมทั้งหลายผมมาในวันนี้ก็เพื่อจะบอกกับพวกคุณว่าผม..
กำลังมีข่าวดีซึ่งลูกคนโตอย่างผมนั้นต้องแต่งงานก่อนเพื่อนถึงแม้ผมจะอายุแค่25ปีก็ถือว่าบรรลุนิติภาวะแล้วจึงสามารถมีครอบครัวได้แล้วแต่!
คุณคงคิดว่าผู้ชายน่าตาหล่อ(ตรงไหน)ของผมนั้นจะได้เมียสวยๆขาวๆหึหึคุณคิดผิดเพราะผมนั้นต้องแต่งงานกับผู้ชายยยยยยย
ซึ่งผมอยากฆ่าตัวตายสักร้อยรอบถ้าไม่ติดที่ต้องรักษาหน้าอันบอบบางของคุณย่าแล้วไซร้
อย่ามีหวังจะได้เห็นขาอ่อนของผมเลยแต่จนแล้วจนรอดผมนายวรนินทร์ นโมธรรม คงต้องเปลี่ยนนามสกุลไปใช้ มินทราธาร
อย่างนั้นแล
“วอร์มพี่ช่างหล่อเว่อร์วังอารังการจริงๆวันนี้’’
หุบปากเลยไอ้แอ้มป์เดียวมึงก็โดนแบบกู"
"เสียใจฉันเป็นทอมเว้ย"
อิน้องเลวเป็นผู้หญิงไม่ชอบชอบตีฉิ่งชะนี!! ทำไมไม่มาแต่งแทนกูว่ะ
“อย่าแม้แต่จะคิดเลยหวังเป็นอย่างยิ่งว่าพี่จะมีหลานเร็วนะค่ะ"
“อิชะนีวงแหวน"
“เจ๊! เขาเรียกนิ้วเพรชว่ะเจ๊555+"
“ฝากไว้ก่อนเถอะเดียวมีเคลียร์"
“เคลียร์กับผัวให้ได้ก่อนเถอะไอ้วอร์ม"
ผมก็คิดงั้นเฮ้อ~ชีวิตผมทำไมกำหนดเองไม่ได้จำเป็นหรือไงที่ต้องมีคนชักจูงแต่สุดท้ายก็ขัดไม่ได้
พอเข้าเรือนหอก็เจอกับไอ้เจ้าบ่าวนั่งนิ่งอย่างกับรูปปั้นขออย่าให้มันหื่นทีเถอะ
“มานั่งนี้สิเราไม่กัดหรอกฉีดยาแล้ว"
เอ่อพอดีมันฟืดไม่ตลกเลยสักนิดอ่ะเสียใจด้วยนะคุณไม่ผ่านครับ
“วอร์มเรามาผลิตลูกกันเถอะ!”
“ไอ้เหี้ยยยยย!!!!!!!!!!!!!!"
“โอ้ยเราเจ็บนะกระชากผมเราทำไม"
“มึงคิดจะทำอะไรว่ะครับ"
"เราอยากมีลูกกับนายนี้หน่า’’ดูหน้ากูหน่อยกูตื่นเต้นกับมึงมั้ยครับไอ้แฟน (ชื่อของมัน)
ฝันไปเถอะว่าจะได้เห็นขาอ่อนผมน่ะหึคิดสั้นที่สุด