‘กรี๊ดเข้ามาทำไม!!!!‘ร่างเล็กกรี๊ดลั่นขณะที่เธอกำลังตรวจดูประตูไม้กลางเก่ากลางไม้ที่เธอมา
เช่าบ้านอยู่ในราคาไม่เเพงก็เธอย้ายมาอยู่ที่อื่นเงินก็ไม่มากเธอเเอบกดเงินมาก้อนนึงก้อนจะ
ย้ายมาอยู่ที่นี้ที่มันห่างกันกับบ้านเกิดของเธอ
‘มาหา.....อืม....คนนมใหญ่‘ร่างสูงลูกครึ่งเอ่ยอย่างเจ้าเลห์สายตาเเววระยิบระยับจ้องหน้าอก
ของคนที่ใส่เสื้อกล้ามพอดีตัวจนมันเห็นสัดส่วนอย่างชัดเจน ก็เพราะว่าเธอเพิ่งจะออกกำลัง
กายหรอกเธอถึงใส่เสื้อกล้าม...
‘เเล้วคุณหาฉันเจอได้ไง‘ร่างของหญิงสาวที่ไม่ได้เล็กเเละไม่ใหญ่เเต่คงจะเรียกว่าสมส่วนพอดี
ตัวสมกับรูปร่างยืนกอดอกเชิ่ดหน้าอย่างหยิ่งนิดหน่อยก็ทำอย่างไรนิสัยเธอก็ยังเป็นเธออยู่ดี
‘หืม...ผมน่ะหรอ ก็...ผมเป็นลูกมาเฟียนิ‘ร่างสูงจ้องน่าอกตาเป็นมันเมื่อยิ่งหญิงสาวกอดอก
มันยิ่งขึ้นนูนเป็นลูกจนคนมาเยือนถึงกลับน้ำลายเหนียวยิ่งปกติก็หื่นอยู่เเล้วเจอเเบบนี้คนได้
เชื้อพ่อมาเยอะก็เเทบจะตะครุบร่างตรงหน้าเเล้วจับฟัดให้รู้เเล้วรู้รอด
‘มีอะไรก็พูดมาสักที อย่าลีลาให้มันมากพ่อลูกมาเฟีย‘ อารกัสนั่นคือชื่อของเธอหรือชื่อที่เเม่ข
องเธอเรียกปกติก็คงจะ กัสโตะ ตามฉบับของคนมีสัญชาติญี่ปุ่นอยู่ครึ่งนึงในตัวล่ะมั่งส่วนอีก
ครึ่งน่ะหรอก็คงจะเหมือนผู้ชายตรงหน้าล่ะมั่งตะวันตกเธอได้มาเต็มก็คงจะตาสีครามตาม
ฉบับของพ่อไหนจะจมูกโด่งๆที่พ่อมักบอกว่าภูมิใจนักหนาส่วนสีผิวเธอโชคดีได้ของเเม่มาล้
วนๆขาวอมชมพู่เนียนละเอียดจนฝรั่งมังค่าที่บ้านเกินมักมองเธอกันจนหยาดเยิ้ม
‘โอเค‘ร่างสูงตรงหน้าที่ไม่ได้มองหน้าหญิงสาวเลยเพราะกำลังพินิจพิจารณาขนาดน่าอกน่า
ใจของเเม่คุณที่ขาวอมชมพูล่อตาล่อใจคนหื่นอย่างเขาอยู่‘ผมอยากได้คุณ‘พ่อคุณประกาศจุด
