*ด้วยความที่คอมพัง ทำให้ไม่สามารถอัพรูปได้ ไอเลยเอาอินโทรขึ้นหน้านี้ ส่วนอิมเมจมีแต่อิมเมจเคะ หน้าไอคอนเรื่องเลยนะ ที่เหลือจินตนาการล้วนๆ จ้า*
เรื่องนี้เป็นชายรักชายนะครัช!!!
เรื่องนี้มีพรีออเดอร์แล้วนะครับ สนใจ คลิก!!! อ่านลายละเอียดได้เลย
“เลิกกันเหอะ”
ชายหนุ่มร่างเล็กเอ่ยวาจาเฉือนใจคนฟังออกมาด้วยใบหน้าเย็นชาไร้อารมณ์ เขากอดอกมองคนตัวใหญ่กว่า แววตาเบื่อหน่ายนั้นกรีดแทงหัวใจของอีกฝั่ง ราวกับน้ำเสียงและสีหน้าทำร้ายจิตใจเขาไม่มากพอ ถึงได้ส่งสายตาแบบนั้นมาซ้ำเติมอีก
“ทำไมเราต้องเลิกกันละไวน์ เราทำอะไรผิดงั้นหรอ...” คนตัวใหญ่เอ่ยถามอย่างอ้อนวอน เขาไม่เข้าใจ เขารักไวน์มาก ทำเพื่อไวน์มาตลอด ให้ทุกอย่าง แล้วทำไม จู่ๆ ถึงมาเลิกกันแบบนี้ละ
“เราคิดว่านิวไม่ได้รักเราหรอก...นิวอะรักงานของนิวมากกว่า”
“ไม่จริง! นิวรักไวน์...นิวรักไวน์มากเลยนะ ที่ทำทั้งหมดก็เพื่อไวน์อ่ะ” นิวพยายามจะเข้าสวมกอดร่างเล็กเอาไว้ แต่ไวน์ขยับเท้าถอยหนี
“ไวน์ไม่เชื่อ! นิวชอบปล่อยไวน์เอาไว้คนเดียว แล้วตัวเองก็นั่งทำแต่งานงกๆ คิดว่าไวน์จะเหงาไม่เป็นหรอ ฮึก...ไม่เอาแล้ว ไวน์จะเลิก พอกันที ไวน์ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว!” ทั้งที่ใบหน้าหล่อใสนั้นจะเย็นชา แต่น้ำตากลับไหลพรากอาบหน้าราวกับเขื่อนแตก
เรียวมือเล็กๆ รีบยกขึ้นปาดหยาดน้ำออกจากดวงตาทั้งสองข้าง แล้วหันหน้าหนี นิวรีบปรี่เข้าไปสวมกอด เขาทำงานหนักมาจริงๆ แต่ที่เขาทำก็เพราะไวน์ชอบบอกว่าทำไปเถอะ แล้วเขาก็ให้เวลากับไวน์มากนะ ส่วนใหญ่งานแทบเป็นรองด้วยซ้ำ แต่ดูเหมือนว่าไวน์จะไม่พอใจกับเวลาที่ได้อยู่ร่วมกัน
“ต้องทำยังไง...ไวน์ถึงจะเชื่อนิวละครับ” เสียงของคนตัวใหญ่เริ่มสั่น สมองของเขาประมวลผลไม่ทัน แค่ทำงานมากไปหน่อย ถึงขนาดต้องเลิกกันเลยหรอ ไม่เอาสิ แบบนี้เขาทนไม่ได้หรอก...เขาขาดไวน์ไม่ได้จริงๆ
“ตายให้ดูสิ...” คำพูดประชดประชันของไวน์ทำให้นิวกระชับกอดแน่นขึ้น
“ถ้าทำแล้วไวน์จะยกโทษให้ใช่ไหม...” นิวคิดว่าไวน์แค่ประชด แค่พูดไปงั้น
“ใช่” น้ำเสียงนั้นแสนเย็นชา
นิวปล่อยแขนจากไวน์แล้วเดินไปที่เคาน์เตอร์ครัว เขาเลือกมีดออกมาหนึ่งเล่ม จ่อคอตัวเองพลางเดินออกมาคุกเข่าตรงหน้าของไวน์ ผู้ชายที่เขารักมาก รักอย่างที่ไม่เคยรักใครขนาดนี้มาก่อน ไวน์เป็นผู้ชายที่นิสัยดี น่ารัก ถึงบางครั้งจะเจ้าอารมณ์ไปบ้างอย่างหนนี้ แต่เขารู้ดีว่าไวน์ไม่มีทางอยากให้เขาตายจริงๆ หรอก เขาเริ่มกดปลายมีดลงไปที่เนื้อมากขึ้นจนเลือดคล้ายจะซึมออกมาในความรู้สึก แต่ไวน์ก็ยังไม่สั่งให้หยุด แววตานั้นยังคงเย็นชา...เขาชักกลัว
“นิวไม่กล้าหรอก...นิวไม่ได้รักเราจริงๆ” ไวน์ทอดน้ำเสียงเย็นบาดขั้วหัวใจของคนฟังก่อนจะเยื้องย่างจากไป ทิ้งให้คนนั่งนิ่งน้ำตาไหล มองคนรักเดินจากไปเพียงเพราะเขาไม่กล้าปาดคอของตัวเอง นิวไม่เข้าใจ เขาผิดอะไร ทำไมถึงใจร้ายกับเขาแบบนี้
เจ้าของร่างสูงเดินไปเอาเหล้ามาดื่มพลางร่ำร้องระบายความเสียใจออกมาผ่านน้ำตาและเสียงครวญครางที่แสนเศร้า สมองมันตื้อไปหมด ผิดอะไรกันแน่ ไวน์เป็นอะไรทำไมใจร้ายกับเขาขนาดนี้ แต่ไม่ว่าจะติดต่อไปหาคนตัวเล็กขนาดไหน อีกฝ่ายก็ไม่ตอบกลับมา
ความเสียใจอันมากล้นทำให้เขามองไปยังระเบียงคอนโด...
สติเลือนลางลงพร้อมๆ กับร่างกายที่กำลังดิ่งสู่พสุธา
...นิวรักไวน์นะครับ...
....TBC....
เรื่องนี้จะเข้มข้นกว่าบอมแมทและเป็นเรื่องสั้น ส่วนจะเร้าอารมณ์ยูขนาดไหนต้องลองอ่านดูนะจ้ะ จะมาอัพให้อาทิตย์ละหนึ่งตอน อัพถี่กว่านั้นมะไหวจีจีเน้อ Love...You
ขอฝากเรื่องนี้ไว้พิจารณาอีกเรื่องนะคร้าบผม ^^
Guest
