รักบรรลัยกัลป์ [20+ / +คำหยาบ] [งดติดเหรียญตั้งแต่ตอนที่ 66 แล้วค่าาาา อิอิ ><]

*แจ้ง*

/คือตอนที่ 24 ไรท์เลอะเลือนไปหน่อยนะคะเลยลงไปสองครั้ง

หากใครต้องการอ่านสามารถเลือกได้สักตอนหนึ่งค่ะ

เนื้อหาเหมือนกัน แค่ชื่อตอนต่างกินนิดหน่อย/

แก้แล้วแก้อีก โอยยยยยย ขนาดแจ้งยังเลือนเลยสมอง

ขอโปรยๆ ความบรรลัยในชีวิตของฉันหน่อย

คือนี่ตกงานอยู่ไง อยากหางานทำ เลยมาสมัครเป็นนักร้องกลางคืนให้ร้านเหล้าแถวบ้านหน่อย

แต่เจ้าของมันเหี้-ไง เพิ่งรู้ เพราะพอฉันถูกไอ้กลุ่มคนเมามันแต๊ะอั๋ง

ฉันก็มองหน้าเจ้าของกะจะขอให้มันช่วย แต่แม่มคือมันทำไงรู้มะ?

มันพเยิดหน้าให้ฉันเว้ย ให้ฉันเล่นด้วยกะอิพวกเดนเมา

เฮ้ย บ้าป่ะวะ นี่มาเป็นนักร้องนะเว้ย ไม่ต้องถูกตัวกันก็ได้ป่ะวะ

ฉันทนไม่ไหวยกขาไมค์ฟาดหัวพวกแม่มก่อนจะกระโดดลงเวทีไปโดยไม่ลืมชูนิ้วกลางให้เจ้าของมัน

ก็รู้อ่ะว่าทุกคนตกใจ คงรับไม่ได้กับที่ฉันทำ

แต่จะให้ฉันทำไงได้วะ ถ้าต้องมาเจออะไรแบบนี้ฉันขอลาออกดีกว่า

และออกมาก็ยังไม่พ้นร้านดีนะ อิพวกเดนเมามันตามฉันมาเว้ยแล้วซ้อมซะ

นี่ดีนะมีพี่เสื้อสูทแปลกหน้าเขาเข้ามาช่วยไว้ พอพวกเดนมันสลบเหมือดคาตี-

เขาให้ฉันไปพบเจ้านายเขาที่รถ ไอ้นี่ไม่ไว้ใจไง บอกไม่ไปอ่ะ แล้วก็เดินหนี

พี่แกก็เอามือขวางถามฉันอีกครั้ง พอฉันบอกไม่ไปอีกเขาก็ขอโทษ

ขอโทษทำไมวะ?

ก่อนจะมาถึงบางอ้อเมื่อจู่ๆ เขาก็ต่อยฉันดังอุ้กแล้วอุ้มพาดบ่าพาขึ้นรถมา

ชิบหายแล้วไงอุ๋ง

แกเจอของจริงเข้าให้ละ

*************************************

ปล. นิยายเรื่องนี้ไม่เหมาะสำหรับคนสุภาพนะคะ

เพราะอุ๋งของเราจะหยาบคายทั้งเรื่องเลย 5555555555555555555

**************************************

ปล2. ช่วงนี้ไรท์อาจจะเบลอๆ ไปบ้างนะคะ

แต่งๆ ไปเองแล้วอินซะเองค่ะ

อาจจะมีอะไรผิดพลาดบ้าง ก็ต้องขออภัยไว้ตรงนี้ด้วยนะคะ