ประสงค์ออกมาจนหญิงสาวที่ยืนรอฟังอย่างผยองถึงกลับอ้าปากค้างกลางอากาศสมองไอคิว
สูงๆที่ปกติชอบคิดค้นนู่นนี่นั่นถึงกลับมืดบอดสนิท
‘คุณกำลังพูดอะไรฉันไม่เข้าใจ‘หญิงสาวเริ่มหวั่นเล็กๆเมื่อคนตรงหน้าพูดจุดประสงค์อย่าง
จริงจัง
‘ผมว่าอย่างคุณไม่น่าจะเดียงสาหรอกมั่งถึงได้ไม่รู้ ว่าไง? ผมมีที่พักที่ดีกว่าห้องรูหนูนี่ สวรรค์
บนดินของเรารอคุณอยู่ว่าไงครับ‘ร่างสูงเอ่ยออกมาอย่างภูมิใจหนักกับคำว่าสวรรค์บนดิน ที่
เขาเเละน้องชายสุดจะเหมือนเพราะเราคือเเฝด นั่นรวมกันเเอบไปหยิบเศษเงินของพ่อย้ำว่า
เเค่เเอบหยิบมันไม่ใช่ขโมยหรอกน่ะ ฮึ เเละก็ได้สร้างสวรรค์บนดินเอาไว้ให้เขาเเละน้องกับ
เพื่อนมาเฮฮาปาร์ตี้กินเหล้าเเละที่สำคัญนารีมีเพียบให้เลือกสรรเต็มที่ก็อย่างนี่เเหละเกิดมา
บนกองเงินพ่อคุณกระดิกนิ้วก็ได้ดั่งใจเเล้ว
‘คุณคงจะสมองกลับ ฉันไม่รับข้อเสนอเพื่อสนองราคะเเละตัณหาของคุณ ออกไปจาก
อาณาเขตบ้านฉันก่อนที่เรื่องทุเรศๆมันจะเป็นเสนียจติดบ้านฉัน‘หญิงสาวบอกกลับอย่าง
กลั้นอารมณ์เมื่อพ่อฟังเขาบอกกล่าวเเละยังเหน็บเนมว่าเธอเป็นผู้หญิงอย่างที่เขาคิดที่คงจะ
ร้อนรักไปทั่ว มั่วผู้ชายไม่เลิกขอโทดพ่อเเม่เธอสอนมาดีมากๆเสียจน....ชั่งเถอะ
‘ปัง‘เสียงประตูปิดเกือบกระเเทกหน้าหล่อเหลาของคริสติน ร่างสูงเค้นเขี้ยวฟันเมื่อถูกยัย
ผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มาปฎิเสธจริงๆก็ไม่รู้หรอกว่าเธอเป็นใครชื่ออะไรเพราะเมื่อเขาเจอเธอตอน
บ่ายของวันนี้เขาก็ให้ลูกน้องสืบหาเเต่ก็ไม่เจอข้อมูลอะไรเลย
สักอย่างเเต่ยังดีที่ให้คนติดตามถึงตามมาเพื่อยื่นข้อเสนอสุดพิเศษยัยนั่นควรจะดีใจจนเนื้อ
เต้นด้วยซ้ำที่เขาเเละน้องชายเห็นอะไรดีๆจึงได้มาเชิญชวนเเต่ก็ช่วยไม่ได้ดันปฏิเสธลูกมาเฟีย
อย่างเขาเองเขาไม่ปล่อยไว้เเน่...
