ทรัพย์สินหัวใจ จบเรื่อง

จากหนี้สินที่มี เธอมีหน้าที่เคลียร์ให้กลายเป็นทรัพย์สินให้ได้ในที่สุด

เจ้าหนี้อย่างสินมหัตแม้จะโหด ปากร้าย เจ้าเล่ห์ ใจดำขนาดไหน

เธอก็จะลองสู้กับเขาดูสักตั้ง โดยมีหัวใจ (ของใคร) เป็นเดิมพัน

################################################################################

     สินมหัตอดยิ้มแล้วยื่นมือไปยีผมดำเงาของคนตัวเล็กกว่าไม่ได้ ทันทีที่มือหนาแตะลงกลางกะหม่อม ความอบอุ่นแผ่ซ่านจากศีรษะลงสู่ปลายเท้าบางฉับพลัน มือบางเอื้อมไปดึงมือเขาออกอย่างเชื่องช้า สายตาสบกันนิ่งจนสินมหัตเลื่อนมือไปกุมแก้มใสอย่างเบามือ
    “คุณสิน ทรัพย์อยากกลับไปหาแม่ อยากใช้หนี้ให้หมดไวไว”
    “เด็กน้อย...เธอเมามากแล้วนะ ไปอาบน้ำแล้วรีบนอนเถอะไป”เธอรีบลุกขึ้นยืน จึงทำให้เสียการทรงตัวจนเซถลาแต่ร่างสูงประครองเอาไว้ได้ทัน
     “น้องทรัพย์” สินมหัตเรียกเธอเสียงแหบพร่า ภายในห้องเงียบกริบจนแทบได้ยินเสียงเต้นของหัวใจสองดวง ทำไมถึงสั่งให้มันหยุดไม่ได้ รู้แต่ว่าอยู่ด้วยกันแบบนี้ทีไรใจมันคอยจะทำงานหนักทุกที มือหนาเชยคางเธอให้สบตากับเขา
     “เธอพร้อมทำงานนั้นหรือยัง”
     “งานอะไรคะ”
     ร่างสูงก้มลงหาปากอิ่ม เม้มบางเบาให้ได้สั่นสะท้านยะเยือกไปทั่วกาย ตอนนี้เธอรู้สึกเหมือนเลือดในตัวแข็งตัวจนไม่ยอมเคลื่อนไหว งงงันเล็กน้อยกับความรู้สึกที่ถูกเขากระตุ้น
    “นอนกับฉันแลกกับหนี้ที่เธอมี”
    ไม่มีโอกาสได้ถามรายละเอียดของงาน เพราะเขาอธิบายงานด้วยร่างกาย ไม่มีคำพูดใดๆหลุดออกมาจากปากนอกจากเสียงงึมงำของใครสักคนในห้องนี้