พรหมลิขิตล่ารักซาตาน โดย พิมพ์วรีย์
...เขา "กฤตยชญ์ เมธาสิทธิ์ยศวร" อายุ 31 ปี เจ้าของห้างใหญ่ใจกลางกรุง และธุรกิจโรงแรมหลายแห่ง พรมลิขิตทำให้เขามาพบเจอกับเธอยายเด็กติดโซเชียล "พรรณปภร บูรพิภพ" อายุ 21 ปี นักศึกษาปีที่ 3 ที่เพิ่งมาทำงานพาร์ทไทม์ช่วงปิดเทอมที่ร้านเสื้อผ้าสตรี ในห้างของเขา เขาต้องวางแผนจัดการกับยัยเด็กคนนี้ที่บังอาจมาเดินชนเขาถึงสองครั้งเพราะความติดโซเชียลของเธอ! เขาจำได้..เธอเคยมีรักที่บอบช้ำ เธอเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอและแสนบอบบาง แต่เขาจะไปสนใจเธอทำไมกันในเมื่อรอบกายเขามีผู้หญิงมากมายที่สวยกว่า หุ่นดีกว่ารอเขาอยู่ตลอดเวลา แต่ทำไมเขากลับติดใจยัยเด็กคนนี้เสียจนถอนตัวไม่ขึ้น กลิ่นกายเฉพาะตัวที่หอมกรุ่นชวนหลงไหล ดวงตาคู่สวยหวาน รสจูบที่หวานฉ่ำจนทำให้ลิ้มลองเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักพอ ปากเล็กๆนี้สร้างมาเพื่อเป็นของเขาคนเดียวไม่ใช่แค่ปาก ทั้งตัวและหัวใจของเธอเขาต้องการให้เธอเป็นของเขาคนเดียว...
...เธอเคยเจอพระเอกในนิยายที่เหมือนกับนิยายที่เธอชอบอ่าน เธอทั้งมอบตัวและหัวใจให้เพราะคำว่ารักคำเดียว สิ่งที่ไม่คาดคิดจะเกิดกับตัวเองก็เกิดขึ้น ชายอันเป็นที่รักสวมเขาให้เธอมานานแค่ไหนแล้ว หัวใจที่บอบช้ำจึงทำให้ไม่เปิดรับใครเข้ามาในชีวิตอีก จนกระทั่งเจอกับเทพบุตรรูปงามอย่างกับออกมาจากนิยาย "กฤตยชญ์" เขาเป็นผู้ชายในฝัน ทั้งหล่อทั้งรวย เธอไม่คู่ควรกับเขาเลยสักนิด ภายนอกที่ดูเคร่งขรึม น่าเกรงขาม ดวงตาดั่งพญาเหยี่ยว หนวดเคราที่ถูโกนอย่างดี กลิ่นกายหอมผสมกับน้ำหอมราคาแพง ช่างลงตัวยิ่งนัก แถมรสจูบของเขาทำให้ร่างกายของเธออ่อนระทวยหลงไหลไปกับรสจูบที่หอมหวาน จากที่ชอบ กลายเป็นรัก เธอเข็ดกับความรักครั้งก่อน แล้วเธอจะห้ามใจไม่ให้รักได้อย่างไร แล้วการกระทำแบบนี้มันสำหรับคนรักเขาทำกันเท่านั้นนะ!...