‘มนุษย์สุดห่วยมนุษย์เฮงซวยไอ้มนุษย์สมองกวง‘หญิงสาวที่กลับมาสงบสติอารมณ์นั่งเช็ด
อาวุธลับๆสีดำอย่างดุดันตาสีครามดูโกรธเกรี้ยวจนน่ากลัวถ้าใครๆมาเห็นคงจะคิดว่าหญิง
สาวคงเป็นนางซาตานกลับชาติมาเกิดเป็นเเน่
‘ไปตายซะ! ฉึก!!‘มีดเล่มเล็กถูกเขวี้ยงสุดเเรงก่อนจะปักฉึบบนเสาไม้ของบ้านหลังนี้อย่าง
เเม่นยำ เเววตาดุดันจ้องปลายมีดที่ปักลงเนื้อไม้เหมือนจะคิดอะไรบ้างอย่างก่อนจะนึกขึ้นได้
ผู้ชายคนนั่นเป็นลูกมาเฟียเเละคำถามของเธอลูกของใคร!!?นั่นละสิ่งที่เธออยากรู้เธอมาทำ
ไหมที่นี่ประเทศเธอย้ายมาหรอเปล่าเธอเลยเธอหนีมาต่างหากเเละถ้าถามว่าหนีอะไรที่เเน่ๆ
เธอไม่ใช่คนร้ายข้ามชาติเธอก็เเค่ผู้หญิงคนนึงที่มีความฝันอยากจะใส่ชุดเครื่องเเบบหรือได้
ทำหน้าที่อะไรก็ได้ที่จะสังหารพวกเดรมนุษย์จิตใจโหดร้ายที่ชอบรังเเกเบียดเบียนคนอื่นเเต่
เธอก็คงต้องฝันสลายเมื่อเรียนปริญญาจบพ่อของเธอก็ไม่ให้เธอทำงานอะไรสักอย่างให้เธอ
อยู่เฉยเเละมันเป็นเเบบนี้ตั้งเเต่เด็กเธอไม่เคยได้ใช้ได้ทำตามความคิดของเธอเลย
‘กัสโตะอย่ากินสิน้ำตาลมันเยอะ‘คนเป็นเเม่เอ็ดเสียงเเข็งเมื่อเห็นลูกสาวสุดรักกำลังกินโดนัท
น้ำตาลที่มันรวมกันไปด้วยเเป้ง ไขมัน น้ำตาล คนรักสวยรักงามอย่างเเม่เธอ สั่งนู่นนี่ลูกตั้งเเต่
เล็กทุกอย่างจนหญิงสาวเบื่อจะเถียงเธอพยายามกลั้นอารมณ์ดิบที่มันมักจะปะทุเวลาที่เธอ
ไปเล่าเรียนหนังสือเธอเหมือนเด็กเก็บกรดก็ว่าได้ถ้าหากไม่มีคุณปู่เธอคงจะอกเเตกตายเป็น
เเน่ส่วนพ่อเธอน่ะหรอ ฮึ
‘อารกัสใครให้ลูกไปเเตะไปต่อยเเบบนั่นหะ ! พ่อบอกกี่ที ให้ทำอาหารขนมกับเเม่ไง พูดไม่
เคยจะฟังเลยทุกทีสิ ‘คนเป็นพ่อเอ็ดเมื่อลูกสาวกับเพื่อนข้างบ้านกำลังฝึกการต่อสู้อย่างกับ
พวกทหารที่ถึกทนพร้อมรับเเรงกระเเทกของอีกฝ่ายอย่างใดอย่างนั่น
‘เเต่พ่อค่ะ.../อย่าพูดกลับไปบ้านเรา‘คนเป็นพ่อสั่งลูกให้เงียบก่อนจะเปรยตามองเด็กชายที่
อายุไล่เลี่ยกับลูกสาวอย่างไม่พอใจที่เตือนไปกี่ทีก็เเอบมาฝึกเตะฝึกต่อยกันอีกไม่รู้ว่าเป็นห่วง
ลูกรักลูกจนเกินไปหรืออะไรกันน่ะพ่อเเละเเม่ของเธอถึงได้มีข้อห้ามกับเธอเยอะเกินกว่าคน
อื่นเเละตอนนี้เธอก็ไม่ทนเเล้วเพราะเธอหนีมาเเล้วไงเธอหนีข้อห้ามกฏเกณฑ์เหล่านั้นมา
เเล้วเเละเธอจะต้องไปหาปู่ของเธอ ปู่จะช่วยเธอได้เพราะอย่างนั่น พรุ่งนี้เธอจะต้องไปหาปู่
และย้ายไปอยู่กับปู่สักที ไอ้บ้านรูหนูที่นี่เธอก็พักอาศัยแค่เพียงหนึ่งคืนเท่านั้น...