“ว๊ายยยยย ><” สองมือบางปิดใบหน้าแดงก่ำของตนเองพร้อมยกขาเรียวตนเองหนี แต่ก็ถูกมือหนาจับไว้เสียอย่างนั้น แถมเจ้าของกระดองเต่าน่ารำคานนั้นยังหายใจฟืดฟาดรดใบหู ทำเอาสาวเจ้าขนลุกซู่
“นี่แน่ะ! เอามือออกไปเลย!” สาวน้อยตีหลังมือปลาหมึกที่จับหนึบอยู่ที่ขาสวยของเธอแรงๆ
“พรรณปลุกมันเองนี่ พรรณต้องรับผิดชอบ!” ชายหนุ่มกล่าวหน้าตาเฉยแถมยังยักคิ้วกวนประสาท ทำสายตาเจ้าเล่ห์อีก
“บ้าๆๆๆ ปล่อย!” กำปั้นเล็กๆระดมทุกตีอกแกร่ง แต่สำหรับเขามันเหมือนแค่มดกัดเท่านั้นเอง
กฤตยชญ์พลิกกายคว่ำทับร่างเล็กและสอดขาแกร่งทั้งสองข้างเข้าแทรกกลางระหว่างขาเรียวของเธอจนกระโปรงยาวเลิกขึ้นไปอยู่บนหน้าท้อง เผยให้เห็นแพนตี้จิ๋วสีชมพูขอบลูกไม้บางๆที่บดบังเนินเนื้อสาวอันอวบอูมไว้
“ไหนพี่กฤตสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรพรรณไงคะ!” สาวน้อยหน้าบึ้งทันที ตอนแรกเขาสัญญาไว้อย่างดิบดีว่าจะไม่ทำอะไรทำไมเป็นอย่างนี้กันได้ล่ะ
“ก็พรรณปลุกให้มันตื่นเองนี่ ถูไถอยู่นั่นแหละ” ใช่สิ เธอทั้งถูไถไปมาอย่างนั้นเป็นใคร ใครก็ตื่นกันทั้งนั้น
“ตะ... แต่พรรณไม่ได้ตั้งใจนี่คะ” หญิงสาวประท้วงเสียงติดขัดเป็นเพราะถูกมือหนาจับข้อพับขาเรียวทั้งสองข้างยกขึ้นเพื่อเพ่งพินิจความอวบอูมที่อยู่ภายใต้ผ้าคอตต้อนบางๆ
“อย่านะ ... อะ อื้ม” เสียงของสาวน้อยถูกลืนหายไปในลำคอของเขาเมื่อเขาประกบปากได้รูปของตนเองเข้ากับปากเล็กอวบอิ่ม จากนุ่มนวลไปจนถึงดูดดื่มอย่างหื่นกระหาย หญิงสาวทุบตีหลังเขาแต่ก็ไม่ได้ทำให้คนถูกกระทำสะทกสะท้านแต่อย่างใด ลิ้นหนาสอดแทรกเข้าไปทักทายลิ้นเล็กในโพรงปากสาวน้อยเมื่อยามที่เธอเผลอเปิดปาก เพื่อดูดซับความหอมหวาน ส่วนกึ่งกลางที่แข็งเป็นกระดองเต่าก็บรรจงถูไถกับหลีบกุหลาบงามที่มีเพียงผ้าบางๆปิดกั้นอยู่ สองมือหนาข้างซ้ายทำหน้าที่ล็อคขาเรียวไว้ ส่วนข้างขวาก็ลูบไล้สะโพกเนียนราวกับเป็นของเล่นชิ้นโปรด
มือบางจากที่ทุบตีกลับกลายเป็นโอบลำคอเขาไว้เสียอย่างนั้น ชายหนุ่มผละออกจากปากเล็กไปขบเม้ม ซุกไซร้ซอกคอขาว สูดดมกลิ่นหอมเข้าปอดถูไถหนวดเคราที่กำลังขึ้นหลอมแหลมจนทำให้สาวน้อยจักจี้เสียวสะท้านเงยคอสุดเพื่อให้ชายหนุ่มได้ลิ้มรส
ฝากผลงานเรื่องแรกด้วยนะคะ
Favorite and Cool If You Like
Comment ติ ชม เป็นกำลังใจกันได้นะคะ
ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ติดตามเพจได้ที่
>>>FB: พิมพ์วรีย์ - Pimwaree<<<
Guest
